‘เพลงของเธอ’ เพลงเติมเต็มความฝันของเหล่า ‘Homeless’

Published October 2, 2018

“มันมีมุขตลกของฝรั่งอยู่เรื่องหนึ่งที่เรียกนักดนตรีที่ไม่มีแฟน ว่า โฮมเลส เพราะนักดนตรีส่วนใหญ่ไม่มีที่อยู่ ต้องไปอยู่บ้านแฟน พอไม่มีแฟนก็เลยต้องอยู่ข้างถนน” จ๊าบ—พรพงศ์ รัตนะรัต มือเบสประจำวง Homeless เป็นตัวแทนอธิบายถึงที่มาของชื่อวงที่เป็นการรวมตัวของเขาและเพื่อน ๆ อีก 4 คน คือ ฮิ-วิทวัส จันทร์แพทย์รักษ์ (ร้องนำ), ปิงปอง—ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์ (กีตาร์), เม—เมธี เสนีวงศ์ ณ อยุธยา (กีตาร์) และ ตั้ม—ณัฐพล นุชวิจิตร (กลอง) มุขตลกที่ซ่อนความหมายว่า ‘ชีวิตนักดนตรีไม่ใช่เรื่องง่าย’ นี้ กลายมาเป็นชื่อวง เมื่อพวกเขาต้องการหาชื่อสักชื่อที่สามารถสื่อไปถึงความตั้งใจที่มากไปกว่าการรวมตัวกันเล่นดนตรี

“ก่อนหน้าจะมาเป็น Homeless และก่อนจะเข้ามาคุยกับ Sanamluang Music ผมกับจ๊าบทำเพลงด้วยกันมาก่อนแล้วใช้ชื่อว่า ฮิจ๊าบ เริ่มจากแค่ 2 คน แล้วเราก็ค่อย ๆ ดึงคนอื่นมาเล่นด้วยกัน จนผ่านมาสักปีหนึ่ง มันอยู่กันมา 5 คนเป็นวง มันไม่ใช่ฮิจ๊าบอีกต่อไปแล้ว” ฮิ นักร้องนำ เล่าถึงการรวมตัวที่เป็นส่วนผสมของเพื่อนที่รู้จักกันตั้งแต่มัธยม เพื่อนสมัยมหาวิทยาลัย และเพื่อนที่เล่นดนตรีพาให้มารู้จักกัน

เมื่อรู้ความตั้งใจของตัวเอง พวกเขาจึงมองหาสิ่งที่จะเป็นจุดเริ่มต้นในการทำความตั้งใจนี้ให้เป็นรูปเป็นร่าง ก่อนจะได้คำตอบกับตัวเองว่าในวงจรของการทำเพลงทั้งหมด จุดกำเนิดทุกอย่างมาจากการเป็นนักแต่งเพลง ‘เราเลยทยอยสะสมเนื้อเพลงเก็บมาตั้งแต่ประมาณ 10 ปีที่แล้ว ผมคุยกับจ๊าบว่า ถ้าภาพเขียนแพง ๆ คนสะสมได้แล้วทำไมคนจะสะสมเนื้อเพลงไม่ได้ ทั้งที่มันก็คืองานศิลปะเหมือนกัน เราก็เลยค่อย ๆ เก็บสะสมมาเรื่อย ๆ เพราะรู้จักนักแต่งเพลงที่ทำงานดีหลายคน แต่เพลงที่เขาเขียนมาถูกปฏิเสธจากที่อื่นด้วยปัจจัยบางอย่าง’ ฮิ นักร้องนำเล่า พร้อมกับพูดต่อว่า “วงเราเลยมีเพลงก่อนจะมีวงเสียอีก”

หนึ่งในเพลงที่พวกเขาเก็บสะสมไว้ตั้งแต่ตอนนั้นและกลายมาเป็นซิงเกิลเปิดตัวในวันนี้ ก็คือ เพลงของเธอ ที่เขียนโดยนักแต่งเพลงที่ใช้นามปากกาว่า Mr.Sunday เพลงแทนความรักที่แต่งขึ้นหลังจากที่เจ้าของเพลงกลับไปเยี่ยมแม่ที่ต่างจังหวัด และความรัก ความอบอุ่นที่เกิดขึ้นในวันนั้นยังติดอยู่ในความรู้สึกเขาเมื่อเดินทางกลับ

ถึงแม้ว่าสมาชิกของ Homeless จะผ่านการเล่นดนตรีหลากแนว ทั้งเล่นยาก ฟังยาก แต่เมื่อเป็น เพลงของเธอ พวกเขาเลือกที่จะประกาศตัวในความเป็นป๊อปที่ไม่ซับซ้อน ทั้งยังเป็นป๊อปแบบที่พาคนฟังกลับไปในยุคสิบกว่าปีก่อน ด้วยซาวด์เพลง วิธีการอัด การทำเพลงเสร็จเรียบร้อยทั้งอัลบั้มแทนที่จะทำทีละซิงเกิล ไปจนถึงรายละเอียดต่าง ๆ ที่ซ่อนไว้ในมิวสิกวิดีโออีกด้วย

“MV เพลงนี้เราอยากให้มันออกมาเป็นงานศิลปะ เพราะเราถามตัวเองว่า เราทำเพื่ออะไรกันอยู่ แล้วคำตอบก็คือเราทำเพื่อศิลปะ มันเลยเป็นโจทย์ที่อยู่ในหัวเราตลอด แล้วดูเผิน ๆ มันเหมือนเป็นภาพนิ่ง แต่ถ้าดูรายละเอียดจริง ๆ จะเห็นว่ามีการเปลี่ยนแปลงอยู่เรื่อย ๆ นักแสดงก็ขยับ มีการแสดงอารมณ์ แล้วรายละเอียดในนั้นก็มีซิมโบลิก อย่างเช่นตู้โทรศัพท์ที่ทุกวันนี้ยังมีอยู่ แต่ในนั้นไม่มีเครื่องโทรศัพท์แล้ว มันก็คล้าย ๆ ดนตรีที่ยังมีอยู่ แต่บางคนอาจจะไม่เห็นความสำคัญ” Homeless เล่าถึงมิวสิกวิดีโอของพวกเขาที่ให้อารมณ์คล้ายกับการดูงานศิลปะที่มีทั้งเสียงและภาพเป็นองค์ประกอบ

ณ วันนี้ เพลงของเธอ ที่เป็นทั้งเพลงแรกของอัลบั้มและก้าวแรกในการเริ่มต้นทำอะไรสักอย่างเพื่อวงการดนตรีไทย ทั้งยังเป็นการทำที่อยู่บนพื้นฐานของความสุขที่ได้เล่นดนตรีด้วยกัน “งานศิลปะมันเป็นเรื่องที่ subjective แล้วงานเพลงก็คือศิลปะอย่างหนึ่ง การที่เราทำแบบนี้อาจจะมีคนหาว่าพวกเราบ้า พวกเราโง่ แต่พวกเรามีความสุขเพราะเรายินดีที่จะให้คุณค่ากับงานศิลปะเหล่านี้ของเราครับ”