‘อังเดร-ปิแอร์’ จาก ‘ไววิทย์’ บันทึกเพื่อชีวิตบทใหม่จากหนังสือ สงครามและสันติภาพ
- Writer: Tanaphat Kultavewut
- Visual Designer: Karin Lertchaiprasert
อังเดร-ปิแอร์ อีกหนึ่งบทเพลงในอัลบั้ม The Greatest Artist ศิลปินเอก ที่ได้รับอิทธิพลจากบทประพันธ์สุดคลาสสิกอย่าง ‘สงครามและสันติภาพ’ (War & Peace) โดย Leo Tolstoy ผ่านการขมวดปมและถ่ายทอดออกมาด้วยสำเนียงของ ไววิทย์—ไปรวิทย์ สุขเกษม ศิลปินโฟล์กร็อก เพื่อชีวิตรุ่นใหม่ ที่น่าจับตามอง
ก่อนหน้านี้ ไววิทย์ ปล่อยเพลง ไร้ฝั่ง จังหวะเนิบช้าภาษาสวย เล่าเรื่องความหวังและการยืนหยัดต่อสู้เพื่อความฝัน คนจึงไม่อาจพ่ายแพ้ แต่ครั้งนี้เขากลับมาอีกครั้งกับเพลงที่ส่งกลิ่นอายแนวดนตรีสุดถนัดมือผสมผสานความเป็น country และ blues อาบด้วยเนื้อหาเพื่อชีวิตสะท้อนเจตจำนงของการยืนหยัดเพื่อสิ่งที่รัก สิ่งที่แสวงหา และจะไม่ท้อถอยปล่อยมือหากปลายทางนั้นคือเป้าหมายของชีวิต เราจึงทำเพื่อให้หนึ่งชีวิตของเรามีคุณค่าในตัวเอง
ผมเขียนเพลงนี้จากสงครามและสันติภาพของตอลสตอยเมื่อสองปีก่อน และนี่เสมือนหนึ่งแม่บทสำคัญที่สุดของช่วงชีวิต
ความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวอย่างอังเดรนั้น สะท้อนภาพมายังนักดนตรีหนุ่มผู้แสวงหาความหมายทางโลกไว้อย่างเด่นชัด หอกดาบไม่เพียงแต่จะใช้ต่อกรกับศัตรู แต่หากยังเป็นเครื่องขัดเกลาจิตใจให้สงบ อย่างมหาสมุทรผู้ไม่บรรยายกายภาพแห่งตน ห่มห่อแต่ความเยือกเย็นเป็นอาภรณ์
—ไววิทย์
องค์ประกอบต่าง ๆ ของเพลงนี้ ทำให้เราต้องเหลียวมาตั้งใจฟังอีกครั้งหลังจากโน้ตตัวสุดท้ายของเพลงนี้จบลง ยังคงติดอยู่กับ riff กีตาร์ในช่วงต้นเพลงที่เรียกได้ว่ายิงเข้ามาตรงเป้าจนติดหู ผสานเข้ากับไลน์เบสที่หยิบ arpeggio มาใช้เป็นแกนหลักพาร่างกายโยกขยับไปเองตามจังหวะจะโคนของเพลง ถือเป็นอีกหนึ่งศิลปินที่มีจุดยืนในแนวทางของตัวเองชัดเจนมาก ๆ เราจะยังคงเฝ้ามองเพลงต่อ ๆ ไปของเขา พร้อมกับส่งกำลังใจในการสร้างสรรค์ผลงาน (ฟังเพลงนี้ไปเรื่อย ๆ บางแง่มุมที่ถ่ายทอดก็พาให้ไปคิดถึงยอดซามูไรผู้ไร้พ่าย Miyamoto Musashi เหมือนกันนะ)
เนื้อเพลง อังเดร-ปิแอร์—ไววิทย์
พวกเราต่างสำนึกว่าตนก็เพียงแค่ทรายเม็ดหนึ่ง
แต่เราก็หนึ่ง ในทรายผืนนี้
และเราต่างไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้จะมีจริงหรือไม่
เมื่อผ่านไปวันนี้ เราอาจจะตายวันนี้
(*) ไม่เสียดาย เราได้ทำดีที่สุด ไม่เสียใจ เราได้มาไกลที่สุด
ที่สุดแล้ว ที่สุดแล้ว
แม้เราขาดความรักรู้ตัวเรานั้นช่างไร้ความสมบูรณ์
แต่ความอบอุ่นเราไม่เคยสูญเสีย
ฝันแม้มาไม่ถึงและยังไม่รู้จะเป็นจริงเมื่อไหร่
ก็ไม่ได้หมดหวัง เรายังไม่ได้สูญเสีย
(*)
แท้คือเกียรติยศ คือศักดิ์ชื่อเสียงคือจิตวิญญาณ
แท้เราอยู่เพื่อมัน เพื่อสิ่งเดียวนั้นที่เราต้องการ
แม้ต้องเสี่ยงชีวิตแลกกับความตายเพื่อเป็นตำนาน
โอ พระเจ้า โอ พระเจ้า
(*)
แหงนขึ้นไปบนฟ้าเห็นหมู่เมฆาเปลี่ยนแปลรูปเงา
แม้เราจะอ่อนล้าหอกดาบปักคาอาชาล้มกราว
แลกแล้วกับเมียรักแม้กับชีวิตความตายก็เอา
โอ พระเจ้า โอ พระเจ้า
แท้คือเกียรติยศคือศักดิ์ชื่อเสียงคือจิตวิญญาณ
แท้เราอยู่เพื่อมันเพื่อสิ่งเดียวนั้นที่เราต้องการ
แม้ต้องเสี่ยงชีวิตแลกกับความตายเพื่อเป็นตำนาน
โอ พระเจ้า โอ พระเจ้า
นั่นแหละที่เราต้องการ
