Article Interview

“แม่ซวง” คุณแม่ของเอเลี่ยน Safeplanet ที่ตามลูกไปดู Tame Impala ถึง KL

  • Writer: Montipa Virojpan
  • Photographer: Neungburuj

ย้อนกลับไปเมื่อปลายเดือนเมษายน เราได้เดินทางไปดูคอนเสิร์ต Tame Impala วงนีโอไซคีเดเลียจากออสเตรเลียที่โฉบมาเล่นแถวกัวลาลัมเปอร์ แต่สิ่งหนึ่งที่เราประหลาดใจในงานครั้งนั้นคือ เราได้พบกับ แม่ซวง-กรวรรณ อรรถจินดา คุณแม่ของเอเลี่ยน แห่งวง Safeplanet ที่แต่งตัวในธีมเดียวกับเพื่อน ๆ ของลูก กำลังนั่งรอเพื่อเข้าไปชมคอนเสิร์ตพร้อมกัน เราค่อนข้างเซอร์ไพรส์ที่คุณแม่วัย 61 ปี ยังเที่ยวลุย ๆ กับลูกและเข้าไปดูคอนเสิร์ตด้วยกันได้ แถมยังเปิดเพจรีวิวท่องเที่ยวด้วย เราเลยถือโอกาสขอเชิญแม่ซวงและเอเลี่ยนมาพูดคุยกันหน่อย

static1-squarespace-20

ทำไมถึงตามลูกไปดูคอนเสิร์ต

แม่ซวง: ตอนนั้นไม่คิดอะไรเลยค่ะ แค่อยากไปเที่ยว เหมือนเปลี่ยนบรรยากาศตัวเองไม่ให้จำเจด้วยแหละ ถ้าลูกฟังเพลง เราก็ออกไปเดินที่โน่นที่นี่ ไม่ก็ออกไปช้อปปิ้งแล้วนั่งรถกลับเข้ามาในงาน ลูกเขาก็ยังฟังดนตรีไม่จบ เห็นเด็กเขาโขยกเขยกกัน เราไม่อินแต่ก็ฟังได้ทุกแนวเพลง แล้วถ้าถามว่าแม่ฟังอะไร ก็พวกเพลงจีน เพลงทำสมาธิ เพลงบรรเลงอะไรตามเรื่องแหละ พวกเครื่องสาย ดนตรีไทยก็ฟัง แต่ไม่จริงจังนะคะ ฟังก็ได้ ไม่ฟังก็ได้

เอเลี่ยน: ลมหายใจเข้า ลมหายใจออก ดั่งดอกไม้บาน

แม่ซวง: อะไรอย่างนั้นแหละ

เอเลี่ยน: นี่ไป Laneway มาแล้วนะ ไปนั่งสมาธิอยู่ตรงเนินหญ้า มีหนังสือที่นั่นมาสัมภาษณ์เลยอะว่าคุณมาทำอะไร

แม่ซวง: ลูกเขาเป็นเต้นเย้ว ๆๆๆ เพลงแม่ก็ฟังไม่รู้เรื่องหรอกนะ แต่มีความรู้สึกว่าลูกไปแล้วลูกมีความสุขเราก็อยากซัพพอร์ต แค่นั้นล่ะ แม่ก็ไม่รู้จะทำอะไร เห็นสนามหญ้าเขากว้าง ไม่มีใคร เราก็ เอาละวะ ออกกำลังกายของเราไป นอนยกขาแล้วตีลังกาขึ้นไปเลย เราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขามองอยู่นานแล้ว เสร็จแล้วเขาก็เข้ามาถามว่าคุณทำอะไรน่ะ ท่าเหมือนโยคะ เราก็บอก ไม่เชิงโยคะ เป็นการขยับกายของหลวงปู่พุทธอิสระที่ท่านสอนมา ประมาณนั้น

static1-squarespace-21

แต่ล่าสุดคุณแม่ไปดู Tame Impala ที่มาเลเซียด้วย

เอเลี่ยน: แต่ก่อนไปพวก Esplanade ที่สิงคโปร์อะ ไปดูพวกแจ๊ส

แม่ซวง: เป็นครั้งแรกที่ต้องไปยืนดู ปกติไปกับคุณพ่อ เขาเป็นคนเริ่มเลย แล้วเราก็จะติดสอยห้อยตามไป ส่วนใหญ่จะได้ไปฟังใน concert hall ที่ได้นั่งฟัง เราก็ชอบ แต่พอเป็น Tame Impala นี่ไม่รู้เลยว่าต้องไปยืน แล้วก็มีบุหรี่อะไรเยอะแยะไปหมด สุดท้ายเราก็ถอยออกมาหน้าประตูเลยนะ ก็ยังไม่พ้นอะ ถ้าถามว่าให้ไปอีกไหม ไม่ไปแล้ว ลูกเข้าไปเถอะ เดี๋ยวแม่ไปเดินเที่ยวที่อื่นก็แล้วกัน

คุณแม่ทำเพจท่องเที่ยวด้วย แต่ก่อนหน้านั้นคือใครสอนเล่นเฟซบุ๊ก

แม่ซวง: จริง ๆ แล้วเล่นเฟซบุ๊กเพราะอยากติดตามลูกมากกว่าในตอนแรก เมื่อก่อนนี้ลูกจะอยู่คอนโดไงคะ เราก็อยู่ไกล อาทิตย์นึงจะกลับมาเจอกันหน เราก็อยากจะแค่รู้ว่าลูกทำอะไร มีเพื่อนมีสังคมอะไรยังไง เราจะใช้โซเชียลคุยกันซะส่วนใหญ่ อัพเดตกันไปเรื่อย เพราะโทรศัพท์คุยกันแป๊บ ๆ ก็วางแล้วเพราะต่างคนต่างยุ่ง แล้วจริง ๆ แม่เป็นคนอยากเที่ยว พ่อเขาจะเป็นคนพาเที่ยว แต่เมื่อก่อนเรางานยุ่งมาก แล้วเราจะไม่เคยสนใจว่าจะต้องหยุดอะไรยังไง อยู่ดี ๆ พ่อก็บอกว่าลาพักร้อนได้แล้ว แล้วแม่จะงอแงอะ แต่พอก่อนเราเกษียณก็ถึงเพิ่งจะมามองว่าเราทำงานหนักแล้วเนอะ ตังค์ก็พอมีเนอะ เก็บตังค์ไปเที่ยวก็แล้วกัน ตอนจะไปเที่ยวเราก็ชอบอ่านรีวิวท่องเที่ยว เราก็จินตนาการตาม ก็คิดว่า ถ้าเราได้ไปเที่ยวเอง ได้เห็นกับตาชัด ๆ เลยดีกว่าไหม แล้วเราก็มาแชร์สิ่งที่เราทำ ก็รู้สึกว่ามันให้ความสุขกับหลาย ๆ คน ส่วนใหญ่ถ้าไปก็จะดึงลูกไป เพราะพาเขาไปไหน ๆ ตั้งแต่แบเบาะแล้ว ชอบไม่ชอบก็ไปก่อนนะ แม่จองแล้ว

เอเลี่ยน: ตอนหลังเราก็เป็นล่ามให้ตลอด

แม่ซวง: แต่เดี๋ยวแม่จะฉีกตัวแล้วเพราะมีก๊วนเที่ยวของเราแล้ว พฤศจิกายนนี้จะไปสตอกโฮล์มกับไปดูแสงเหนือ คือตอนนี้แม่ทำคลับท่องเที่ยวอันนึงอยู่ ไปเจอคนนึงตอนไปวัดเขาก็แนะนำมา เหมือนเป็น online network marketing มีสมาชิกทั่วโลกแล้วก็จ่ายรายเดือนไป $120 เวลาไปทริปนึงก็จะได้ในราคาถูกมาก เหมือนได้เป็นตัวช่วยออมเงินไว้เที่ยวของเราอีกแรง นี่เพิ่งกลับจากปรากกับอัมสเตอร์ดัมมา แม่คุ้มกิน แต่ลูกนี่คุ้มเบียร์มาก

เอเลี่ยน: ตอนแรกก็คิดว่าแม่จะโดนหลอก แต่จริง ๆ แล้วมันคุ้มมาก คนส่วนใหญ่วัยรุ่นที่อยากแบ็กแพ็กเพราะมันประหยัด แต่ถ้ามาแบบนี้มันก็สบายกว่ากัน ราคาก็พอ ๆ กัน มีรถมารับ มีไกด์ รวมหมดแล้ว ต่างกันอีกอย่างคือการบริการ ถ้าไปโฮสเทลเขาก็ไม่ค่อยอยากจะบริการเราอะ แต่นี่โรงแรมอย่างดี ทำให้เราหมด ก็รู้สึกดีนะ

แม่ซวง: มันได้ไปเปิดโลกทัศน์นะ แล้วการเที่ยวทำให้คนป่วยหายป่วยด้วย เพราะจากสมาชิกคลับที่มาแชร์ ๆ กัน พ่อแม่หลายคนป่วย เขาบอกเลยว่าอยากเก็บเงินตรงนี้พาครอบครัวไปเที่ยว

ก่อนหน้านี้คุณแม่ทำงานอะไร

แม่ซวง: แม่เป็นพนักงานบริษัทตลอดเลย อยู่บริษัท True มา 20 กว่าปี ก็ย้ายไปแผนกนั้นนี้ ดูช่างทำอินเทอร์เน็ตสิบกว่าปี สุดท้ายก็มาเป็นผู้บริหาร True Visions ก็ดูแลช่างติดตั้งทั่วประเทศ คลังสินค้าที่จะจ่ายของไปให้ตัวแทนเอาไปติดตั้ง ดูแล call center รับเรื่องจากลูกค้าที่ร้องเรียน คอย monitoring ไปคุยกับช่างว่าต้องแก้อะไรบ้าง สามหน่วยงานนี้ ทำอยู่สองปีก่อนเกษียณ เอาง่าย ๆ ว่าทำงานจนลืมไปว่าเราจะเกษียณแล้ว

static1-squarespace-22

รู้สึกว่าคุณแม่เราสาวกว่าคุณแม่คนอื่น ๆ ไหม

เอเลี่ยน: มีบางมุมที่ก็ใช่ แต่บางมุมก็ไม่ ถ้าเป็นเรื่องบันเทิงแม่ก็ค่อนข้างเปิด ยังไงก็ได้ แต่ก็จะมีมุมที่เป็นผู้ใหญ่เหมือนกัน แต่ก็น่าร้ากกก สนิทกับคุณแม่

แม่ซวง: สนิทกันมากจนลูกว่าแม่ได้ ตีกันตลอด (หัวเราะ)

เคยส่งรูปดอกไม้ ‘สวัสดีวันจันทร์’ ไปให้ลูกในไลน์ไหม

แม่ซวง: ไม่ชอบเลยค่ะ แม่ไม่เอา จะส่งสติ๊กเกอร์ Hey Hi มากกว่า

เอเลี่ยน: มันดูเป็น culture ของคนรุ่นเขาเนอะ อย่างพ่อของแฟนผมนี่ส่งมาเป็นพระเครื่องเลย ‘วันนี้วันพระ’

แล้วตอนแรกที่แอดเฟรนด์ลูกไป ลูกรับเลยไหม

เอเลี่ยน: ไม่สิ ก็ต้องมีลีลากันบ้าง แต่เดี๋ยวนี้กดซ่อนได้แล้ว ล้อเล่น ๆ

ตอนที่ลูกจะเล่นดนตรี คุณแม่ห้ามไหม

แม่ซวง: สนับสนุนเลยค่ะ กีตาร์ตัวแรกของเขาแม่ก็ซื้อให้ ร้านขายกีตาร์เขาบอกไม่เคยเจออะ คุณแม่ผลักลูกเข้าไป เลือกเลยลูก อยากได้อะไร อยากเรียนดนตรีก็เรียนไปเลย

เอเลี่ยน: เราไม่เคยมีแรงกดดันตรงนี้เลย ถ้ามีก็มีจากข้างนอกมากกว่า พ่อเราก็อยากเป็นนักดนตรีมาตลอดแต่ไม่ได้เป็น ก็ค่อนข้างโอเค

แม่ซวง: เพราะแม่บอกเลยว่า ลูกรักอะไร ลูกทำ ต้องบอกก่อนว่าชีวิตเป็นของเขา ช่วงเวลาวัยรุ่นมันสั้นนะ ทำให้ดีที่สุด แต่ทำให้ดีที่สุดของลูกก็ต้องรู้ด้วยว่าทางที่ลูกจะต้องเดินต่อคนเดียวได้ ต้องทำยังไง ต้องเตรียมตัวยังไง เราไม่มีกรอบอะไรให้เขาเพราะแม่ถูกตีกรอบมาตลอดชีวิต หลัง ๆ ลูกทักบ่อย ๆ ว่าเขาก็รู้ว่าแม่ตีกรอบให้ตัวเองเกินไป เพราะเราเป็นหัวหน้าคนมาตลอด บางอย่างก็รู้สึกว่าห้ามทำ ต้องแบบนี้ ๆๆๆ ซึ่งตอนลูกเตือนเราก็ตีกับเขาเหมือนกันเพราะเราชินกับแบบนั้นมานาน จนมาถึงจุดที่คิดว่าบางทีลูกก็พูดถูก วันนี้ถึงพยายามที่จะต้องปรับปรุงตัวเอง ฉันต้องลั้นล้าแล้ว เวลาชีวิตฉันก็เหลือน้อยแล้ว

เอเลี่ยน: ก็เป็น comfort zone นิดหน่อยแหละ แรก ๆ มันก็ออกยาก

static1-squarespace-23

พอเห็นลูกทำผลงานออกมารู้สึกยังไงบ้าง

แม่ซวง: ดีค่ะ ดีใจ แล้วแม่จะตื่นเต้นมากกว่าตัวเขาเองอีกด้วยซ้ำ เพราะเราเห็นเขาตั้งแต่เขาเริ่ม เขาล้มลุกคลุกคลาน เขาเหนื่อย เขาท้อแค่ไหน กอดกัน คุยกัน สู้ ๆ นะลูก อันไหนถ้ามันไม่ดีก็วางซะ หาใหม่ ตรงนี้อาจจะเป็นการเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้นะ ทำไมไม่ลองทำตรงนี้ พอลูกบอกว่าผมไม่เหลืออะไรแล้ว ทำไมจะไม่เหลือล่ะ เหลือตัวลูกไง ลูกมีฝัน ลูกต้องเดินต่อ อย่าให้ใครมาตัดฝันของลูก ไม่มีใครฝันเหมือนเราเท่าสิ่งที่เราทำมา แต่คนที่อยู่กับเราแล้วจะไปคู่กับเรา เขาต้องฝันเหมือนเรา ถ้าเขาไม่ฝันเหมือนเราก็วางเขา อยากช่วยเพื่อนก็จริง แต่วางเขาก่อน เพราะลูกแบก ลูกลากเขาไม่ไหว

เอเลี่ยน: ก็คุยกับแม่ตลอด วงแตก เหนื่อยนะ ร้องไห้ โน่นนี่

แม่ซวง: รู้ว่าเขาท้อ แต่แม่ก็ทำได้แค่ซัพพอร์ต ให้กำลังใจ แม่ช่วยเขาไม่ได้มากกว่านี้แล้ว ฟังเพลงเขาแล้วคิดว่าเพลงดีไหม แม่ไม่รู้นะ ก็โอเค แม่ไม่ได้อินหรือ expert ขนาดนั้น แต่ก็ฟังได้ทุก ๆ แบบ

รู้สึกยังไงที่แม่เข้ากับเพื่อน ๆ และแฟนของเราได้ดี

เอเลี่ยน: ดีนะ แม่ไม่ค่อยตั้งแง่กับใคร เพื่อนมาเล่นดนตรี มาเมากันที่บ้าน

แม่ซวง: ลูกรักเราก็รัก ถ้าไม่มีอะไรเสียหาย ก็จบแล้ว เราไม่คิดอะไรมาก ถ้าเราคิดมาก ข้อแม้มันจะเยอะ อยู่ยาก ก็มีกันแค่สองคนอะ ทะเลาะกันก็จะให้ไปทะเลาะกับใคร

หลังจากนี้จะไปเที่ยวที่ไหนอีกหลังจากทริปแสงเหนือ

แม่ซวง: อยากไปนะ วีซ่าเชงเก้นมันเหลือ (หัวเราะ) จะเที่ยวไปเรื่อย ๆ จนแม่เที่ยวไม่ไหวนั่นแหละ

ยังมีกิจกรรมอะไรที่อยากทำกับคุณแม่แล้วยังไม่ได้ทำอีกบ้าง

เอเลี่ยน: มีนะ อยากชวนแม่ไปดูงานเราเล่นสักครั้ง แต่ยังหาที่ที่เหมาะกับแม่ไม่ได้ ต้องไปที่ ๆ ดีหน่อย ไม่งั้นก็จะมีแต่บุหรี่กับเบียร์ ผู้ใหญ่คงไม่ชอบ ถ้าเป็นไปได้คือได้เล่นในฮอลล์ ใส่สูทอะไรแบบนี้ก็น่าจะเวิร์ก (หัวเราะ) แต่เดี๋ยวถ้าแม่ได้ไปงานนี่โดนแซวยับ

static1-squarespace-24

ฝากคุณแม่พูดถึงคุณแม่ ๆ ที่มีลูกอยากเล่นดนตรี

แม่ซวง: คุณแม่ที่ยังไม่เห็นด้วยกับลูกที่จะมาเล่นดนตรี คุณแม่อาจจะปิดใจตัวเองเกินไป แต่มันก็ยากแหละนะ แล้วแต่คน ถ้าพื้นฐานท่านไม่ชอบเลยแล้วต้องมาเจอแบบนี้ก็ยากหน่อยที่จะปรับตัว เอาเป็นว่าเหตุผลหลักเลย ลูกเรามีความสุข รัก ชอบ ที่จะอยู่ในวงการนี้ จะมีกินหรือไม่มีกินก็ตาม เราก็ต้องกลับมามองตัวเองด้วยว่าอะไรทำให้เรามีความสุข ก็คือเราอยากเห็นลูกมีความสุขใช่ไหม แต่อยากเห็นลูกประสบความสำเร็จด้วย ก็ต้องเข้าใจว่ามันไม่ได้ทำได้เสมอไปในทุก ๆ คน ทางนี้มันมีคนเยอะ ต้องฝ่าฟัน แล้วทุกวันนี้มันต้องตามกระแส แต่ยิ่งลูกเราทำเพลงที่ไม่ตามกระแส อะไรที่เขาต้องสร้างเอง มันอาจจะช้าหน่อย ก็เป็นกำลังใจให้เขา ลูกท้อ เราก็เสริมให้เขา พอแล้วค่ะ ถ้าใจไม่ได้อินกับเขา แต่เรายังสนับสนุนเขา ก็ที่สุดของแม่แล้วล่ะ

ติดตามรีวิวทริปของแม่ซวงได้ที่ https://www.facebook.com/katravelandrich/
ติดตามผลงานของ Safeplanetได้ที่ https://www.facebook.com/safeplanetband/

และฟังเพลงของ Safeplanet บนเว็บไซต์ฟังใจได้ ที่นี่

Facebook Comments

Next:


Montipa Virojpan

อิ๊ก เนิร์ดดนตรีที่เพิ่งกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นนักเขียนตอนอายุ 25 ชอบเดินเร็ว นอกจากขนมปังกับกาแฟดำแล้วก็สามารถกินไอศกรีมกับคราฟต์เบียร์แทนมื้อเช้าได้