จดหมายร้องเรียนเปิดผนึก ‘ถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง’ จาก Rap Against Dictatorship feat. Liberate P, Nazesus, GSUS2
- Writer: Montipa Virojpan
ตั้งแต่ ประเทศกูมี จนถึง 250 สอพลอ Rap Against Dictatorship ยังคงรับหน้าที่เป็นกระบอกเสียงของประชาชน ร้องเรียนเรื่องไม่ชอบธรรมผ่านไรห์มแร็ปได้อย่างกินใจในเพลงล่าสุด ถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ได้ Liberate P, Nazesus และ GSUS2 มาร่วมถ่ายทอดเนื้อหาที่ฟังแล้วต้องกัดฟันกรอด กำมือแน่น และถอนหายใจแรง ๆ อย่างอดเสียมิได้
เมื่อช่วงต้นเดือนนี้เราได้ยินแต่ข่าวสารที่น่าถอนหายใจ สมัชชาคนจนออกมาเดินขบวนเรียกร้อง แต่เสียงของพวกเขาก็ถูกทำให้กลืนหายไป เพราะข่าวใหญ่ที่หลายคนพูดถึงจนเป็นประเด็นร้อน แต่ก็ไม่ได้ทำให้คุณภาพชีวิตของเราดีขึ้นเท่าไหร่ ซึ่งในเพลง ถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง ก็ออกมาเป็นเครื่องขยายเสียงให้พวกเขาเหล่านี้ได้ทันท่วงที
ไม่ได้เป็นผู้ดีตีนแดง ที่ตะแคงตีนเดิน เป็นแค่คนเดินดิน ที่ไม่ค่อยมีเงิน
เสียงสายฝนโปรยปรายดั่งน้ำตาของผู้หาเช้ากินค่ำ ขึ้นมาพร้อมกับข้อความในจดหมายที่เขียนถึงผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง อย่าง ‘ชนชั้นปกครอง’ ที่ไม่ค่อยอยากจะเกี่ยวข้องกับเราเท่าไหร่ เพราะผู้ส่งคือประชาชนที่ได้รับผลกระทบจากการกดขี่และการใช้อำนาจที่ไม่ชอบธรรม ยังไงช่องว่างของชนชั้นก็ยังเป็นอุปสรรคขนานใหญ่ในสังคมไทย
ฉันเป็นเหี้ยอะไรก็ได้ที่พวกเขาไม่ต้องการ เป็นทุกสิ่งทุกอย่างนอกจากคน
มิวสิกวิดิโอใช้สัญญะถ่ายทอดความกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของประชาชน ไปจนถึงสะท้อนประวัติศาสตร์ความรุนแรงในสังคมไทยที่หลายคนไม่รู้ว่ามันคือการผลิตซ้ำแบบไม่รู้สิ้นสุด เพราะถูกปกปิดไว้ และพร้อมใจกันหลับหูหลับตาเมื่อสิ่งที่เกิดนั้นไม่ได้สร้างผลกระทบอะไรให้กับตัวเอง
ไรห์มที่เขียนออกมามีความสละสลวย ไพเราะราวกับกวี แต่เนื้อหาหนักหน่วงฟังไปสะอึกไป ทั้งสะท้อนความลำเค็ญ ถูกทำให้เป็นอื่นจากความแตกต่างทางชนชั้น ถูกตราหน้าว่าไม่มีการศึกษาก็จะไม่มีสิทธิเสียงในการเรียกหาความเป็นธรรม ทั้งที่พวกเขาทำไปเพียงเพื่อให้ชีวิตอยู่รอด แล้วยังพูดถึงชีวิตของชนชั้นกลางที่ถูกปลูกฝังอุดมคติให้ต้องวาดฝันในทุก ๆ วัน จนแทบจะหายใจไม่ออกจากทั้งฝุ่นควันและความคาดหวังโดยคนรอบข้าง ไปจนถึงการประชดประชัน วิพากษ์ชนชั้นปกครองที่บริหารประเทศราวกับเห็นประชาชนเป็นคนโง่ เอาวิวาทะ ‘ความรักชาติ’ มาใช้เป็นเครื่องมือทำลายผู้เห็นต่างอย่างหน้าตาเฉย
ดนตรีไม่ได้เป็นบีตฮิปฮอปอย่างที่คุ้นชิน แต่เป็นกีตาร์และเปียโนทำนองเหงา ๆ สอดประสานด้วยเสียงไวโอลินเสียดแทงในอารมณ์ ยิ่งท่อนโซโล่พุ่งพล่านเป็นดนตรีร็อกถาโถมมาพร้อมเสียงคอรัสทรงพลัง คอยบดขยี้จิตใจเราได้อย่างสุดลิ่มทิ่มประตูไม่แพ้ความหนักหน่วงของคำที่ใช้ หรือสไตล์การแร็ปอันเกรี้ยวกราดและสิ้นหวัง
ไม่รู้ว่าจดหมายเปิดผนึกถึง ผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง นี้ จะดังไปถึงพวกเขาไหม หรือหากดังไปถึง เราก็ไม่รู้ว่าเพลงจะลอยลมเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาไปดื้อ ๆ แบบอีกหลายเพลงก่อนหน้าหรือเปล่า
