‘หลังคา’ ซิงเกิลแรกในอัลบั้มใหม่ของ t_047 ชวน Abandoned House มาช่วยโอบกอดทุกคนไว้
- Writer: Peerapong Kaewthae
เกือบครบ 1 ปีแล้วที่อัลบั้ม Ordinary Things That Stay Forever ปล่อยออกมาเพื่อปลอบใจใครหลายคน t_047 ก็ปล่อยซิงเกิลแรกในอัลบั้มใหม่ในชื่อ หลังคา ที่ได้ Abandoned House มาแจมด้วย จะคอยปกป้องหัวใจทุกคนที่กำลังอ่อนล้า
เสียงกีตาร์กังวานน่าฟัง ระบายด้วยกีตาร์ไฟฟ้าหน่อย ๆ พร้อมเสียงร้องชวนผ่อนคลายของตูนก็โอบอุ้มทุกคนเอาไว้ใต้หลังคา อาจไม่อบอุ่นเหมือนบ้าน แต่พร้อมจะปัดเป่าเรื่องร้าย ๆ ที่เข้ามา หลังจบฮุกแรกก็ดรอปจังหวะลงไปห้องหนึ่ง แล้วขึ้นมาด้วยเสียงร้องเท่ ๆ ของ บาส Abandoned House ซึ่งก็มีสไตล์การเขียนเนื้อที่แตกต่างกับตูนได้ชัดเจนมาก การเลือกใช้คำอะไรแบบนี้ ซึ่งก็ไพเราะไปอีกแบบ (ทางวงได้ออกมาชี้แจงแล้วว่าตูนเป็นคนเขียนเนื้อเพลงเองทั้งหมด) ชอบที่ท่อนโซโล่ที่ทั้งสองก็ร้องท่อนสร้อยในแบบของตัวเอง แล้วฟาดเข้ามาด้วยกีตาร์ไฟฟ้าเพราะ ๆ แบบ t_047 ท่อน ‘วันใดมีเมฆฝน เปียกปอนจนเธอมีน้ำตา เข้ามาหลบรอให้ฝนซา อย่าไปไหน’ มันลึกซึ้งเข้าไปถึงใจได้จริง ๆ แล้วร้องด้วยกันในท่อนสุดท้ายที่ทำให้เพลงมันสวยงามมาก ๆ เลย
เอ็มวีก็เป็นการเดินทางของวงที่เดินทางไปโชว์ตามที่ต่าง ๆ แต่ไม่ว่าจะไปที่ไหนก็จะมีเพื่อน ๆ นักดนตรีคอยหัวเราะไปด้วยกันเสมอทั้ง Youth brush, Abandon House, Sitta และ Windy ในทางกลับกัน ทุกคนก็เปรียบเสมือนหลังคาพวกเขานั่นเอง ที่คอยให้กำลังใจและปกป้องกันไปตลอดเส้นทางดนตรี เพลงนี้ใช้พูดแทนคนที่รักกันได้ รวมไปถึงเพื่อนหรือคนในครอบครัวด้วย
เคยได้ยินว่าอัลบั้มใหม่ของ t_047 จะเป็นอัลบั้มที่พวกเขาทำเพลงกับเพื่อนพ้องนักดนตรีทั้งหลาย ลองเดากันดูว่าเพลงต่อไปที่พวกเขาปล่อยออกมาจะทำกับใคร
เนื้อเพลง หลังคา t_047 (Feat. Abandoned house)
วันใด ที่ใจร้อน กลับมานอน ในบ้านหลังเก่า
ในที่ๆมีเรา ยังมีเงาความฝัน
ไม่มีสายธารที่เย็นฉ่ำ ไม่มีสายลมจากฟ้า
แต่จะเป็นหลังคา ในทุกเวลา ที่เธอเหนื่อยล้า
ฉันไม่ใช่บ้านหลังใหญ่ ไม่มีอะไรให้พักพิง
เพียงคุ้มครองจากสิ่ง ที่โหดร้าย
ไม่มีคำปลอบใดจะเอื้อนเอ่ย ไม่มีคำสัญญา
แต่จะเป็นหลังคา ในทุกเวลา ที่เธอเหนื่อยล้า
วันใดที่ใจหนาว เรื่องราวที่ไม่เป็นดั่งใจ
จะคุ้มครองวิญญาณเธอไว้ ไม่ให้หนาว
ไ่ม่มีกองไฟให้ไออุ่น ไม่มีผ้าห่มหนา
แต่จะเป็นหลังคา ในทุกเวลา ที่เธอเหน็บหนาว
ฉันไม่ใช่บ้านหลังใหญ่ ไม่มีอะไรให้พักพิง
เพียงคุ้มครองจากสิ่ง ที่โหดร้าย
ไม่มีคำปลอบใดเอื้อนเอ่ย ไม่มีคำสัญญา
แต่จะเป็นหลังคา ในทุกเวลา ที่เธอเหน็บหนาว
วันใดมีเมฆฝน เปียกปอนจนเธอมีน้ำตา
เข้ามาหลบรอให้ฝนซา อย่าไปไหน
ฉันไม่มีร่มคันใหญ่ เคียงข้างไปทุกเวลา
แต่จะเป็นหลังคา ให้ทุกเวลา ที่เธอเปียกปอน
ฉันไม่ใช่บ้านหลังใหญ่ ไม่มีอะไรให้พักพิง
เพียงคุ้มครองจากสิ่ง ที่โหดร้าย
ไม่มีคำปลอบใดเอื้อนเอ่ย ไม่มีคำสัญญา
แต่จะเป็นหลังคา ในทุกเวลา เมื่อเธอกลับมา
ถ้าไม่รอ ก็คงไม่นาน อย่ามัวแต่เฝ้ารอสายรุ้ง คำปลอบโยนจาก บ้านข้าง ๆ t_047
คุยกับ บ้านข้าง ๆ T-047 ถึงความมหัศจรรย์ของความธรรมดาผ่านดนตรีโฟล์ก
