ตอนเรียนอยู่มหาลัยปีท้าย ๆ เราได้ยินว่ามีบาร์ที่เล่นเพลงโซลมาเปิดใหม่อยู่แถวตลาดน้อย หลังจากที่ได้แวะเวียนไปครั้งแรกก็เกิดติดใจในบรรยากาศของร้านที่ใช้อะไหล่รถมามิกซ์กับเฟอร์นิเจอร์เก่าทำเป็นที่นั่ง มีบาร์เล็ก ๆ ที่เครื่องดื่มอร่อยและราคาเป็นมิตร และที่สำคัญคือวงดนตรีที่เล่นในคืนนั้นทำให้ผู้ชมที่ลุกขึ้นมาเต้นสนุกไปกับเพลงยุค Motown โซล r&b ซึ่ง vibe เหล่านี้เองจึงทำให้เรากับเพื่อนแทบจะใช้เวลาทุกคืนวันศุกร์เดินจากหอพักประมาณ 15 นาทีไปยังร้าน Soulbar เพื่อดูวงดนตรีที่เล่นประจำที่นั่น เพลง Blame It On the Boogie และ Ain’t No Mountain High Enough มักถูกหยิบมาเล่นเป็นเพลงปิด ทุกคนเต้นกันแบบไม่เหนียมอายพร้อมร้องตามในท่อนท้ายสุดเสียง หรือแม้โชว์จบแล้วก็มิวายจะต้องอังกอร์ขอให้พวกเขาเล่นต่อ จนบางทีก็ได้นั่งยาว ๆ ชนแก้วพูดคุยกับผู้เหลือรอดชีวิตจนตีสอง เรากับเพื่อนใช้เวลาช่วงก่อนเรียนจบที่นั่นจนรู้สึกเหมือนว่าบาร์แห่งนี้กลายเป็นครอบครัวเล็ก ๆ ของเรา

วันเวลาล่วงเลยไปจนเราก็ทำงานมาได้สามปี วงดนตรีวงนี้เองก็ยังมุ่งมั่นตั้งใจในสิ่งที่พวกเขาทำมาโดยตลอดแม้เราจะไม่ได้กลับไป Soulbar บ่อยเหมือนแต่ก่อน ก็ยังบังเอิญไปเจอพวกเขาตามร้านอื่น ๆ อย่าง Jazz Happens หรือ Black Cabin เล่ามาถึงตรงนี้ก็ลืมแนะนำตัวพวกเขาไปเลย นี่คือ Supergoods วงโซล r&b จากรั้วศิลปากรที่เราเชื่อเหลือเกินว่าทุกคนในวงคือยอดฝีมือทั้ง performance และการ entertain ผู้ชม ซึ่งพวกเขาจะจัดเซ็ตลิสต์หรือดีไซน์โชว์ให้ต่างออกไปตามลูกค้าของร้านนั้น ๆ แน่นอนว่าที่ Soulbar คงเป็นที่ที่เราชอบการแสดงของพวกเขาที่สุดแล้ว เพราะช่วงแรก ๆ คนดูส่วนใหญ่จะเป็นชาวต่างชาติและเขาก็จะเอนจอยสุด ๆ ทำให้โชว์ยิ่งดูสนุกขึ้นไปด้วย หรือช่วงหลังที่ค่อนข้างเป็นเด็กมหาลัย first jobbers ที่พฤติกรรมอาจจะไม่ได้โผงผางแบบต่างชาติ แต่วงก็ยังกล้าเสิร์ฟเพลง upbeat หรือเพลงร่วมสมัย neo-soul อะไรมากขึ้น อย่างมีอยู่วันนึงหยิบ You Don’t Know My Name ของ Alicia Keys หรือ Nakamarra ของ Hiatus Kayote มาเล่นก็เหวอไปเลยเพราะชอบมากแล้วไม่คิดว่าวงจะเล่น และมีอยู่วันนึงที่ทางร้านโซลบาร์เขาจัดงาน Erykah Badu tribute night วงก็ขนเพลงแม่มาเล่นกันแบบหนำใจสุด ๆ

หลังสะสมประสบการณ์เล่นคัฟเวอร์มานานหลายปี จนถึงตอนนี้คงเป็นเวลาสมควรของวงที่จะมีผลงานเดี่ยวเป็นของตัวเองแล้ว Supergoods ได้มาเป็นส่วนหน่ึงของ Tomato Love Records ค่ายดนตรีคนรุ่นใหม่ที่ตั้งใจนำเสนอผลงานสดใหม่ให้กับผู้ฟัง และเปิดตัวเพลงแรกในชีวิตของพวกเขา Blue Dream ไปเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา เพลงนี้ถ้าฟังเผิน ๆ จะคิดว่าเป็นเพลงนีโอโซลแท้ ๆ จากฝั่งอเมริกา แต่ถ้าฟังดี ๆ เนื้อเพลงทั้งหมดทั้งมวลนี้ถูกเขียนและร้องออกมาเป็นภาษาไทย! ความน่าสนใจคือเนื้อเสียงของนักร้องเองก็ไม่ใช่ทางของนักร้องกระแสหลักที่ปกติจะฟังดูใส ๆ คลีน ๆ แต่อันนี้คือเหมือนจะแหบทุ้ม ขึ้นจมูกหน่อย ๆ แต่ก็สามารถขึ้นเสียงสูงมาก ๆ ได้แบบไม่ใช่ปัญหา เทคนิคการร้อง การทอดเสียง หรืออิมโพรไวส์ต่าง ๆ ให้ความรู้สึกไม่เหมือนเพลงไทยแม้แต่น้อย กิมมิกในเพลงนี้ก็มียุบยับไปหมดจนทำให้เราสนุกกับการค้นหาองค์ประกอบเท่ ๆ ที่พวกเขาซ่อนไว้ในท่อนต่าง ๆ อย่างเลเยอร์ซินธ์ในท่อนฮุคที่กล้าทำให้เหมือนจะ off key มานิด ๆ ลูกหยอดของกีตาร์ที่เล่นน้อยแต่โดนทุกโน้ต การใช้ความดัง/ค่อยให้ไดนามิกของเพลงไม่นิ่งจนเกินไป ใช้ความเงียบให้มีประโยชน์กับท่อนร้องและไลน์ประสานใน verse 2 หรือท่อน bridge ช่วยเพิ่มความเหงาปนเซ็กซี่ให้กับเพลง หนักข้อกว่านั้นคือพวกเขาเพิ่มความน่าตื่นเต้นด้วย jazzy drum and bass สุดวิ่งในช่วงท้าย ด้วยสิ่งทั้งหมดทั้งมวลนี้ทำให้เรากดเล่นซ้ำ Blue Dream ไปแล้วประมาณประมาณ 7 รอบในขณะนี้ที่กำลังเขียนถึงเพลงอยู่

ไม่อยากให้อ่านแล้วมโนกันไปแบบเนื้อเพลง กดฟังได้ที่ข้างล่างนี้เลย ถ้าฟังแล้วติดใจก็แวะไปดูพวกเขาที่ Black Cabin ได้ในวันพุธ Soul Bar ทุกวันศุกร์ และพระนครบาร์ ทุกวันอาทิตย์ เผลอ ๆ อาจจะโชคดีได้ฟังเพลงนี้แบบสด ๆ จากพวกเขากันด้วย และหลังจากนี้ Supergoods ก็มีแพลนจะทำเพลงออกมาเรื่อย ๆ ใครถูกใจก็รอติดตามพวกเขาไว้ให้ดี ๆ วงนี้มาแน่

ตื่นขึ้นมาแล้วยังงัวเงีย ความเพลียก็ยังไม่หาย
อีกไม่กี่ชั่วโมงก็บ่าย แต่ใจมันยังไม่อยากลุก
เรื่องของเรานั้นยังวนเวียน ถึงอาจเป็นเพียงแค่ความฝัน
นึกขึ้นมาหัวใจก็หวั่น… ไหว

เธอเหมือนดอกไม้ กลิ่นของเธอนั้นช่างเย้ายวน
ตื่นมาก็หาย แต่หัวใจฉันไม่ลบเลือน
คอยย้ำและเตือน เตือนให้ฉันเฝ้ามองหาเธอ
ที่แค่มาเยือน แล้วก็เลือนหายไป

หรือว่าเป็นฉันกันที่หลงละเมอ เฝ้ารอเจอดอกไม้ดอกนั้น
เพราะอะไร เพราะอะไร แล้วยังไง ทั้งที่เป็นแค่เรื่องในฝัน

แค่เผลอไปตอม แค่เผลอดอมดม แล้วเผลอมีใจ อยากจะไขว่ จะขว้า เก็บไว้
แต่แล้วยังไง สุดท้ายลืมตา ก็รู้เพียงว่า ควรปล่อยมันให้เป็นแค่ความฝัน

บินไปตามร่องรอยแรงลม ปล่อยใจสับสนอยู่อย่างนี้
ความหวานและหอมไม่เคยปรานี ปล่อยใจให้มันยอมทนทุกข์

แม้เธอ หายไป  ฉันยัง มองหา
แม้เธอ หายไป  ฉันยัง มองหา
แม้เธอ หายไป  ฉันยัง มองหา
แม้เธอ หายไป  ฉันยัง มองหา

แม้ตื่นนอนหรือหลับตา ใจมันยังคงวนเวียน
ทุก ๆ ครั้ง ใจของฉันยังคง
เฝ้าแต่มอง เฝ้าแต่คอย คอยเรียกหาเพียงแต่เธอ
เพียงเธอเท่านั้น

• Twitter
• Line