Too Playlist
- Writer Montipa Virojpan
- Photographer Nattanich Chanaritichai
Too’s Playlist
The National – Slow Show
ฟังตอนอยู่ต่างประเทศแล้วคิดถึงบ้าน จริง ๆ เพลงมันคือคิดถึงผู้หญิงนะ แต่ผมชอบมาก
Suuns – 2020
ซาวด์แปลกดี ฟังบนรถแล้วปวดหัว
Connan Mockasin – Faking Jazz Together
MV สวยดีครับ
Sticky Fingers – Liquorlip Loaded Gun
ชอบสำเนียงร้องของ Dylan Frost
King Krule – Easy Easy
ชอบเสียงที่มันแปลก แล้วก็ความไม่เข้ากันระหว่างหน้ากับเสียงมันอะ (หัวเราะ)
Edgar The Beatmaker – Two Lonely People
ตาม King Krule มาเลยชอบ
พราว – เธอคือความฝัน
เป็นเพลงแรกที่ผมฝึกเล่นกีตาร์
Pause – ที่ว่าง
ผมชอบความหมายมันมากเลย เขาแต่งได้ดีมาก
UrboyTJ – เค้าก่อน (Rebound)
มันติดหูดี แล้วเพลงมันแมน ๆ ดีนะ ไปเคลียร์ให้จบก่อน ความหมายมันไม่ได้ขี้งอนอะ เพลงสมัยนี้ส่วนใหญ่ผู้ชายขี้งอนอะ
Kai-Jo Brothers – เจ้าพระยา (ChaoPraya Lovers)
ผมชอบซอยรามบุตรีครับ ซึ่งไม่เกี่ยวอะไรครับ แค่เนื้อเพลงมันมีคำนี้
*Extra*
Mike Love – Permanent Holiday, Tame Impala – Prototype (Outkast cover), Rastafari – หอม
“ผมเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง คือพูดเยอะแต่ใช้คำไม่ค่อยสวย เลยต้องสื่อความรู้สึกผ่านงานศิลปะอื่นแทน เรียกว่าเป็นนักทำหนังสายบำบัดก็ได้ แต่บำบัดตัวเองนะ จะได้เรียนรู้ตัวเองจากตรงนี้”
Exclusive Talk
ปกติฟังเพลงแบบไหน
ฟังทุกแนวครับ แต่ช่วงนี้อินกับฮิปฮอป เพราะตอนแรกฟัง King Kruleแล้วเขาไปทำเพลงฮิปฮอปใช้ชื่อ Edgar The Beatmaker ชอบมาก
ฟังเพลงแล้วดู MV ด้วยไหม
ปกติจะชอบฟังแล้วเปิดเพลงไว้แท็บนึง อีกแท็บจะเจอวิดิโอบนเฟสบุ๊กที่มันจะเล่นเอง แล้วอยู่ดี ๆ มันก็เข้ากันเฉยเลย ทำอย่างนั้นบ่อยมาก สรุปคือไม่ได้ดู MV ของเพลงนั้นครับ (หัวเราะ)
วงที่ชอบที่สุด
ส่วนใหญ่จะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ครับ แต่ที่ชอบที่สุดตลอดกาลคือ The National
ซาวด์แทร็กของชีวิตในช่วงนี้
เป็นเพลงที่เพื่อนทำ ชื่อ คลื่นเหงา เรารักคุณจริง ๆ ของ Mids Vase ตอนต้นของเพลงเป็นเสียงของดีเจในคลื่นวิทยุที่มาจากหนังเรื่อง “Sexphone คลื่นเหงา สาวข้างบ้าน” ช่วงนี้ฟังบ่อย ไม่ได้เป็นเพราะเหงาหรืออะไรหรอก แต่ชอบมู้ดของเพลงที่ทำมาแล้วดูเหงา ๆ แล้วทำให้เรารู้สึกไปกับมันได้
https://soundcloud.com/midsvase/mv005
แล้วทูเป็นใครมาจากไหน
ชื่อจริง สิราษฎร์ อินทรโชติ มาจากพระราม 2 พื้นเพเป็นเด็กชลบุรีแต่มาโตในกรุงเทพ ฯ เรียนโรงเรียนรุ่งอรุณ ตอนนี้เรียนนิเทศ จุฬา ฯ ขึ้นปี 4 ครับ แต่ส่วนใหญ่ช่วงนี้จะไปขลุกอยู่ลาดกระบัง
ไปทำอะไรที่ลาดกระบัง
ไปเล่น Ragnarok ครับ
เข้านิเทศแล้วทำไมเลือกเรียนภาพยนตร์
ผมเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่ง คือพูดเยอะแต่ใช้คำไม่ค่อยสวย เลยต้องสื่อความรู้สึกผ่านงานศิลปะอื่นแทน เรียกว่าเป็นนักทำหนังสายบำบัดก็ได้ แต่บำบัดตัวเองนะ จะได้เรียนรู้ตัวเองจากตรงนี้
ชอบงานของผู้กำกับคนไหน
หลายคนครับ อย่าง Jean-Luc Godard ก็ชอบหนังเขา แต่เอาจริงผมดูไม่รู้เรื่องครับ (หัวเราะ) งานเขาเป็นสายทดลอง ผมชอบการที่เขาค้นหาวิธีใหม่ ๆ ในการเล่าเรื่อง แบบ ทำแบบนี้ก็ได้หรอ สนุกดี ส่วนผู้กำกับคนไทยก็ เป็นเอก รัตนเรือง “เรื่องตลก 69” เป็นหนังของเป็นเอกที่ดูตั้งแต่เด็ก ๆ ทีแรกนึกว่าจะเป็นหนังตลกทั่วไป แต่พอดูไปแล้วมัน เฮ้ย แม่ง ตลกร้ายดี เป็นหนังเท่ ๆ ในสมัยก่อนที่เล่าเรื่องได้ซับซ้อน ตรงนี้ทำให้เราอยากทำหนังของตัวเองด้วย เพราะก็มีความคิดว่าอยากดูหนังของตัวเองในโรง
หนังในดวงใจ
“Eternal Sunshine of the Spotless Mind” กับ “มนต์รักทรานซิสเตอร์” ช่วงที่ผมดูมันเป็นช่วงที่ถูกต้องด้วยแหละ แบบ อกหักแล้วอยากลืม
ถ้าชีวิตของตัวเองเป็นหนัง จะเป็นหนังแนวไหน แล้วใครกำกับ
เป็นหนังแนวทดลองที่ผมกำกับเองครับ
ที่ผ่านมาก็ได้ทำงานเบื้องหลังด้วย
ก็มีถ่ายรูปบ้าง แล้วก็ทำมิวสิกวิดิโอครับ จะเน้นไปทางวิชวลเทคนิก ที่ผ่านมามีของ New Mandarin เพลง Automatic Love กับ Enough of Her ทำตอนปี 1 แบบงู ๆ ปลา ๆ คือรุ่นพี่เป็นเพื่อนกับคนในวงก็ชวนให้ไปทำ จริง ๆ ที่ไปลาดกระบังมานี่ก็กำลังตัดต่อ MV เพลงล่าสุดของวงนี้แหละ ชื่อ Quantum หนังสั้นก็ทำหลายเรื่องอยู่ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องใกล้ตัว อย่างเรื่องที่ชอบก็เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับเพื่อนสมัยเด็ก ทุกวันนี้ก็ยังสนิทกันอยู่ เป็นหนังสารคดีแนวทดลอง ไม่ใช่ในเชิงเทคนิกการสร้างงานนะ แต่ว่าจะบอกกล่าวให้คน ๆ นั้นรู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเขาด้วยวิธีใหม่ ตอนนั้นผมทำหนังเรื่องนึงไปให้เขาดู แล้วผมก็ถ่ายเขาตอนดูหนังเรื่องนั้นอีกทีเพื่อจะดู reaction ตอนที่เขารู้แล้วว่าผมรู้สึกยังไงกับเขา เพื่อนผู้ชายนะ (หัวเราะ)
ความท้าทายในการทำหนังที่เจอมามีอะไรบ้าง
สิ่งที่เราคิดมากับสิ่งที่เราจะไปเจอหน้ากองถ่ายมันไม่มีทางเหมือนกันร้อยเปอร์เซนต์ สมมติวางแผนมาแบบนี้แต่นักแสดงทำไม่ได้แบบที่คิดไว้ หรือเกิดอุปสรรค สิ่งไม่คาดคิดระหว่างถ่ายทำ แล้วเราก็ต้องดิ้นสู้กับเวลาและข้อจำกัดหลาย ๆ อย่างให้ได้
ชอบทำวิดิโอหรือถ่ายรูปมากกว่ากัน
ชอบทำหนังมากกว่า แต่จะเพลิดเพลินกับการถ่ายรูปมากกว่า เพราะผมคิดว่าการถ่ายรูปมันเป็นศิลปะของคนขี้เกียจอะ มันง่าย กดชัตเตอร์ก็ได้งานศิลปะงานนึงแล้ว ที่ว่าง่ายนี่คือเทียบกับงานศิลปะแขนงอื่น ๆ นะว่า process ในการได้ภาพมามันง่าย ยิ่งสมัยนี้มันเป็นดิจิทัลไง แต่สมัยก่อนมันก็ไม่ง่ายเท่าไหร่ แต่จะสวยไม่สวยมันก็อยู่ที่มุมมองของคนถ่าย
ส่วนใหญ่ทูถ่ายรูปด้วยกล้องฟิล์ม
ตอนแรกเห็นว่ากล้องฟิล์มของ Leica มันถูกกว่าดิจิทัล (หัวเราะ) ก็เห่อฟิล์มแหละครับช่วงแรก ๆ แต่ตอนหลังพอเห็นว่าถ่ายฟิล์มออกมาก็สวยเหมือนกับดิจิทัลแบบไม่ต้องแต่งรูปด้วยก็เลยโอเค แต่ผมส่งร้านล้างนะ ซักวันก็อยากจะล้างเอง แต่ไม่มีตัง ถ้าล้างเองมันเป็นการสร้างงานตั้งแต่ขั้นตอนแรกจนขั้นตอนสุดท้ายด้วยตัวเอง ต้องดีกว่าอยู่แล้ว
มีงานเบื้องหลังหรืองานศิลปะอะไรที่ยังไม่เคยทำแล้วอยากทำอีกบ้าง
Performing arts ครับ มันมีมานานแล้วแหละแต่เป็นศาสตร์ใหม่สำหรับผม คือเพิ่งได้ดูจริง ๆ ว่ามันเป็นยังไงแล้วเกิดชอบ ก็น่าสนใจครับ แล้วเพื่อนก็ชวนอยู่ว่าจะให้ไปเล่นให้หน่อย แต่ตอนนั้นเพื่อนมันเมา (หัวเราะ)
“สิ่งที่เราคิดมากับสิ่งที่เราจะไปเจอหน้ากองถ่ายมันไม่มีทางเหมือนกันร้อยเปอร์เซนต์ สมมติวางแผนมาแบบนี้แต่นักแสดงทำไม่ได้แบบที่คิดไว้ หรือเกิดอุปสรรค สิ่งไม่คาดคิดระหว่างถ่ายทำ แล้วเราก็ต้องดิ้นสู้กับเวลาและข้อจำกัดหลาย ๆ อย่างให้ได้”
ปีหน้าจะต้องทำธีสิส คิดไว้แล้วหรือยังว่าจะเป็นงานแบบไหน
ที่จริงก็กำลังทำอยู่ เป็นกึ่งสารคดี กึ่ง fiction เกี่ยวกับครอบครัวตัวเอง ลองถ่าย ๆ ไปก่อน แต่ตั้งใจว่าจะไม่ให้เป็นดราม่าขนาดนั้น อยากเล่าแล้วรู้สึกสนุก ไม่อยากให้เป็นเชิงสารคดีนั่งสัมภาษณ์ มันจะดูน่าเบื่อไป ก็ต้องลองดู
เห็นงานรุ่นพี่แล้วเครียดไหม
เครียดครับ เขาทำได้ดี แล้วกลัวทำของตัวเองได้ไม่ดี
จบไปจะทำงานอะไร
ตอนนี้กำลังรวมกลุ่มกับเพื่อน ๆ ว่าจะทำโปรดักชัน MV แล้วก็อาจจะทำ live session ให้วงดนตรีด้วย
ดูเป็นคนที่ชอบทำเบื้องหลังมากกว่า แล้วมาทำเบื้องหน้าได้ยังไง
ตอนแรกก็ไม่อยากทำหรอก แต่จนไง (หัวเราะ) หลอก ๆๆๆ ตอนแรกผมทำหนังอยู่ แล้วไปปรึกษารุ่นพี่ว่านักแสดงต้องการข้อมูลอะไรเวลาที่เราจะไปบรีฟเขา เพราะเมื่อก่อนผมกำกับไม่ค่อยเป็น เขาก็บอกว่า ที่จริงลองไปแสดงดูก็ได้ จะได้รู้ว่าเวลากำกับนักแสดงจะต้องทำยังไง มีครั้งนึงผมไปกินเบียร์กับรุ่นพี่ชื่อพี่เค เป็นผู้ช่วยผู้กำกับที่ Hello Filmmaker ผมถามเขาว่าชอบทำ MV แนวไหน แล้วก็บอกเขาว่าอยากเล่น MV อีก 2 วันพี่เขาโทรมาว่า มีงานให้เล่น ผมก็ลองเล่นดู งานแรกของ Smile Lies เพลง ถามใจแล้วพอพี่พงศ์ (ฐิติพงศ์ เกิดทองทวี) มาเห็นก็เรียกไปทำงานอื่น ๆ ส่วนที่ไปเป็นแบบให้ Greyhound นี่รุ่นพี่ก็ทักมาให้ไปเป็นแบบให้หน่อย ก็ไปเลย จบครับ
พอลองไปแสดงเองแล้วเป็นไงบ้าง
ก็ดีครับ ก็ช่วยให้เรารู้วิธีการกำกับมากขึ้นว่าจะพูดกับนักแสดงยังไงให้เขาเข้าใจในสิ่งที่ผู้กำกับจะสื่อ เพราะบาง element ที่ผู้กำกับมองข้ามไปเป็นสิ่งที่นักแสดงต้องรู้ก่อนเพื่อนำไปแสดง ยกตัวอย่างเช่น ผู้กำกับต้องการแค่คนทะเลาะกัน แต่อาจจะไม่ได้พูดถึงเรื่องราวก่อนหน้าว่าเขาทะเลากันได้ยังไง นักแสดงก็เลยแสดงออกมาไม่ได้ นี่อาจจะเป็นแก็ประหว่างนักแสดงกับผู้กำกับ
ต้องปรับตัวเยอะไหม
เยอะครับ เพราะผมทำงานกำกับมาก่อน ก็เลยเหมือนจะไปแย่งเขากำกับ หรือไปบอกตากล้องว่าอย่างนี้สวยดี เผลอหลุดไปแต่ไม่ได้จะไปสั่งอะไรเขานะ (หัวเราะ) ต้องสำเหนียกตัวเองไว้ว่าตัวเองเป็นนักแสดง ต้องทำตามผู้กำกับ ก็สามารถ input การแสดงได้แหละแต่ไม่ควรก้าวก่ายหน้าที่เขา จริง ๆ อีกทีนึงก็แล้วแต่ผู้กำกับว่าเขาโอเคที่จะให้เราเป็นแบบไหน
งานแสดงที่ยากที่สุดที่เคยรับมา
แคมเปญของ KFC ครับ ที่เป็นเพลง ตัวปลอม ของ ลุลา กับ โปเตโต้ คือมันงงอะ มันมี 2 MV แล้วก็มีหลายเหตุการณ์ ต้องเล่นหลายรอบ บางทีมันก็ปรับฟีลไม่ทัน
แต่ดังเปรี้ยงเลยจากหนังสั้นของ The 1 Card
ตอนนั้นรู้สึกว่าน่าจะดังเพราะเหมย เพราะน่าจะมีคนดูเหมยเยอะ ในเรื่องนั้นผมว่าผมไม่เด่นเลยนะ เป็นเหมยเด่น เหมยดังไม่ใช่ผม
แต่ก็มีสาว ๆ กรี๊ดกร๊าดว่าทูเป็นหนุ่มสไตล์ Nippon cute boy
นี่ไม่รู้เลย (หัวเราะ)
ล่าสุดดังจนเพจ “รบกวนตัดต่อภาพนี้ให้หน่อยสิ” เอาไปทำเป็น meme
ตามไปดูทั้งหมด ที่นี่ นาจา
เห็นแล้ว ๆ ตลกดี ผมชอบ
ระหว่างเล่น MV เล่นหนัง แล้วก็ถ่ายแบบ อันไหนยากที่สุด แล้วชอบอันไหนมากที่สุด
ถ้าจากงานที่ผ่านมาผมว่ามันวัดไม่ค่อยได้ เพราะหนังสั้นผมเล่นน้อยไง แล้ว MV ที่ผมเล่นอันนี้เป็นอันที่เล่าเรื่องแปลก ๆ เลยดูเล่นยาก ซึ่งโดยทั่วไปแล้วผมว่า MV น่าจะเล่นง่ายสุด หนังสั้นก็น่าจะยากกว่านี้แต่ที่ผมเล่นมันไม่ค่อยมีบท ส่วนงานถ่ายแบบนี่ผมชอบนะ ถ้าเป็นแบบเขาจะเลือกเราจากคาแรกเตอร์ แล้วเราจะทำอะไรก็ได้ เขาก็ถ่าย ๆ เรา ก็เหนื่อยแหละแต่ไม่มากถ้าเทียบกับสองงานแรก
ชอบตัวเองตอนที่ยังไม่เข้าวงการหรือตอนที่ดังแล้วมากกว่า
ผมว่าผมยังไม่ดังนะ ไม่มีงานเลยอะตอนนี้ (หัวเราะ) แค่ช่วงที่มีงานมันออกมาติด ๆ กัน แต่ชอบตัวเองเมื่อก่อนมากกว่า รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปนิดนึง ตอนนี้หยิ่งขึ้นอะ อย่างตอนนั้นผมไปเจอเพจอะไรไม่รู้ เป็นโพสต์แบบ “มาดูคนไทยสไตล์ Nippon boy กัน” แล้วก็เข้าไปดู ผมรู้สึกว่าผม Nippon boy มากกว่าอีกอะ แบบ ไอเชี่ย มึงเอาใครมาลงเนี่ย ก็ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้เท่าไหร่เลยพยายามจะสำเหนียกตัวเองไว้ (หัวเราะ)
มีคนหมั่นไส้ไหม
ผมรู้ว่ามี ทุกคนก็มีแหละ ถ้าผมทำอะไรให้ไม่พอใจก็ขอโทษครับ
ทำไมชอบเอารูปคนที่เหมือนตัวเองมาขึ้นเป็นรูปโปรไฟล์
เฮ้ย เอาออกแล้ว (หัวเราะ) ก็มีเพื่อนส่งมาเยอะว่ามึงหน้าเหมือนคนนั้นเหมือนกันคนนี้ ก็เอาขึ้นเลย
สเป็กสาวที่ชอบ
ชอบคนเท่ สวย หุ่นดีครับ
อนาคตจะมีผลงานอะไรให้ติดตามอีกไหม
มีแน่นอนครับ น่าจะได้ลง Cheeze Looker ครับ แต่ไม่รู้ว่าลงคอลัมน์ไหนนะ แล้วก็จะมีทำ MV เพลงใหม่ของ Costly Wood กับ New Mandarinเพลงใหม่ครับ
ติดตามความเคลื่อนไหวและผลงานอื่น ๆ ของทูได้ที่ Instagram 2bobsquarepants
