ไม่ไกลจากสถานีรถไฟฟ้าเอกมัย เรายืนอยู่หน้าประตูร้าน “นั่งเล่น Escoba” เสียงดนตรีสดเพลง ลอง ที่กระหึ่มมาจากข้างใน ทำให้เราแน่ใจได้ว่าถึงถิ่นของ Gorealla ไม่ผิดแน่นอน ด้วยส่วนผสมที่สนุกสนานในแบบ party ผสานสไตล์ดนตรี rock ใครกันบ้างที่ไม่อยากสูดบรรยากาศ party rock ที่เร่าร้อนเผ็ดมันแบบนี้ บอกได้เลยว่า สมาชิกลิงใหญ่อย่าง Goreallaไม่ทำให้คุณผิดหวังแม้แต่น้อย

สมาชิก

อั๋น ร้องนำ
ปั่น กีตาร์
ป๊อป กลอง
แพนด้า เบส

ที่มาของชื่อวง

อั๋น: ตอนแรกมาเล่นกลางคืนที่ร้าน นั่งเล่น Escobar เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว มือเบสคนเก่าเขาหันมาบอกผมว่าชื่อ กอริลล่า มั้ย ทีนี้พอเริ่มทำเพลงเราก็อยากจะใช้ชื่อเดิมที่คนเริ่มจำได้จากที่นี่ แต่มันมีวง Gorillaz อยู่แล้ว ส่วนคำว่า gorilla มันก็ซ้ำไปซ้ำมา มันดูไม่ unique เลยเอามาจาก 3 คำคือคำว่า go ที่แปลว่า มุ่งไป เดินหน้าทำ real ที่แปลว่าของจริง la ก็คือ ล่า ครับ

มารวมตัวกันได้อย่างไร

อั๋น: จริง ๆ เริ่มจากผมกับเพื่อน ๆ มี 4 คน เปลี่ยนสมาชิกมาเรื่อย ๆ แต่จะมีคนมาเสริมตลอด ยุคนึงมี turntable แล้วก็เป็นซินธิไซเซอร์ แต่ยุคนี้พอเป็นโปรเจกต์ที่ทำเพลงก็มี 4 คนนี้ เร่ิมจากมือกลองก่อน

ป๊อป: ตอนนั้นมือกลองคนเก่าเขามีภารกิจ มีงานประจำ ผมเลยได้โอกาสมาครับผม

อั๋น: พอมือกลองเสร็จก็มาเจอ ปั่น มือกีตาร์ จะพูดอะไรนิดนึงไหมครับ

ปั่น: ก็เข้ามาเป็น gen 3 (หัวเราะ) มีหลาย gen นี่คือล่าสุด

อั๋น: เนี่ยครับ ตอนแรกก็เป็น 3 คนนี้ก่อน รู้สึกว่าเคมีตรงกันก็เลยทำซิงเกิ้ลมา ซิงเกิ้ลแรกขอบคุณ ซิลเกิ้ลที่ 2 ขัง แล้วก็เป็นซิงเกิ้ลพิเศษ With Out You เป็น acoustic rock แล้วจริง ๆ ก็รู้จักแพนด้ามาสักพักแล้ว ก็เอาเขามาเล่นในบางงานที่เราหาคนไม่ได้ แต่พอเขาเล่นไปเราเห็นความลำบากยากแค้นที่เขามีอยู่ เรารู้สึกอยากจะช่วยเหลือ แพนด้าจะมาตอนซิงเกิ้ลล่าสุดนี้

การมาเจอกันก่อนอยู่ค่าย

อั๋น: จริง ๆ เรียกว่าเล่นกันที่ร้าน นั่งเล่น มากกว่า แล้วก็จะมีพี่เต้ย กอบภพ กับพี่ปู ใบแย้ม เกิดไอเดียว่าน่าจะทำค่ายนะ ค่าย Siam Pirock ก็เลยลองดูนักดนตรีที่ใกล้ตัวที่สุด เจอกันบ่อย ๆ และเราสามารถคุยกันรู้เรื่อง

เราก็เป็นวงแรกๆที่อยู่ค่าย Siam Pirock

อั๋น: เรามาอยู่ช่วง กลาง ๆ เนอะ ช่วงแรก ๆ จะมี Mr. Sunday “มันเกิดจากความรัก มันเกิดอาการท้อแท้ในใจ” ด้าเคยอยู่วงนั้นมาก่อน แล้วก็จะมี Dubberfield เป็นโคตรวงที่มีมือเบสคือ พี่ทัศน์ สุทัศน์ Saturday Seiko

นิยามแนวเพลงของเราหน่อย

แพนด้า: แนวเพลงของเราก็คือ ปาร์ตี้ร็อกอ้อเยาะครับ (หัวเราะ)

อั๋น: แนวเพลงของเรามันจะเบสที่ตัวความเป็นร็อกนี่แหละ แต่ทีนี้ร็อกของ Gorealla ลองมาหลายแบบแล้ว พอพูดคำว่า “ร็อก” ใครก็อยากมาเข้ม มาดำทมึฬเลยใช่ไหม แต่พอมาดูคาร์แรคเตอร์ของเรา 4 คนเนี่ย

ปั่น: มันไม่เข้มครับ

อั๋น: ก็เป็นซะอย่างนี้ (หัวเราะ) พอควันมันจางหาย นึกออกไหมมันเหมือนหนังของ Adam Sandler จริง ๆ แล้วเราอยู่กับการปาร์ตี้มานาน อยู่กับร้านมานาน เลยคิดว่าพวกเราก็น่าจะเหมาะกับ party rock มากกว่า แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นถ้าคนไทยได้ยินคำว่า party rock จะนึกถึง EDM แต่จริง ๆ มันไม่ใช่ครับ ถ้าในเมืองนอกมันก็เหมือนการที่เราไปเล่นดนตรีแล้วเรียกเพื่อนมาเป็น garage

คิดว่าแนวเพลงของเราจะเปลี่ยนได้อีกไหม

อั๋น: เอาจริง ๆ นะ ที่ดึงคำว่า party rock มาใช้เพราะว่ามันมีวงนึงชื่อว่า Incubus สังเกตได้ในชุดแรก ๆ ของเขามันหลากหลายมาก อยู่ดี ๆ เฮียแกมี funk มี rap ซึ่งเราคุยกันแล้วว่ามันไม่เห็นจำเป็นเลยที่ในหนึ่งอัลบั้มจะต้องมี rock โยกหัวอย่างเดียว rap อย่างเดียว ช่วงนี้เราก็ชอบเพลงที่กระโดดสนุกสนาน แต่ถ้าเพลงต่อไปเราเป็น blues เราไม่ผิดนะ ก็เราชอบแบบนี้ เราไม่อยากกำหนดอะไรตายตัว

อะไรคือลายเซ็นของเรา

อั๋น: ขนาดและน้ำหนักตัว (หัวเราะ) ไม่ใช่หรอก ถ้าให้มองนะผมว่ามันเป็นเรื่องโทนดนตรี Gorealla มันมีความชัดเจนของมันอยู่ ในเรื่องของไลน์กีตาร์ สัดส่วนของดนตรี แล้วก็ที่สำคัญเลยพวกเราเป็นคนแต่งเนื้อเพลงกันเอง เพราะฉะนั้นคน ๆ นึงเวลาพูดถึงเรื่อง ๆ หนึ่งมันยากที่จะซ้ำ ลายเซ็นมันไม่ซ้ำกันอยู่แล้ว

ศิลปินกับกลิ่นอายที่เราชื่นชอบ

ปั่น: จริง ๆ เราโตมากับ Loso นะ Silly Fools อะไรอย่างนี้ แต่พอโตมาปุ๊บฟังเพลงตามพี่ตามเพื่อนเรื่อย ๆ ครับ มันก็ซึมซับเพลงนี้อะไรก็ว่าไป แต่เอาจริง ๆ มันบอกยากที่จะระบุว่าผมชอบคนนี้ ๆ บางทีผมชอบคนนี้นิดนึง สมมติมือกีตาร์ผมชอบเป็นลูก ๆ ผมชอบ Zakk Wylde ที่เขากัดปิ๊ก

อั๋น: ชอบในข้อดีของแต่ละคน

ปั่น: ใช่ครับ แล้วก็ดึงของเขามาใช้กับเตัวเรา

อั๋น: แต่ข้อเสียเราเอามาใช้ในชีวิต

ปั่น: ใช่ครับ (หัวเราะ)

ป๊อป: รวม ๆ ดีกว่าครับว่า ศิลปินเราชอบ Silly Fools กันทั้งวง (หัวเราะ)

ความแตกต่างระหว่างการเล่นดนตรีกลางคืนกับการเป็นศิลปินสังกัดค่าย

ป๊อป: แตกต่างเรื่องแรกคืออารมณ์ครับ เล่นดนตรีกลางคืนเรามีจุดมุ่งหมายคือเราเล่นเพลงคนอื่น หรือรับค่าตอบแทน แต่การเล่นเพลงของตัวเอง เราจะไม่คิดเรื่องตังเลยนะครับ พอเราลงมาแล้วเรามีความสุข คนจะโดดไม่โดดไม่รู้แต่เราได้เล่น เบื้องต้นมันคือความสุขของเราก่อน ต่างจากการเล่นดนตรีกลางคืน

เหตุผลที่เพลง With Out You เป็นเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ

อั๋น: ไม่รู้ถูกด้วยหรือเปล่าที่แต่งไป คือตอนนั้นขี่มอเตอร์ไซค์ไปที่เพชรบูรณ์ มันเหมือนเมืองนอกเลยอะตอนช่วงหน้าหนาว แล้วยืนอยู่ตรงริมผา แล้วรู้สึกว่ามันไม่ฟิน คือมันดีมากเลยนะแต่เหมือนขาดอะไรไปวะ แล้วมานั่งนึกว่าจริง ๆ แล้วมันขาดคนที่เราจะอยู่ด้วย เพลงนี้ก็นั่งทำตอนที่ขับมา เกือบชนกับสิบล้อหลายรอบแล้ว คำว่า With Out You มันมาจากที่ว่า ความสุขมันจะไม่สุดยอดถ้าขาดคนที่จะส่งต่อให้ ก็แปลกนะที่มันเป็นภาษาอังกฤษออกมา จริง ๆ พี่เขาเคยลองให้แต่งเป็นภาษาไทยด้วย เพราะจะสือสารได้มากกว่า แต่พอลองแล้วมันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการสื่อสาร ผมกลับมองอีกแบบ ทำไมคนไทยถึงฟังเพลงฝรั่งได้ ผมไม่เชื่อว่าคนจะรู้ความหมายทั้งหมดด้วย จริง ๆ มันคืออะไรกันแน่ เพลงมันคือเรื่องราวเมโลดี้ อารมณ์ที่ต้องการสื่อสาร ถ้าคนเขาอยากรู้จริง ๆ ก็จะขวนขวายที่จะรู้ความหมาย ผมไม่ซีเรียสเลยว่าจะเป็นภาษาอังกฤษหรือภาษาไทย

เพลงก็คือเพลง

อั๋น: ใช่ แค่ผิวปากก็เป็นเพลง

การได้เหล่าศิลปินมาร่วมแสดงใน MV ซิงเกิ้ลล่าสุด ลอง 

อั๋น: ที่เห็นทั้งหมดในนั้นคือ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่เรารู้จักกันมา เอาผู้หลักผู้ใหญ่ก่อนพี่เอ๋ Ebola พี่โอ๊ค Big Ass แล้วก็วง Pok NewRelease, Klear,  Sweet Mullet ทั้งวงเลย จริง ๆ กลุ่มพวกนี้มีวง Dose (อดีต The Mousses), Blue Shade, Parkinson, แอปเปิ้ล Playmate of The Year (Playboy)

เป็นซิงเกิ้ลทำให้คนรู้จักเรามากขึ้นหรือเปล่า

ปั่น: ก็น่าจะมากขึ้นอีกนิดหนึ่งนะ

อั๋น: มากขึ้น ถ้าเทียบกับสองเพลงแรกกลับรู้สึกว่ามันดีมาก ๆ เลยนะ เสียงตอบรับด้วย

ป๊อป: กระแสตอบรับค่อนข้างดี

อั๋น: ใช่ครับ แล้วมันจะพาให้คนไปฟังเพลงที่เราเคยปล่อยมาด้วย มันเหมือนกับว่าในยุคนี้โดนปิดกั้นด้วยหลาย ๆ อย่างยอดรีชของคนในเฟสบุ๊กยังอัดเหลือแค่ศูนย์ หรือ 1 เปอร์เซนต์ บางทีเราปล่อยอะไรออกมาใน YouTube มันก็ยังไปไม่ถึงคนฟัง มันจะมีจุด ๆ หนึ่งที่เรายังข้ามไปไม่ได้ มันเหมือนจะถึงด่านกรมศุลละ ด่านตม.ตรวจคนได้

มีแฟนคลับของเราแล้วใช่ไหม

ป๊อป: มีเหรอ (หัวเราะ) ถ้าแฟนคลับเยอะจะเป็นคนนี้ (ชี้แพนด้า)

แพนด้า: ใช่ครับ ผมก็เบื่ออยู่เหมือนกัน (หัวเราะ)

อั๋น: ฮึ้ยย ไอสาสใช้ได้ ๆ

มีคนไปตามดูโชว์เราหรือยัง

อั๋น: จริง ๆ มีจำนวนน้อย แต่มันก็ยังมีอะ ไม่น่าเชื่อ ผมไม่รู้ว่าด้วยสิ่งที่เราทำมาก่อนจะเป็นวงนี้ด้วยหรือเปล่า

ปั่น: มีคดีเก่า (หัวเราะ)

อั้น: อย่างป๊อป ด้า เขาก็จะมีนอกงานนอกเหนือจากเรา จะมีคนต่าง ๆ เหมือนเพื่อนเราข้างนอก เขาก็จะคอยตามเราอยู่ โชคดีมาก ๆ ที่เพื่อนเยอะ

โชว์ครั้งแรกอย่างเป็นทางการ

อั๋น: ที่ลาดกระบังครับ ตอนนั้นโคตรคลาสสิก

มีคนร้องเพลงตามเราไหม

อั๋น: มีครับ อันนี้มันคลาสสิคตรงที่ว่าวันนั้นเราไปเล่นที่ลาดกระบัง เรามั่นใจมากด้วยความที่เราเป็นวงร็อก แต่พอ Yes’sir Day เขาเล่นก่อน เป็นวงที่มีความเป็นมืออาชีพ ทำให้เรารู้เลย

ปั่น: เลยกลายเป็นว่า วงเราวงเหี้ยอะไร (หัวเราะ)

อั๋น: ใช่ จากที่เราเคยเล่นแต่เพลงคนอื่นในร้าน เพลงของคนอื่นใครก็เฮ มีความสุข เราคิดว่าตัวเองอยู่บนยอดเขาแล้ว ไปที่ไหนคนก็เฮ แต่พอเราไปเล่นเพลงตัวเอง การเตรียมพร้อมเรื่องซาวด์ เรื่องอะไรต่าง ๆ นานา เราเพิ่งมารู้ว่าเราเล็กมากเลยอะ ยุทธจักรนี้มันยังอีกเยอะเลยนะ สำหรับผมมันทำให้ยังไม่หมดไฟ เราเพิ่งมา ยังสนุกอยู่เลย ถึงอายุจะ 28 แล้วก็เถอะ (หัวเราะ)

ป็อป: 23

อั๋น: ข่วนตาแตกเลย (หัวเราะ) ก็เนี่ยแหละครับ ชื่นชมทุก ๆ วงที่อยู่ในวงการได้ ไม่ว่าจะแนวไหน ไม่ว่าจะเป็นหมอลำ หรืออะไรก็ตาม มันมีความเป็นมืออาชีพของแต่ละคน

จำนวนเพลงของเราที่โชว์แต่ละครั้งพอไหม

อั๋น: ต้องคัฟเวอร์ครับ เพราะว่าหนึ่งเลยเราอยู่ในประเทศไทย

ปั่น: เปิดเพลงที่ไม่รู้จักนี่ยากมาก เขาจะไม่สนุกด้วย

อั๋น: มันคือใบเบิกทางอย่างหนึ่ง แต่ในขณะเดียวกัน Gorealla ถ้าเราจะเลือกคัฟเวอร์เพลง จากการเล่นกลางคืนเราจะรู้ว่าอันไหนเหมาะกับเรา ลูกค้าชอบ เราจะจูนกันครึ่ง ๆ ให้มาเจอกันตรงกลาง ถ้าสารรูปอย่างผมไป “จะบอกเธอว่ารัก หมดไปทั้งหัวใจ” (ร้องเพลง) ก็ไม่ใช่ คือกานต์ The Parkinson มันอยู่ข้างบนน่ะ กูยังจุดธูปไหว้อยู่เลย (หัวเราะ) มันคนละทางกันครับ นี่คือความเป็นศิลปินที่แต่ละคนมีสีต่างกัน

ปกติเล่นกี่เพลง

ปั่น: 4 – 5 เพลงพอครับ (หัวเราะ)

อั๋น: ก็เล่นประมาณ 45 นาที อยู่ที่ประมาณ 7 เพลง ส่วนมากเป็นกึ่ง event ครับ ยังไม่มีลักษณะที่จ้างไปผับเป็นชั่วโมง

โชว์ที่ประทับใจสุด

แพนด้า: น่าจะ..มันเยอะ ต้องคิดนิดนึง

Gorealla: ง่อวววว (หัวเราะ)

แพนด้า: น่าจะเป็นที่โคราชครับ มันเหมือนกับเรายกทัพแล้วไม่อยากจะแพ้ด้วย

ป๊อป: ตีเมืองย่าโม

อั๋น: เป็นงานประกวดดนตรีมี Helmetheads ไปเล่นแล้วก็วงน้อง ๆ ประกวด

ป๊อป: เป็นงานประกวด คนดูกลุ่มคนเล็ก ๆ แต่มันสนุกมากเลยครับ

ปั่น: แต่เป็นกลุ่มคนที่ไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ

อั๋น: คือเพลงเรายังไม่ปล่อยด้วยซ้ำ ลองไปดูในคลิปแฟนเพจได้ คนโคราชถึงจริง ๆ ไอนี่ก็สนุก ABAC เป็นแคมปัสเล็ก ๆ แต่ว่าจริง ๆ สำหรับผมนะ ถ้าเป็นงานที่ไม่ใช่แบบนี้นะให้ GoGo Grunge ว่ะ

ป๊อป: อืมคิดเหมือนกัน

อั๋น: GoGo Grunge ตอนนั้นเป็นของ Old School Party จัด ที่ OverTone ครั้งที่ 2 ที่มีด้าเล่นด้วย สุดมาก คนแบบมีกระโดดลงมาจากชั้นสองด้วย

แล้วเคยเล่นเปิดให้ศิลปินวงไหน

ปั่น: ไม่เคยนะ เคยมีแต่ไปขอเขาเล่น (หัวเราะ)

อั๋น: ถ้าเปิดเลยยัง แต่มันอยู่ใน event เดียวกันมากกว่า เราเล่นก่อน Klearยังไม่ได้เปิดจริงจัง แต่ถ้าอยากเปิดจริง ๆ วัดกันเลย Metallica ว่ะ กูอยากเปิดให้ Muse

ปั่น: เฮ้ย สุดยอดว่ะ (หัวเราะ)

อั๋น: อยากเล่นเปิดให้ Big Ass ว่ะ

ไม่อยากเล่นเปิดให้ Silly Fools เหรอ

อั๋น: มันเป็นไปไม่ได้ไง ใช่มะ

ปั่น: นี่ไงกำลังจะมีงาน แต่เราไม่ได้เล่นเปิด เราเล่นปิด

เล่นแต่เพลงเดือด พลังหมดกันบ้างไหม

ปั่น: หมดตั้งแต่ 2 เพลงแรก ไม่เหลือหรอก (หัวเราะ)

ป๊อป: หมดแน่นอน

อั๋น: เอาจริง ๆ นะ หนึ่งหันไปหาคนดูถ้าพวกเขายังวิ่งอยู่ หันไปทางซ้ายหรือขวามันยังขยับเล่นอยู่ เราวิ่งต่อได้ ลุย !

ป๊อป: ผมว่าบางทีตอนนั้นเราไม่รู้หรอกว่าร่างกายมันหมดหรือเปล่า แต่ถ้าทุกคนมันยังเต็มที่อะ ร่างกายเราก็เต็มที่ตามเฉยเลย

อั๋น: ต้องลองครับ เพราะเวลาอยู่บนเวทีมันมีบางอย่างที่มันบอกไม่ได้จริง ๆ แล้วมันดูดพลังเราออกไปเยอะมาก

ปั่น: แต่ของเราหมดคือหมดไง ถึงใจอยากจะเล่นแต่หมด คุณไม่เห็นเหรอเมื่อกี้ (หัวเราะ)

อั๋น: คนเหี้ยอะไรขยับแต่หัว

นอกจากเป็นศิลปินแล้ว เราทำอาชีพอะไรอีก

ปั่น: เป็นครูสอนสอนกีตาร์ครับ แถวพระราม 2 ชื่อโรงเรียน 52 Studio สอนทุกวันเสาร์ ตอนดึกก็เล่นดนตรีกลางคืนครับ

อั๋น: หาความรักไปเรื่อย ๆ

ปั่น: เล่นดนตรีตามหารักแท้เข้าสักวัน

อั๋น: เข้มฉิบหาย เหล้าไหม (หัวเราะ)

ป๊อป: ไม่ร้องดิ (หัวเราะ)

อั๋น: ของผมทำกราฟฟิก ดีไซเนอร์ครับ แล้วก็เปิดร้านอาหารฝั่งตรงข้ามร้านนั่งเล่น Escoba ชื่อร้าน เตาถ่าน Yakiniku ว่างๆเรียนเชิญ

ป๊อป: ส่วนของผมทำเกี่ยวกับด้าน TV ด้านนิเทศศาสตร์ ครีเอทีฟ โปรดิวเซอร์ แต่เป็นฟรีแลนซ์แล้วก็เล่นดนตรีครับ

แพนด้า: อยู่บ้านเฉย ๆ ครับ ใช้เงิน เหลือเก็บเยอะ เล่นดนตรีเพื่อความสุข

อั๋น: คุณพ่อคุณแม่ว่าไงบ้าง

แพนด้า: ทุกวันนี้โกรธนะครับที่มาเล่นดนตรี บอกเลย ไม่อยากให้ทำงานหนัก กลางวันมาเตะฝุ่น

ปั่น: มีความจริงสักเปอร์เซ็นต์ไหม

วางแผนอัลบั้มเต็มไหม

อั๋น: อัลบั้มเต็มไม่ครับ แต่จะทำเพลงออกมาเรื่อย ๆ ด้วยเงินและเวลา

ป๊อป: ปัจจัยหลาย ๆ อย่าง

อั๋น: และในยุคนี้ด้วย แต่ถ้าทำได้ก็ดีเนอะ จะได้ชัดเจน

ปั่น: อาจจะฉลองครบรอบ 10 ปี

ป๊อป: เพลงละปี 10 ส่วนใหญ่ก็ acoustic ไม่มีแรงแล้ว

จุดหมายสูงสุดในการเป็นนักดนตรี

ปั่น: ก็อยากทำเพลงไปเรื่อย ๆ ครับ แค่นั้นเอง อยากเล่นดนตรี เป้าหมายก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องยืนระดับไหน ขอให้ได้เล่น แล้วก็ยังอยู่ได้

อั๋น: สำหรับผมต้องการแค่ ได้เจอคน ได้เล่นดนตรีให้คนดู จะใหญ่จะเล็ก แต่ขอให้ได้ออกไปนำเสนอสิ่งที่เราคิด สิ่งที่เราทำมาเองกับมือ

ป๊อป: คล้าย ๆ กันครับ อยากทำเพลงตัวเองแล้วก็อยากได้เล่นเพลงตัวเองในที่ต่าง ๆ สุด ๆ แล้ว

แพนด้า: ใช่ครับ คล้าย ๆ กันหมดเลยครับ อยากได้ครบทุกจังหวัด

อั๋น: ผมว่าถ้ามันมีเรื่องเงิน ก็ค่อนข้างยากเลยในการอยู่วงการนี้ มันไม่อยู่บนความเป็นท็อปจริง ๆ นี่มันคือสาเหตุที่หลาย ๆ คนในวงทำอย่างอื่นไปด้วย

ส่วนตัวเรามองวงการเพลงแบบไหน

อั๋น: มันยาก

ปั่น: ผมว่าถ้าตั้งใจทำมันก็ไปได้นะ มันก็มีทางของมันแหละ ด้วยองค์ประกอบหลาย ๆ อย่าง

อั๋น: ถ้าเป็นเพลงผมว่ามันออกไปได้หลายแง่ไง ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของสตูดิโอ เราอาจจะทำเป็นเรื่องซาว มันก็ยังอยู่ในวงการดนตรี แต่เอาจริง ๆ นะ ในประเทศไทยเพลงมันเป็นของฟรี แล้วคุณจะเอาเงินจากไหน ใช่ไหม

รู้สึกท้อบ้างไหม

ปั่น: ไม่นะ แค่เขาฟังก็ดีแล้ว

อั๋น: เพราะเราได้เงินจากทางอื่นด้วยไง เราไม่ได้มามุ่งว่า เฮ้ย ซื้อเทป ซื้อ CD กูเถอะ

เพลงโดนปล่อยเว็บดาวน์โหลดบ้างไหม

อั๋น: เคยมีออกในแวมไพร์ด้วยอะ

ตอนนั้นรู้สึกยังไง

อั๋น: ดีใจฉิบหายเลย (หัวเราะ)

ป๊อป: ถ่ายรูปอัพเฟซเลย (หัวเราะ)

อั๋น: คือถ้าเป็นในตำแหน่งของเราตอนนี้ ก็น่าจะดีใจแหละ แต่ถ้าเป็นอีกจุดหนึ่งที่เขาลงทุนระดับล้าน ผมว่ามันไม่ใช่ผลดีแน่นอน ทุกอย่างมันมีต้นทุนของมัน

อยากบอกอะไรกับวัยรุ่นที่เริ่มอยากทำดนตรี

แพนด้า: ถ้าอยากมีชื่อเสียงผมว่าอยู่บ้านดีกว่า

ป๊อป: คุณก็อยู่บ้าน (หัวเราะ)

อั๋น: เนี่ยทุกคนที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็ทำมาตั้งแต่เด็กเหมือนกัน ตั้งแต่มัธยม แล้วก็ทำมาเรื่อย ๆ มันจะไม่มีค่าอะไรเลยถ้าคุณไปทำครึ่ง ๆ กลาง ๆ แล้วไอระยะทางมันจะบอกได้ว่าคุณชอบมันจริง ๆ หรือเปล่า ถ้าคุณยังชอบจริง ๆ อยู่มันก็จะติดตัวคุณไปเรื่อย ๆ แหละ มันจะมีช่วงยากลำบากที่สุดแหละ แต่มันคือการคัดคนอย่างหนึ่งว่าคุณจริงแค่ไหน

ปั่น: ถ้าตัดเรื่องผลประโยชน์เรื่องเงิน แล้วคุณอยากเล่นดนตรีหรือเปล่า

อั๋น: จริง ๆ บอกตรง ๆ นะ ถ้าจะทำอะไรที่ผลการตอบแทนคือเงิน อันนั้นคุณควรเป็นนักธุรกิจ ถ้าศิลปิน ผลตอบแทนที่มาจะไม่ใช่เรื่องเงินแล้ว

แพนด้า: เป็น นารี

อั๋น: ช่วยคัดกรองก่อน แต่ละมุก (หัวเราะ)

แพนด้า: เชิญต่อครับ

อั๋น: นี่แหละ ถ้าอยากได้เงิน ไปเป็นนักธุรกิจ มีหลายธุรกิจที่ตอบโจทย์ แต่ถ้าอยากได้บางสิ่งบางอย่างที่เงินมันให้ไม่ได้ อยากให้มองในแง่ของศิลปะ ดนตรีไม่ทำร้ายใครครับ

ป๊อป: สำหรับผมถ้าเริ่มที่อยากจะเล่น อยากจะรักแล้ว เส้นทางนี้มันไม่ง่ายหรอก แต่ถ้าคุณรักจริง ทำต่อไปครับ

อั๋น: พูดถึงดนตรี

ป๊อป: พูดถึงดนตรี (หัวเราะ) สั้น ๆ อย่าหยุดเล่นครับ

ฝากผลงาน

อั๋น: ฝาก Gorealla ด้วยนำครับ ลองเข้าไปเช็คในแฟนเพจ ของเรานะครับ MV ของเราดูได้ในแชแนล Youtube, SiamPirock แล้วก็ทุกเพลงของ Gorealla หรือแม้แต่ทุกเพลงของ SiamPirock โหลดได้แล้วใน *491571 Deezer, Joox, kkblock รวมถึง iTune Store ฟังใจด้วยครับ