เสียงจากชายหาด พัดสู่ขุนเขา ‘สิงโต นำโชค’ ชวน ‘เขียนไข และ วานิช’ ทำเพลง ‘บทกวีไม่เก่ง’
- Writer: Montipa Virojpan
การร่วมงานของศิลปินสองคนที่ใช้เสียงกีตาร์ถ่ายทอดดนตรี และความรู้สึกผ่านบทเพลง ทั้ง สิงโต นำโชค และ เขียนไข และ วานิช โคจรมาพบกันใน บทกวีไม่เก่ง แม้กวีที่เขียนออกมาจะฟังดูไม่เพราะเท่าไหร่ แต่ตั้งใจมอบให้ผู้ฟัง
จุดเริ่มต้นของการร่วมงานกันครั้งนี้ เกิดจากที่ สิงโต ชื่นชอบผลงานของ เขียนไข และ วานิช เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว โดยเฉพาะเพลง แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร ที่ฟังครั้งแรกแล้วชอบ จนต้องขอเอามาทำคัฟเวอร์ใหม่ในแบบฉบับของตัวเอง ทำให้เขาตามหาตัว โจ้—สาโรจน์ ยอดยิ่ง เจ้าของเพลงเพื่อขออนุญาตนำเพลงมาทำใหม่ แต่ก็หาไม่เจอ
จนกระทั่งสิงโตโพสต์ขอบคุณเจ้าตัว ผ่าน YouTube แทน จนเจ้าของเพลงมาเห็นเข้า จึงแชร์เพลงผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว แต่โจ้ไม่ใช่คนที่จะทำเพลงกับใครก็ได้ ต้องเรียนรู้นิสัยใจคอกันก่อน และสุดท้ายก็ได้ทำเพลงร่วมกัน
เป็นส่วนผสมที่ลงตัวของ สิงโต นำโชค ศิลปินที่โดดเด่นกับกีตาร์อะคูสติกที่ดึงบรรยากาศสายลมแสงแดดริมทะเล ให้พัดมาเจอหมอกเย็น แช่มช้อย ปกคลุมยอดเขาของ เขียนไข และ วานิช กลายมาเป็นเมโลดี้สวย ๆ ได้ยินเสียงแอมเบียนต์นุ่ม ๆ และเครื่องสายถักทอเรื่องราว ทีแรกทั้งคู่ตั้งใจเขียนเพลงนี้เป็นบทกวี แต่คิดยังไงก็คิดไม่ออก เลยหยิบความรู้สึกตอนที่คิดไม่ออกมาเล่าแทน กลายเป็นสองเพื่อนที่ช่วยกันคิดกวีจีบสาว คนนึงเขียนยังไงก็เขียนไม่ออก ต้องให้อีกคนมาช่วยตบ ๆ เกลา ๆ จนกลายมาเป็นเพลงน่ารักจริงใจเพลงนี้ เพิ่มความพิเศษในท่อนที่โจ้ร้อง จะมีเมโลดี้เพลง แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร คลออยู่ และยังได้ Kijjaz Monotone มาร่วมโปรดิวซ์ด้วย
เนื้อเพลง สิงโต นำโชค x เขียนไข และ วานิช – บทกวีไม่เก่ง (An Imperfect Poem)
ฉันเขียนบทกวีไม่เก่ง แต่ร้องเพลงพอได้
พยายามอ่านหนังสือบ่อย ๆ แค่ 7 บรรทัดที่อ่านไหว
ฉันเขียนบทกวีไม่เก่ง อยากแต่งเพลงให้เธอเก็บไว้
ฝากเป็นบทความในใจ ชื่อ ‘บทกวีไม่เก่ง’
แม่น้ำ ต้นไม้ ทะเล เรือใบ
ลำธาร ต้นน้ำ แล้วอะไรต่อ?
คิดถึง นวลน้อง แก้มแดง ดีไหมละหนอ?
ก็เขียนมาแล้วเมื่อหลายปี
**:
ยิ่งคิด ยิ่งไม่ออก
ได้แต่เขียน เขียนไปก่อน
***:
ดารา เด่นสวย แสงนวล จันทร์ผ่อง
ดั่งน้องนางสวยกว่าใคร
เพลงนี้อาจไม่เพราะ บทกวีไม่ค่อยสวย
แต่ฉันจะร้องด้วยใจ
ซ้ำ: **, *
(instrumental, solo)
ซ้ำ: ***, **
ฉันเขียนบทกวีไม่เก่ง แต่ร้องเพลงพอได้
พยายามอ่านหนังสือบ่อย ๆ 7 บรรทัดที่อ่านไหว
ฉันเขียนบทกวีไม่เก่ง อยากแต่งเพลงให้เธอเก็บไว้
ฝากเป็นบทความในใจ ให้เธอเก็บเอาไว้ข้างใน
ฉันเขียนบทกวีไม่เก่ง แต่ร้องเพลงพอได้
พยายามอ่านหนังสือบ่อย ๆ แค่ 7 บรรทัดที่อ่านไหว
ฉันเขียนบทกวีไม่เก่ง อยากแต่งเพลงให้เธอเก็บไว้
ฝากเป็นบทความในใจ ชื่อ ‘บทกวีไม่เก่ง’
