คุยกับ quicksand bed วงดนตรีที่ไม่เคยหยุดอยู่กับที่
- Writer: Donratcharat Phromsoonthornsakul
- Visual Designer: Rada Muksikarat
quicksand bed วงดนตรีอารมณ์ดีจากส่วนผสมที่ลงตัวของทั้งสี่คน เกม, พัด, เจสัน และน็อต หลังจากเคยพูดคุยกันไปเมื่อสามปีที่แล้ว วันนี้ถึงคราวนัดกระชิบมิตรที่จะมาพูดคุยตั้งแต่เรื่องราวในเพลงที่น่าสนใจ ความชอบและสิ่งที่ทำในช่วงนี้ ไปจนเรื่องราวจริงจัง ๆ อย่างอุตสาหกรรมดนตรีตั้งแต่รากฐานการศึกษา ไปจนชีวิตจริงที่พวกเขาได้พบเจอ
การเติบโตของ quicksand bed หลัง EP. Never Sad Guy
เกม: ตอนนั้นมันคือ กอด ใช่ไหมฮะ ที่เปลี่ยนไปคือหลังจากนั้นเราไม่ทำเพลงไทยอีกเลย ด้วยอะไรก็ไม่รู้ ด้วยมู้ดที่อยากได้ออกมา หลังจากนั้นก็ทำแต่สากลมาตลอด ช่วงที่ยังเป็นอัลบั้ม Never Sad Guy อยู่อะ น่าจะเป็นการทำแบบ เพลง by เพลง คือทำเพลงนึงเสร็จปุ๊บ mix master อะไรเสร็จค่อยขยับไปอีกเพลงนึง มันก็จะมีความแบบว่า คล้าย ๆ กับเหมือนเป็นการค้นหาว่า quicksand bed ทำอะไรได้หรือไม่ได้บ้าง แต่พอมาตั้งแต่เพลง ghost เป็นต้นไป มันจะแบบเริ่มเปลี่ยนวิธีการทำงานแล้ว จะเป็นการทำแบบขึ้นหลาย ๆ เพลงขึ้นมาพร้อมกัน มี demo เยอะ ๆ แล้วเอามาคัดออกอะไรประมาณนี้ครับ
พัด: เหมือนแต่ละคนรู้แล้วว่า โอเค ควรต้องทำยังไงเพื่อให้เพลงออกมาฟังดูเป็น quicksand bed
เกม: เหมือนจริง ๆ Never Sad Guy อะ มันก็เป็น direction วงแล้วแหละ เพียงแต่ว่าตอนนั้นมันยังทำทุกอย่างได้ช้าอยู่ เพราะระหว่างนั้นเราทดลองนู่นทดลองนี่ไปด้วย ส่วนในแง่ของเนื้อหา เราก็มีการเขียนเนื้อหาเพลงที่ค่อนข้างหลากหลายมากขึ้นด้วย ใน EP อัลบั้มที่ปล่อยไป เราก็จะหยิบแบบเรื่องใกล้ ๆ ตัวมา เรื่องแบบที่เรารู้สึก ณ ตอนนั้นแต่พอหลังจากนั้นมาเรื่อย ๆ เราก็เริ่มเขียนอะไรที่มันจำเป็นจะต้องใช้ความรู้สึกส่วนอื่นมากขึ้น ใช้ความทรงจำที่ผ่านมานานแล้วหรือว่าใช้เรื่องของคนใกล้ตัวที่ประสบพบเจอ ก็มีความหลากหลายของเนื้อหามากขึ้น
4 หนุ่ม 4 มุม
เกษตรกรรม ทำอาหาร ย้อนดูอนิเมะเก่า และสตรีมเมอร์
FJZ: คำถามจากทางบ้าน พี่เกมปลูกต้นใบต่างเหรียญสำเร็จไหม
เกม: ไม่สำเร็จครับ คือมันเรียกว่าสำเร็จมั้ย คือใบต่างเหรียญเนี่ยมันจะเป็นแบบว่าไม้คลุมดินที่แบบว่านะ
พัด: เนิร์ดเลย ๆ เราจะเปลี่ยนบทความนี้ให้เป็นบทความปลูกต้นไม้
เกม: เราก็จะเอามาปลูกแทนหญ้านะด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่างว่า มันไม่ต้องตัดแต่ง เราไม่ต้องไปตัดมันเพราะมันทนแดดทนฝน เราก็ตั้งใจจะปลูกให้มันแบบเต็มสนามบ้านเรา ซึ่งมันก็โตขึ้นเยอะแหละ แต่มันก็ยังไม่คลุมสนามทั้งหมด มันก็ยังพบเจอปัญหา แบบไอส่วนนี้กำลังสวยงามเลย อีกส่วนนึงตาย พอส่วนที่ตายเริ่มฟื้นขึ้นมาไอส่วนที่สวยงามเละ แต่ก็ถือว่าน่าจะต้องใช้เวลาอีกสักพักถึงจะงดงามครับ
พัด: เกษตรกรดีว่ะ
เกม: ผมเกษตรกรมากช่วงนี้
พัด: พาสต้าเส้นสด มันคือครั้งแรกเลย คือมันมีร้านที่มู่ (The Kopycat) ไปกินก่อนใช่ไหม ชื่อ OO Pasta แต่เราไม่ได้ไปกิน เราพลาด แล้วคือเข้าไปในร้านอะ มันจะมีเส้นให้เลือกแบบเยอะมากอะ ที่ชื่อต่างกันหมดเลยเป็นภาษาอิตาเลียน แล้วมู่ก็ ก็เลยแบบลองทำเส้นสดดูสองถึงสามแบบ ก็ได้รู้แบบกูซื้อกินดีกว่า โคตรเหนื่อย มันทำยากกว่าที่คิด ตอนผสมไข่กับแป้งอะไม่เท่าไหร่ แต่พอเริ่มนวดมันไม่ง่ายเหมือนที่เราดูเลย มันแบบนวดไปแตกไปติดไป สรุปคือแบบมันยากกว่าที่คิดแต่โดยรวมมันโอเคนะ ไม่ยากสำหรับครั้งแรก แต่ถ้าไม่ทำอาหารช่วงนี้ก็เนิร์ดเรื่องอุปกรณ์ดนตรีอะ จริง ๆ ก็เป็นอยู่แล้ว ไม่ค่อยซื้อแล้วแต่ว่าเสี้ยนแทน
น็อต: ช่วงนี้ ROV อย่างเดียวครับ กับเพื่อน ๆ นี่แหละครับ ละก็กับไปดูพวกอนิเมะเก่า ๆ ที่เคยดู รื้อหนังเก่า ๆ ดู นี่ก็กลับมาดู Fullmetal อีกรอบนึง ส่วนไททันกลับไปดูอีกรอบนึงอีกแล้ว ไปดูแบบเก็บพวกรายละเอียดเล็ก ๆ ในเรื่อง
เจสัน: เล่น apex legend เป็นหลัก ตอนนี้แบบอยากสตรีมแต่อยากดันไปถึง rank สูงสุดก่อนละค่อยแบบเริ่มสตรีม ถ้าเผื่อทำได้ก็อาจจะมีแนะนำทริคเล็ก ๆ จากที่เราแบบศึกษามา
เกม: เนิร์ดจริง
น็อต: แต่อยากเสริมพี่เจนิดนึง เค้าเนิร์ดถึงขั้นแบบตอนคุยทำเพลงกันอะ ตอนคุยหูเค้าก็ฟังนะแต่มือคือซ้อมโปรแกรมยิงอะ จริงจังโคตร
เกม: แบบโหลดโปรแกรมยิงเป้ามาเพิ่มอะ
เจสัน: แบบ apex เงี้ยมันต้องฝึกเหมือนนักกีฬา เราต้องฝึกร่างกายเพิ่มเติมไรเงี้ย
FJZ: รอวันพี่เจเปิดเพจสตรีม
เจสัน: ไม่นานแล้ว ๆ นี่คือ rank ใกล้สูงสุดละ
Track by Track
Sugar Wall
เจสัน: กระบวนการก็ เอ่อ ตั้งแต่แรกคือผมเป็นคนเขียนโครงคร่าว ๆ ขึ้นมาเป็นลูปกลองสั้น ๆ แล้วก็เป็นไลน์เบสครับ แค่นั้นเอง น้อย ๆ ที่เหลือก็เป็นเปียโน สตริงส์อะไรนิดหน่อย ละก็ค่อยลองเอามาให้เพื่อน ๆ ฟังว่ามันไหวไหม โอเครึเปล่า พอให้เกมกับพัดเอาไปช่วย process ทุกอย่าง กีตาร์ เอาไปช่วย process ซินธ์หรืออะไรต่าง ๆ สุดท้ายออกมาเป็นโครงดนตรีที่ใช้ได้แล้ว ก็เอาไปเขียนเนื้อที่บ้านเกม ก็นั่งเขียนดราฟต์ 1 ดราฟต์ 2 เสร็จปุ๊บเอามาคุยกับเกมเรียบร้อยออกมาเป็นโครงเพลงคร่าว ๆ ละก็ค่อยตกแต่งกันจนเสร็จฮะ อันนี้คือกระบวนการการทำงานของ Sugar Walls ในส่วนเนื้อหามันเป็นเรื่องของเรากับคนที่เราคุยอยู่ หรือกับแฟนก็ตาม ซึ่งความสัมพันธ์ดำเนินมาอยู่ในช่วงที่ seduce กัน ยั่วกัน มันก็จะมีความ dirty talk อยู่ประมาณนึง
เกม: ความตั้งใจมันคือการเลียนแบบ black music แหละ แบบว่า culture คนดำอะ เค้าจะมีการแบบว่าเขียนเพลงในมู้ดประมาณนี้เนื้อหาประมาณนี้ออกมาอยู่เหมือนกัน ละเพลงนี้เราแบบใส่ความเป็นคนดำเข้าไปเยอะอยู่เหมือนกันนะ ทั้งแบบการแร็ป การ hype ต่าง ๆ
Future Me
เกม: Future Me นี่เราตั้งโจทย์กันว่าเราอยากจะได้เพลงเร็วสัก 1 เพลงในอัลบั้ม ซึ่งมันเร็วไหมวะ
น็อต: ก็เร็วสุดในที่ทำอะ
เกม: เออ ใช่ เราอยากได้เพลงจังหวะประมาณนี้ แล้วก็เลยแบบเขียนเพลงนี้ขึ้นมา เริ่มขึ้นโครงดนตรี หาคอร์ดก่อน ในพาร์ทดนตรียากสุดคือท่อนฮุก เพราะว่าเราหาดนตรีที่คอร์ดมันแบบลงตัวและ catchy ได้ยากมากเลยตอนนั้น จนสุดท้ายได้คอร์ดชุดนี้ท่อนฮุกมา ดีใจมากเลย ถ้าสมมติให้ลงลึกมันก็จะมีความประหลาดหน่อย ขึ้นด้วยคอร์ด 5 ส่วนเนื้อหาคือได้รับแรงบันดาลใจจาก how i met your mother เลย ช่วงนั้นติดมาก ดูมาราธอนมากเลยอะแล้วสนุกมาก
SPOILER ALERT!
มันก็จะมีฉากนึงที่ Ted พระเอกกับ Marshall เพื่อนสนิทเหมือนถึงจุดที่ต้องตัดสินใจว่าใครจะต้องเป็นคน เป็นเจ้าของอพาร์ตเมนต์อะไรเงี้ย เพราะว่าตอนนั้น Marshall กับ Lily มันจะแต่งงานกัน แล้วมันก็ผลัดกันไปก่อนอะ คือไม่อยากคุยเรื่องนี้ มันก็คิดกันว่ามีใครไหม ที่จะตอบเรื่องนี้ได้ ก็คือ Future Me ฮะ ก็เลยคิดในใจว่าเฮ้ย เท่ว่ะ บางทีคนเราก็อยากเลี่ยงปัญหา ขอปัดไปก่อนอะ ก็เลยเขียนออกมาในแง่ที่แบบ ท่ามกลางทุกคนที่บอกกับเราว่าเราต้องแบบแก้ปัญหาอย่างมีประสิทธิภาพนะ เราว่ามู้ดนี้มันก็เกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่อยากเผชิญหน้า ก็เลยเอามาเป็น Future Me
That’s why
น็อต: หวานเจี๊ยบ
เจสัน: That’s why อันนี้เจสันเป็นคนขึ้นโครงคร่าว ๆ เหมือนกันครับ แต่ว่าอันนี้เหมือนพอขึ้นโครงเสร็จก็แทบจะเขียนเนื้อเพลงเสร็จทั้งก้อนไปเลยทีเดียว
เกม: จริง ๆ เนื้อเพลงมันมาพร้อมคอร์ดด้วยปะ เล่นในกีตาร์โปร่งอะไรงี้ปะ
เจสัน: ใช่ ก็คือเขียนโครงไปด้วย ละก็มีแอบไปทำ lyrics ด้วย แล้วพอมาเจอเพื่อน ๆ ก็เริ่มทำพรีฮุกนิดหน่อย หลังจากนั้นพอทำดนตรีเสร็จปุ๊บก็เอาไปแก้เนื้อเพลงสองสามดราฟต์ฮะ ละก็เป็นอย่างที่เห็น รายละเอียดมันไม่ค่อยเยอะมากเพลงนี้
เกม: แล้วก็เป็นเพลงที่มีความหมาย เน้นความเพราะของเมโลดี้และความลื่นไหล ความหวานของดนตรี จะไม่ได้แบบว่ามานั่งซีเรียสกับความล้ำหรืออะไรมาก
น็อต: เหมือนพี่เจอยากให้เข้าใจง่ายด้วย
เจสัน: ใช่ ไม่ซับซ้อนเหมือนสมัยก่อนที่แบบรูปแบบของการบอกความรู้สึกต่าง ๆ มันไม่ซับซ้อนอะฮะ เลยอยากจะแบบทำสิ่งนี้ในรูปแบบเดียวกันในยุคนี้บ้าง
Ghost
เกม: เป็นเพลงแรกของอัลบั้มตัวเต็มที่ยังไม่ได้ปล่อย มันคือลูป ๆ หนึ่ง ไปขึ้นโครงมาก่อน ขึ้นคอร์ด อัดเบส อัดกีตาร์อะไรใส่เข้ามาให้ทุกคนดูกัน แล้วก็ทำดนตรี ช่วงนั้นโควิดรึยังนะ
น็อต: โควิดแล้ว ช่วงนั้นจำได้ว่าลำบากจัด ๆ
พัด: ช่วงนั้นคือล็อคดาวน์รอบแรกเลย
เกม: หลังจากนั้นการทำเพลงแม่งก็ไม่เคยปกติอีกเลย
FJZ: ยากขึ้นมั้ย หมายถึงแบบต้องแยกกันไม่ได้เจอกัน
เกม: ยากมาก ให้บอพัดระบายสิ่งนี้ดีกว่า
พัด: แบบเราไม่รู้สึกเลยว่า การทำดนตรีผ่านออนไลน์มันจะเวิร์คอะ ไม่ว่ามันจะมี software หรือโปรแกรมที่พัฒนามาช่วยให้เราแบบว่าแจมกัน หรือทำเพลงกันผ่านอินเทอร์เน็ตอะ คือมันดีเลย์มันมีปัญหาสื่อสารกันไม่ได้เหมือนเดิมเหมือนมาเจอกันอะไรอย่างเงี้ย แล้วพอทุกอย่างมันต้องคิดเป็นออนไลน์อะ มันสื่อสารกันยาก พอสื่อสารกันยากมันก็ทำให้ขั้นตอนอื่น ๆ ช้าตามไปด้วย
เกม: ส่วนด้านเนื้อหาของ Ghost มันก็เป็นเรื่องแบบ Ghost นี่มันเป็น slang ของภาษาอังกฤษนะ จริง ๆ วันรุ่นไทยน่าจะเรียกกันว่า fade out ของไทยมันจะไม่เหมือนกันไง ของฝรั่ง Ghost มันจะแบบว่าคุยกันอยู่ดี ๆ ก็หายไปละก็ติดต่อไม่ได้อีกเลย ของไทยมันจะไม่ได้เหมือนวิญญาณนะ แบบเพลง วิญญาณ ของ พี่แสตมป์ แบบว่าเธอไม่สนใจฉันเลย มีตัวตนอยู่ก็เหมือนไม่มีงี้ ก็จะแบบ คนละความหมายกันนิดนึง มันก็เลยน่าสนใจที่เราอยากจะลองเขียนมันดู
Road of Vacation
เกม: จริง ๆ ตั้งแต่ Ghost เราก็มี demo ที่เสร็จแล้วอยู่เยอะแหละ มีอยู่แบบ 10 20 เพลงอย่างละนิดอย่างละหน่อย
เจสัน: ใช่ครับ เพลงนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นนะ คิดว่า Road of Vacation น่าจะเป็นหนึ่งในนั้น แต่เอามาขยายต่อ
เกม: ใช่ Ghost กับ Road of Vacation อะ เรา pick มันออกมาเพราะว่าเรารู้สึกว่าเอออันนี้ใช่แน่ ๆ แบบนี้ ชอบ ก็เลยหยิบมาก่อนเลย
เจสัน: งั้นเดี๋ยวเล่าใหม่ ก็คือตอนแรกเนี่ย quicksand bed ตอนทำไอเจ้าอัลบั้มนี้ที่ยังไม่มีชื่อเนี่ย เราก็หยิบ element ต่าง ๆ ที่เราได้เรียนรู้ในช่วงเวลาที่ผ่านมามาทำเป็นเศษ demo เต็มไปหมดกระจัดกระจาย แล้วเราก็ค่อยเอาที่เราคิดว่ามันถูกต้องกับเวลา ณ ตอนนี้ของเรา แล้วก็หยิบมามัดรวมกันในอัลบั้มนี้ ซึ่ง Road of Vacation เป็นเพลงที่ถูกหยิบขึ้นมาเป็นแต่แรกเหมือนกันครับ เหมือนกับ Ghost ละค่อยเอามาขยายจากลูปสั้น ๆ เอามาขายเป็นทั้งเพลง ซึ่งในช่วงนั้นมันก็คือช่วงโควิดที่มันยังปลดระวางเหมือนกัน เราก็ทำใน Zoom นี่แหละ ผมก็เอาไปนั่งทำไลน์เบสกับกลองมาสั้น ๆ ครับ มี Rhodes มีคีย์นิดหน่อย เอามาเขียนจนครบเป็นทั้งเพลง แล้วไอเกมก็เอามานั่ง ลอง pitch up สิ่งที่ผมทำขึ้นมาก็จะกลายเป็นเพลงครึ่งหลัง ก็คือเป็นเปลี่ยนคีย์ แต่ว่าในส่วนของตอนแรกก็คือค่อย ๆ เอามาเขียนเนื้อเพลง แล้วเราก็รู้สึกว่าเฮ้ย ถ้าเกิดไอสิ่งที่เกมมันทำ พอแบบ tune คีย์ขึ้นไปปั๊บ แล้วลองเอาผู้หญิงมาร้องด้วยดีมั้ย มันไม่ควรเป็นเราคนเดียว อยากมีอีกคนหนึ่งมาสื่อสารด้วยว่าแบบ เรามีวันหยุดพักผ่อนด้วยกันสองคน ก็เลย คนแรกที่ผมนึกถึงก็คือ Valentina Ploy เพราะว่าทำงานด้วยกันอยู่แล้ว เขาเป็นเนทีฟด้วยครับ ซึ่งเสียงเขาถูกต้องกับมู้ดแอนด์โทนมาก ตอนแรกก็มีความกังวลนิดหน่อย ด้วยความฝรั่งจ๋าของเค้าจะทำให้แบบ สิ่งที่เราร้องไปมันดูแย่ไปเลยหรือเปล่า แต่พอรวมออกมาแล้วมันก็พอไปได้ มันเหมือน Asian Guy ความรักกับฝรั่ง (ขำ)
น็อต: จำได้ว่าตอนอัดของพลอยอะ อัดรอบแรกร้องโหเลย
พัด: ตอนนั้นยังไปห้องอัดได้อยู่เลยอะ แต่ย้อนกลับมาคือแบบ พอวันนั้นไปอัดร้อง ปกติเราจะอัดร้องกันในแบบ Home Studio ของเราเองใช่ปะ แต่ว่าเพลงนี้อยากให้มันดู professional ก็เลยแบบจองห้องอัดแล้วคือจองแบบเยอะมาก 12 ชม. อะ แล้ว Valentina Ploy มาอัดแค่ 20 นาทีเสร็จ ส่วนที่เหลือเป็นเวลาของเจสันกับเกม
เจสัน: ผมซัดไปเท่าไหร่วะ 6 ชม.
พัด: สิบ
เจสัน: (ขำ)
พัด: คือเจสันรู้สึกกดดันมาก ฟังเสียง Valentina Ploy ที่ร้องไปแล้ว แล้วเจสันก็ไม่ยอม จะเอาให้ได้ จะร้องให้ได้ ออกมาจนเจสันแฮปปี้อะ
เจสัน: อัดจนพอใจก็โอเค ก็ออกมาเป็น Road of Vacation
Tough Guy
พัด: Tough Guy เป็นเพลงที่ตอนแรกไม่ได้คิดถึง quicksand bed เลยด้วยซ้ำ เราขึ้นเพลงนี้มาก่อน เราซื้อเอฟเฟกต์กีตาร์มาใหม่ มันต่อไมโครโฟนเข้าไปได้ มันทำให้เสียงพูด เสียงร้องแตก แล้วเราก็สะใจเลยแจม ๆ เขียนกลองขึ้นมาเร็ว ๆ เลยออกมาเป็นท่อนฮุก แล้วก็คิดว่ามันน่าจะอยู่ในวงได้ ทุกคนบอกว่าโอเค ได้ ก็เลยลุยทำต่อ
เกม: เราชอบเพลงนี้มาก เพราะว่ามันสะใจ มันอยู่เป็นเส้นที่ว่าสิ่งนี้มันจะอยู่กับวงได้ไหมนะ เป็นอะไรที่ออกนอกคอมฟอร์ตโซนพวกเรานิดนึง สุดท้ายก็ตัดสินใจว่าจะเอาไว้ในอัลบั้มนี้ด้วย เราเลยชอบมันมาก เนื้อหาเจสันเล่าเลย
เจสัน: เนื้อหาจริง ๆ มันเกี่ยวเนื่องกับทุกอย่าง ตั้งแต่สภาวะทางสังคม สภาวะทางจิตใจของพวกเราเอง รวมทั้งทุกอย่าง ความกดดันที่เข้ามาในชีวิต ก็ทำให้รู้สึกอัดอั้น แต่คนเรามันต้องช่วยเหลือตัวเองแล้วถูกมั้ยในเวลานี้ การปฐมพยาบาลเบื้องต้นก็คือการให้กำลังใจตัวเอง หรือพูดอะไรสักอย่างที่ทำให้ตัวเองไปต่อได้ เพลงนี้ก็คือการพูดกับตัวเองว่า กูแม่งถึก กูแม่งทน กูแม่งโคตรโหด มึงเอากูไม่ลงหรอก ต่อให้มึงจะมากี่คนก็เอากูลงไม่ได้หรอก มันช่วยเราจริง ๆ เราดำเนินวิถีชีวิตประจำเราต่อไปได้ ลุกขึ้นสู้ต่อไปได้
พัด: ซึ่งมันก็ว้าวนะตอนเจสันเขียนเนื้อมา มันเข้ากับดนตรีที่ทำไว้ ก็แตกต่างจากเพลงอื่น ๆ ในวง แต่พอมันสุดไปด้วยกันก็เลยตัดสินใจว่าจะเก็บไว้ในอัลบั้มจริง ๆ
เกม: ท่อนเวิร์สสองได้มาทีหลัง ซึ่งมันแสดงให้เห็นว่าเราไม่ได้ทนอย่างเดียว มันคือเราทนไปด้วยแล้วเราก็สู้ไปให้ถึงจุดหมายด้วย ก็เป็นการให้กำลังใจตัวเองไม่ให้ร่วงไปเสียก่อน ให้กำลังใจตัวเองในการสู้กับสภาพสังคมด้วย
Round and Round
เกม: เดโม่เพลงนี้ไม่ได้เป็นแบบนี้เลย
พัด: คนละท่าเลย
เกม: จำไม่ได้แล้วด้วยว่ามันเป็นยังไง แล้วก็เราคัดเพลงออกมาแล้วว่าอัลบั้มนี้จะมี 8 เพลง เพลงนี้ก็ติดโผมา ก็หยิบมาทำ พอหยิบมาแล้วก็รู้สึกว่ามันตัน มันไปต่อไม่ได้ เจสันกับพัดเลยรื้อคอร์ดรื้อดนตรีกันใหม่ยกหนึ่ง
พัด: มันขึ้นมาคล้าย ๆ Tough Guy เลย เหมือนวันนั้นเอาอุปกรณ์ไปทำงานอื่น แล้วเป็น happy accident คือโปรเจกต์นั้นมันไม่ต้องขึ้นโครงเพลงแบบสั้น ๆ มาใช่ไหม แล้วมันก็ออกมาในเวย์ที่ดูอยู่กับวงได้เฉย เลยเอาให้เจสัน เกม น็อตฟัง เลยช่วย ๆ กันปั้นมาเรื่อย ๆ เลยออกมาเป็นแบบทุกวันนี้ ตอนแรกเป็นเพลงกรูฟโยก ๆ เร็วกว่านี้ด้วย สุดท้ายมันมีจุด trigger point ที่มาเป็นแบบนี้ได้ยังไง คือเกือบจะตันแล้ว ดันเล่นคีย์บอร์ดไปเจอเสียง vibraphone ที่ผมคุ้นเคยกับเพลง 70s ที่เป็นเลาจน์มิวสิค โรงแรมช่วงนั้น ถ้าลองเสิร์ชจะมีขึ้นอยู่ 70s lounge music แล้วมันดันลงตัวกับเพลงเฉยเลย ก็เลยทำให้ไหลออกมาเป็นเพลงแบบทุกวันนี้
เกม: ส่วน working title คือตั้งว่า daynim ตั้งแต่แรกเลย
พัด: คิดว่ายังไงเพลงนี้ก็ต้องฟีท
เกม: ด้วยความที่เราชอบเพลงกับเสียงน้องเพลงด้วย วงเรากับวงเขาก็มีอะไรบางอย่างที่คล้ายคลึงกัน ก็เลยอยากร่วมงานด้วย
เจสัน: ด้านเนื้อหามันคือความสับสนในจิตใจตัวเองว่า เฮ้ย เรามันรู้สึกยังไงกันแน่กับคน ๆ นี้ แล้วควรจะทำยังไงดีกับความคิดที่มันวกไปวนมา เราจะเลิก หรือจะคบต่อดีวะ ทำยังไงกับเขาดีวะ แล้วเขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิด เขาก็เป็นคนเดิมเสมอ แต่เราเองนี่แหละที่รู้สึกว่าเปลี่ยนไป แต่ในแง่ไหนก็ไม่รู้ ไม่รู้จะต้องทำยังไงดี ความคิดก็วนไปวนมา
เกม: ผมว่ามันเป็นช่วงที่แย่นะ คือถ้ารู้ตัวว่าไม่รักแล้วก็คือเลิก แต่ถ้ารู้สึกเหมือนเดิมก็ดำเนินไปต่อได้ในความสัมพันธ์ แต่อันนี้คืออะไรก็ไม่รู้
เจสัน: เราสามารถอยู่แบบนี้ต่อไปได้ แต่เราไม่รู้ว่าเราจะทำยังไงด้วยซ้ำ
เกม: บางคนก็จะบอกว่า ความไม่แน่ใจ ความสับสนมันคือคำตอบของตัวเองแล้ว แต่เราไม่รู้สึกอย่างนั้นเลย เรารู้สึกว่าบางทีการที่เรารู้สึกแบบนี้มันไม่ได้ตัดสินใจง่ายขนาดนั้น รัก ไม่รัก หรือยังไงกันแน่ ซึ่งเราก็ตอบไม่ได้ด้วยว่าจะทำยังไงให้มันหลุดพ้นไปได้
มุมมองของ quicksand bed ถึงอุตสาหกรรมดนตรีจากการศึกษา สู่ชีวิตจริง
เจสัน: โดยส่วนตัวเป็นคนที่โดดเรียนเยอะมาก ๆ ในคาบที่เราไม่รู้ว่าจะเอาไปทำอะไร เช่น วิชาพวกประวัติศาสตร์ดนตรี เป็นการเรียนในเชิงที่ออกมาแล้วไม่ได้ใช้ อะไรที่เราจะเอาก็เอาให้ได้ A ไปเลย
เกม: อันนี้ไม่ได้บอกว่าวิชาประวัติศาสตร์ดนตรีหรือใด ๆ มันไม่ดีนะ
เจสัน: ใช่ ๆ มันเป็นทัศนคติส่วนบุคคล
เกม: บางคนที่ชอบแล้วนำเอาไปใช้ต่อได้ก็มีเยอะ
เจสัน: บางคนมีความฝันว่าอยากเป็นอาจารย์ หรือเพื่อความรู้ไปต่อยอด บางทีเราไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร แยกไม่ออก ถ้าเป็นคนแต่งเพลงแบบนี้แบบนั้นถ้าแยกไม่ออก มันก็ช่วยได้ในแง่ของการตัดสินใจ
พัด: เหมือนพวกประวัติศาสตร์มันเป็นไกด์ไลน์ให้เจาะลึก ให้ถูกทางในเวลาที่เราคิดจะใช้มันครับ
เกม: เราว่าเรื่องนี้มันคือแล้วแต่คนมาก ๆ กับสิ่งที่มากระทบจิตใจของแต่ละคนไม่เหมือนกัน โดยพื้นฐานคนเป็นครูควรจะตระหนักถึงสิ่งนี้เอาไว้แต่แรกแล้ว ไม่ควรใช้คำพูดหรือการกระทำที่ไม่ดีต่อเด็กอยู่แล้ว ไม่ได้บอกว่าอาจารย์จะทำแบบนั้นได้ อาจไม่ได้ส่งผลต่อใคร แต่ก็มีผลกระทบต่อใคร ๆ เช่นกัน
น็อต: ใช่ ๆ ผมคิดว่าต่อให้เป็นอาจารย์หรือไม่เป็นอาจารย์ แต่พอเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ควรเป็นผู้ใหญ่ที่โอเค บางคนพอฟังเรื่องที่เขาเจอมันหนักจริง ๆ ในบางเรื่อง
พัด: สำหรับเรา เพิ่งมานึกเสียดาย ไม่ใช่ความรู้นะ แต่จริง ๆ คิดว่าเสียดายที่ตอนนั้นตัวเองไม่ได้ตั้งคำถามเหมือนกับทุกวันนี้เมื่อเจอปัญหา ถ้านึกย้อนกลับไปก็คือโดนเอาเปรียบเยอะแหละ บางครั้งหลาย ๆ อย่างอาจารย์ก็ไม่มีเหตุผลจริง ๆ บางวิชาก็รู้สึกว่าทำไมต้องทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยาก แล้วยังซ้ำเติมด้วยการดูถูกเด็ก ไม่รู้ว่าอาจารย์คณะอื่น ๆ เป็นด้วยรึเปล่า ดนตรีมันเหมือนอีกภาษา เหมือนเรียนภาษามันก็ต้องเข้าใจยากเป็นธรรมดา เขาเป็นคนที่พูดภาษานั้นจนคล่องแล้ว เขาควรทำให้เรื่องนี้มันง่ายต่อการศึกษาของเด็กในฐานะอาจารย์ที่สอน แต่เขาทำให้มันเข้าถึงยากแทน นอกจากนั้นเขายังดูถูกและซ้ำเติมว่าพวกคุณไม่เก่ง ไม่ซ้อม ทำไมไม่เข้าใจ
เกม: ส่วนของเราเราจะมีปัญหากับอาจารย์แค่บางคน ก็เคยมีการใช้ทัศนคติของตัวเองเป็นที่ตั้งในการสอนเด็ก แล้วอะไรที่ผิดไปจากสิ่งที่เขาคิด เขาก็จะไม่เอา ดูถูก
พัด: มันไม่ใช่แค่ไม่ยอมรับอะ มันคือคำพูดดูถูกเหยียดหยาม ถ้านึกย้อนไปก็โกรธ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้ตั้งคำถามกับมันขนาดนี้เลย ก็ปล่อยให้มันผ่านไป น่าเศร้าเหมือนกัน
เกม: แต่โดยรวมเราได้อะไรจากคณะ และสาขานี้เยอะมาก ได้ความรู้ที่มาประกอบอาชีพเยอะเหมือนกัน ไปจนสังคมก็เช่นกัน แต่ก็ยังพูดยากอีก เราเองเป็น extrovert เราออกไปเจอคนใหม่ ๆ เยอะ ทำกิจกรรมเอยใด ช่วงแรก ๆ ที่จบมามันก็ไม่ใช่ง่าย ๆ นะที่จะเอาอาชีพดนตรีมาหาเลี้ยงทันทีให้อยู่ได้ ช่วงแรกเราก็เป็นtechnician มาก่อน ด้วยความที่ไปทำอะไรมาเยอะ มันก็พาให้เรามาทำงานอย่างทุกวันนี้ได้ ได้ทำพอดแคสต์ โฆษณา แต่งเพลง อะเรนจ์เพลง แต่ถ้ามองถึงคนที่เป็น introvert ล่ะ เทียบเปอร์เซ็นต์กันมันออกมาทำงานดนตรีได้ไม่เยอะหรอก มันก็เป็นโจทย์ที่คณะหรืออาจารย์ต้องคิดต่อไปว่าจะสามารถผลักดันเด็กให้ออกมาทำงานในอุตสาหกรรมดนตรีได้มากยังไง
ลากมาถึงระบบการศึกษา เราค่อนข้างกล้าพูดว่าเกือบร้อยเปอร์เซ็น คนที่เข้ามาเรียนดนตรีทุกคนเรียนพิเศษหมด ถ้าอยู่ในรั้วโรงเรียนปกติไม่สามารถเอาความรู้มาสอบเข้าได้แน่นอน มันสะท้อนให้เห็นว่าประเทศนี้มองศิลปะวัฒนธรรมยังไง ให้ความสำคัญกับมันขนาดไหน
ปัจจุบันนี้ที่ทุกวันนี้ทำเพลงออกมาก็เคยมานั่งคิดนะว่าเราโชคดีนะ ที่เกิดมาเป็นคนชนชั้นกลางที่มีต้นทุนมากพอ มีทรัพยากรได้มากพอที่จะสามารถทำดนตรีได้ สร้างสรรค์สิ่งเหล่านี้ออกมาได้ ถ้าเราไม่ได้มีต้นทุนมากพอ การที่จะเป็นศิลปินหรือทำเพลงในแบบที่เราอยากทำออกมา มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยนะ เพราะฉะนั้นเวลามีคนมาถามว่าแนะนำน้อง ๆ ที่อยากจะทำเพลง อยากจะเป็นศิลปินหน่อยว่าจะทำยังไงดี เราไม่กล้าพูดเลย เพราะทุก ๆ คนมันมีเงื่อนไขในชีวิตแตกต่างกันมาก มันไม่ใช่เรื่องง่ายในการที่จะทำสิ่งเหล่านี้
น็อต: แล้วเหมือนมัธยมปลายเรียนดนตรีก็คือดนตรีไทย อ่านประวัติ สอบ ซึ่งมันไม่สามารถนำมาใช้จริงได้เลย
ส่วนซีนดนตรีผมว่ามันกำลังดีขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าไม่ติดโควิดนะ จากแต่ก่อนที่เป็นค่ายใหญ่อย่างเดียว มันมีช่องทางที่หลากหลายมากขึ้นเยอะมาก
เกม: เห็นด้วย มันเข้าถึงเพลงได้หลากหลายมากขึ้น มันก็จะพูดยากอีก เราไม่แน่ใจเลยว่าซีนดนตรีนอกกระแสในต่างประเทศเขาเลี้ยงตัวเองกันได้ไหม พัดพอจะรู้ไหมวะ
พัด: ถ้า Utopia จริงมันควรจะเป็นอาชีพที่หล่อเลี้ยงตัวเองได้จริง ๆ ที่อยากให้เป็น คือ อย่างน้อยศิลปะวัฒนธรรมมันน่าจะลงไปอยู่ในอะไรที่มันเป็นรากมากกว่านี้ได้ ไปทั่วถึงคนทั่วไปให้มากกว่านี้ ไม่ใช่คนที่จะมีต้นทุน หรือทรัพยากรที่มากพอจะเข้าถึงสิ่งนี้ได้ เราพูดได้ว่ารัฐบาลของไทยทำตรงนี้ไม่ดีจริง ๆ
เกม: แล้วการตีกรอบศิลปะวัฒนธรรมของเขาเขาตีความยังไงนะ
พัด: เรารู้สึกว่าอย่างปี 2019 กับ Folk9 แล้วที่เราไปพักก็คือ ชื่อ artist village เป็นของรัฐ เค้าซัพพอร์ทเรา เรื่องที่พักเต็มที่ ไม่ว่าจะวงเล็กหรือใหญ่ ก็มีการจับมือกับเอกชน จัดทัวร์ไปต่างประเทศเพื่อแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมกับประเทศอื่น ๆ นี่คือสิ่งที่เราได้สัมผัสมาแล้วคิดว่า แนวโน้มของวงการดนตรีนอกกระแสของไทยมันน่าจะไปได้มากกว่านี้อีกนะ น่าจะถูกให้ความสำคัญจากภาครัฐให้มากกว่านี้จริง ๆ
เกม: มันเกี่ยวโยงกันหมดเลยนะ ถ้าการเมืองดี เศรษฐกิจดี การศึกษาดี สิ่งเหล่านี้มันจะทำให้สัดส่วนของคนในประเทศที่เข้าถึงดนตรีมากกว่านี้
ทิศทาง อนาคต และอัลบัมจาก quicksand bed
น็อต: ฝาก round and round ที่เพิ่งปล่อยไปด้วยนะครับ ส่วนอัลบัมเต็ม (ที่มีชื่อแต่ยังไม่มีชื่อ) ปลายปีนี้มาแน่นอนครับ Facebook Page,
Instagram, Twitter, Youtube, Line Square ติดตามได้ทุกช่องทางเลยครับ มีไลน์สแควร์ด้วยมาคุยกันได้ครับผม
