Bomb at Track ปล่อยซิงเกิ้ลใหม่จากอัลบั้ม White กับเพลง จด feat. ริม Silly Fools ซึ่งเพลงนี้มาแบบช้า ๆ สไตล์นูเมทัล เริ่มต้นด้วยการเกากีตาร์บาง ๆ คู่ไปกับเสียงแร็ปของเต้ นักร้องนำ ก่อนจะค่อย ๆ เพิ่มเสียงเครื่องดนตรีแต่ละชิ้นเข้ามาและเน้นให้หนักขึ้นเรื่อย ๆ คู่ไปกับเสียงตะโกนคอรัส แล้วตัดเข้าท่อนร็อกที่เป็นเอกลักษณ์ของ Bomb at Track ที่พรีฮุก ปิดด้วยท่อนฮุกที่มากับเสียงของ ริม Silly Fools ซึ่งก็เหมือนมาสรุปเรื่องราวและกอดเราไว้ด้วยท่อน ‘สุดท้ายต้องปล่อยมือ ต้องรับความจริง’ ซึ่งเสียงกีตาร์ในท่อนโซโล่ก็เหมือนการเล่าเรื่องความเจ็บปวด บาดใจที่เกิดขึ้น โดยทางวงก็ได้ให้ความหมายเพลงนี้ไว้ว่า

จด พูดถึงคนคนหนึ่งที่ผิดหวังในความรัก และเขาคนนั้นก็ได้เลือกที่จะระบายความรู้สึกผ่านการจดลงบนกระดาษ คล้ายว่าเป็นการปลอบใจตัวเอง ว่าเราต้องอยู่ให้ได้นะ ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหน แต่ภายนอกก็ต้องเข้มแข็ง ถึงแม้จริง ๆ แล้วทรมานจนแทบจะอยู่ไม่ได้ก็ตาม

MV เพลง จด กำกับโดยทีม Hello Filmmaker ซึ่งก็ตีความเพลงนี้ออกมาได้เท่มาก ๆ mv เริ่มด้วยฉากจบ แล้วค่อย ๆ ย้อนมาเล่าเรื่องผ่านตัวละครที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่มีความรุนแรง ยาเสพติด การใช้อาวุธ ซึ่งเมื่อเขาพบกับความผิดหวัง เขาก็เลือกใช้ความรุนแรง ทำให้การแก้แค้นเกิดขึ้นเป็นวัฏจักร โดยเขาก็ได้จดบันทึก ‘ระบายมันออกมาเท่าที่กระดาษมันพอจด’ ก่อนจะยุติความรุนแรงทั้งหมดด้วยตัวของเขาเอง  ซึ่งทั้งภาพและอารมณ์ใน mv นี้ตัวละครทุกตัวถ่ายทอดออกมาได้สุดมาก ๆ ขอแนะนำให้กดดู รับรองว่าจะได้รับความรู้สึกอะไรบางอย่างเมื่อดูจบแน่นอน

นอกจากนี้ พี่โน่ เจ้าของค่าย Wayfer Records ก็ได้ออกมาประกาศว่า ถ้า mv นี้ถึงล้านวิว เขาจะจัดคอนเสิร์ตใหญ่ให้ Bomb at Track ยังไงก็อย่าลืมรีบปั่นวิว จะได้ดูกันไว ๆ นะ

เนื้อเพลง:

อยากจะเขียนอยากจะจดให้มันหมด
ทุกความเจ็บช้ำเขียนใส่ลงไปไม่รู้จบ
ทุก ๆ ความผิดหวังที่ทำให้ใจมึงหายหด
จงระบายมันออกมาเท่าที่กระดาษมันพอจด
จำความรู้สึกในตอนนี้ให้ขึ้นใจ
เรียนรู้ไปกับมันเพื่อรอมันหวนกลับมาใหม่
ถ้ามึงคิดที่จะรักมันไม่มีวันหายไป
และตราบาปของความรู้สึกจะอยู่กับมึงไปจนตาย

ความเสียใจจะทิ่มแทงทแยงลึกไปถึงกระดูกดำ
แต่มึงจงเรียนรู้ เพื่อสุดท้ายจะหลาบจำ
ไม่กลับคำหวนคืน กลับไปยืนอยู่จุดเดิม
ถ้ามึงรู้จักหลาบจำก็อย่ากลับไปโดนซ้ำเติม
ทุกๆสิ่งบนโลกไม่มีอะไรที่แน่นอน
แม้กระทั่งความเจ็บปวดมันก็มีเวลาที่สุกงอม
ถึงแม้เวลามันดูเหมือนถูกตัดทอน
แต่มึงต้องอยู่ให้ได้ถึงแม้ในใจจะสั่นคลอน

มึงต้องเข้มแข็ง แม้ในใจจะอ่อนแอ
ยืนด้วยแข้งขาที่มี แม้ไม่มีใครเหลียวแล
ใครจะมองยังไงไม่ต้องสนไม่ต้องแคร์
แม้ว่าในสุดท้ายทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

ไม่อาจจะยืนได้เหมือนวันเก่า
สุดท้ายไม่มีแล้วเรา
จดจำเอาไว้ทุกสิ่ง
สุดท้ายต้องปล่อยมือ ต้องรับความจริง

บางอารมณ์ก็นึกคิดอยากให้ชีวิตมันจบไป
มันไม่มีแม้เรี่ยวแรงจะต้านทานความเสียใจ
แต่มึงจงอย่าลืมว่ามึงอยู่เพื่อใคร
ก็แค่คนคนเดียว จะตายเพื่อมันทำไม
มันยังมีอีกหลายปัญหาที่พร้อมจะถาโถมมาใส่มึง
เรื่องที่มึงเสียใจที่สุดบางทีอาจจะไม่ได้ครึ่งนึง
ของใครหลาย ๆ คน ที่ต้องเผชิญปัญหาตั้งมากมาย
แต่แล้วสุดท้ายทางออกของเค้าก็ไม่ใช่ความตาย

มึงต้องเข้มแข็ง แม้ในใจจะอ่อนแอ
ยืนด้วยแข้งขาที่มี แม้ไม่มีใครเหลียวแล
ใครจะมองยังไงไม่ต้องสนไม่ต้องแคร์
แม้ว่าในสุดท้ายทุกอย่างจะเปลี่ยนไป

ไม่อาจจะยืนได้เหมือนวันเก่า
สุดท้ายไม่มีแล้วเรา
จดจำเอาไว้ทุกสิ่ง
สุดท้ายต้องปล่อยมือ ต้องรับความจริง
อยากจะลืมจะลบทุกอย่าง
ความรักที่มันสวยงาม
โปรดจงอย่าหัน อย่ามองมาที่ฉันได้ไหม
และฉันไม่คิดจะกลับไป

คืนวันที่ผ่านได้เปลี่ยนไป
มึงต้องเข้มแข็งแม้อ่อนแอ
แม้ไม่มีใครมาเหลียวแล
ไม่ต้องไปสนไม่ต้องแคร์
แม้ทุก ๆ อย่างจะเปลี่ยน
เปลี่ยนไป

ไม่อาจจะยืนได้เหมือนวันเก่า
สุดท้ายไม่มีแล้วเรา
จดจำเอาไว้ทุกสิ่ง
สุดท้ายต้องปล่อยมือ ต้องรับความจริง
อยากจะลืมจะลบทุกอย่าง
ความรักที่มันสวยงาม
โปรดจงอย่าหัน อย่ามองมาที่ฉันได้ไหม

อยากจะเขียนอยากจะจดให้มันหมด
ทุกความเจ็บช้ำเขียนใส่ลงไปไม่รู้จบ
ทุก ๆ ความผิดหวังที่ทำให้ใจมึงหายหด
จงระบายมันออกมาเท่าที่กระดาษมันพอจด

• Twitter
• Line