Ooh – The Yers
ยศทร บุญญธนาภิวัฒน์

การเรียนรู้การเล่นเครื่องดนตรี

สิ่งหนึ่งที่ผมจะไม่ปล่อยปละละเลยคือพื้นฐานการเล่นของเครื่องดนตรีนั้น ๆ นักเรียนที่นี่ทุกคนอยากเล่นเป็นเพลงให้ได้เร็ว ๆ พ่อแม่อยากเห็นลูกเล่นคอนเสิร์ตเร็ว ๆ แต่ผมจะไม่ให้เด็กคนไหนเล่นเพลงเลยหรือขึ้นแสดงเลย ถ้าไม่ฝึกซ้อมเบสิกการเล่นให้สมบูรณ์ก่อน

เทคนิคและเคล็ดลับ

ผมคิดว่าในวันนึง ทุกคนที่เรียนดนตรีสามารถเก่งได้เท่ากันทุกคน เพราะฉะนั้น นอกเหนือจากการใช้เครื่องดนตรีของตัวเองให้มีประสิทธิภาพแล้ว ผมจะเน้นเรื่องรสนิยมในการฟังและการเล่น มากกว่าการมุ่งมั่นฝึกให้ตัวเองเก่งขึ้นแต่หาความแตกต่างจากคนอื่นไม่ได้

สิ่งท้าทายในการทำเพลงหรือบันทึกเสียง

เด็ก ๆ ทุกคนไม่เคยแต่งเพลง เขียนเนื้อเพลง หรืออัดเสียงกันมาก่อน ความท้าทายคือทำยังไงให้เขาข้ามจุดเขินของตัวเองในการคิดคำร้องหรือทำนองไปได้ ผมใช้วิธีไกด์เพียง 5-10% หลังจากนั้นเขาจะเริ่มมั่นใจและผ่านจุดนั้นมาได้ และหลังจากนั้นมันจะกลายเป็นงานของพวกเค้าเอง ส่วนเรื่องบันทึกเสียง เด็ก ๆ ทุกคนไม่เคยรู้จักเมโทรนอมกันมาก่อน สิ่งที่ผมสอนเค้าคือ ให้กลับไปบ้านและฝึกกับไอ้เครื่องนี้เยอะ ๆ ก่อนจะมาอัดเสียง มิฉะนั้นคุณจะไม่มีสิทธิในการทำเพลงหรือบันทึกเสียงอีกเลย

เรื่องราวสนุก ๆ ในคลาส

ผมเจอนักเรียนคนนึง อยู่มหาวิทยาลัยปี 2 หรือ 3 ไม่แน่ใจ ชอบแต่งเพลงเป็นชีวิตจิตใจ ในคลาสแต่งเพลงของผม เขาแต่งเพลง ๆ นึงทำให้ผมอึ้งและประทับใจอย่างมากภายในคืนเดียว เรียกว่าสำนวนและการใช้คำคล้องจอง สัมผัสคำ ราวกับว่าเป็นพี่ตุล อพาร์ตเมนต์คุณป้า หรือพี่เล็ก Greasy Cafe เพลง ๆ นั้นชื่อ สัตว์ร้าย ลองหาฟังกันได้ใน ฟังใจ ครับ

• Twitter
• Line