10 เพลงในดวงใจคาราโอเกะชั้นใต้ดิน
- Writer: Teeraphat Janejai
เป็นอีกหนึ่งเพจที่ส่งคอนเทนต์มาครองหน้าฟีดเฟสบุ๊กไม่เว้นแต่ละวัน หนึ่งรูปภาพกับเนื้อเพลงหนึ่งท่อนในรูปแบบของตัวหนังสือสีน้ำเงิน – ขาวบนหน้าจอคาราโอเกะที่เราคุ้นเคยกันดี
เรากำลังพูดถึงเพจ คาราโอเกะชั้นใต้ดิน เพจที่มียอดไลค์แปดแสนกว่า (ปัจจุบันนี้เกือบ 2 ล้านไลค์แล้วจ้า ยอมใจ) ยอดแชร์หลักพันต่อหนึ่งโพสต์ ถึงแม้ว่าจะไม่มีการแสดงตัวของแอดมิน ไม่มีแม้แต่คอมเมนต์ทักทาย แต่ลูกเพจก็ติดใจในคอนเทนต์สารพัดเรื่อง เล่าด้วยเพลงหลากหลายแนว ที่ไม่ว่าใครเห็นแล้วก็อดไม่ไหวที่จะร้องตาม ต้องบังคับกรามไม่ให้สั่นเพราะหัวเราะ
Fungjaizine จึงบุกไปสัมภาษณ์ถึงอินบ็อกซ์เพจ (ไปไกลมากเลยมั้ง) ว่าเขามีวิธีคิดและสร้างสรรค์อย่างไรก่อนจะออกมาเป็นแต่ละโพสต์ พร้อมกับเพลย์ลิสต์พิเศษที่คัดสรรโพสในดวงใจของแอดมินจากเพจคาราโอเกะชั้นใต้ดิน
10 โพสในดวงใจจาก คาราโอเกะชั้นใต้ดิน
เบิร์ด ธงไชย, เสกสรรค์ ศุขภิมาย – อมพระมาพูด
อันนี้เหี้ยมาก เป็นรูปแรก ๆ ที่โพสเลย ตอนทำเสร็จนั่งหัวเราะคนเดียวนานมาก เป็นโพสต์ที่มีคนแชร์ไปเยอะมากด้วย ก็เลยกลายเป็นโพสต์ที่เป็นตัวกำหนดทิ
คาราบาว – เจ้าตาก
รูปนี้มันเปรียบเทียบเรื่องของการทำศึกสงครามกับการเอากันได้ดีเลย แล้วเราเลือกที่จะโพสในวันวาเลนไทน์ด้วย ทุกอย่างมันเลยลงตัวพอดิบพอดี ชอบโพสนี้มาก
Calories Blah Blah Feat. สวีทนุช – หวาน
เราชอบข่าวนี้มากเลยแคปรูปเก็บไว้ ตอนนั้นก็คิดว่าแม่งเผากัญชากันตั้งแปดตัน แล้วมึงจะยิ้มหวานกันไปกี่วันวะ อยู่ดี ๆ เสียงคุณป้าสวีทนุชก็ลอยขึ้นมาในหัวก็เลยได้คำตอบ
พงษ์สิทธิ์ คำภีร์ – โรงเรียนของหนู
MIDE-009
Bodyslam – เสียดาย
เราเอามาเล่นช่วงหน้าฝนปีที่แล้
มาลีฮวนน่า – หัวใจพรือโฉ้
ชอบการโฟกัสของรูปนี้บวกกับรอยยิ้
คาราบาว – ชีวิตสัมพันธ์
จริง ๆ แล้วอันนี้เป็นมุกที่ลูกเพจส่งมา ตอนแรกมันยังไม่ค่อยคมเท่าไหร่ เราเลยลองเอาวิธีการร้องเพลงคู่มาใช้ดู แล้วรูปแม่งเสือกถ่ายตอนนกเงื
Thaitanium – ทะลึ่ง
อันนี้ก็เป็นเพลงคู่เหมือนกัน มันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่มีดราม่าว่าไม่ควรเอาทศกั
Bodyslam – ยาพิษ
ชอบอันนี้เพราะคิดว่าน่าจะมีใครหลาย ๆ คนที่เคยเจอประโยคแบบนี้กันมาบ้าง แล้วความหมายมันก็สุดลึกล้ำจริ
Tattoo Colour – ฟ้า
เอาเรื่องจริงมาล้อเล่น เพลงเศร้า รูปก็เศร้า แต่พอทำออกมาแล้วรู้สึกว่ามั
Exclusive Talk คาราโอเกะชั้นใต้ดิน
กว่าจะมาเป็นเพจคาราโอเกะชั้นใต้ดิน
จริง ๆ เราทำเพจนี้ไว้นานมากแล้ว เริ่มมาตั้งแต่ปี 2014 แต่ก็ปล่อยทิ้งไว้ พอดีมีช่วงหนึ่งเราขาหัก อยู่บ้านเบื่อ ๆ ก็เลยกลับมาทำอีกรอบ คนก็เลยเริ่มรู้จัก ส่วนรูปแบบที่ทำออกมาเป็นคาราโอเกะ คือเราชอบเล่นมุกแบบนี้กับเพื่อนอยู่แล้ว เวลาไปเจอเหตุการณ์หรือเรื่องอะไรก็มักจะร้องออกเป็นเพลงสักท่อนหนึ่งแทนความรู้สึกหรือถ้าไม่ร้องออกมาก็มักจะร้องอยู่ในหัว แล้วคิดว่าถ้ามันมีคนเปิดเพลงแทรกขึ้นมาแบบนี้มันน่าจะตลกดี มันช่วยขยายให้เรื่องราวมันดูเล่นใหญ่มากขึ้น เหมือนหนังเรื่อง Dreamgirls ที่จะคุยธรรมดา ๆ ไม่ได้นะ ต้องร้องเป็นเพลง
แล้วมั่นใจได้ยังไงว่าคนอื่นจะเก็ตมุก
เริ่มจากเราต้องตลกเองก่อน อันที่จริงบางอันก็ไม่ค่อยมั่นใจ แต่มันก็ต้องลองดู อันไหนไม่เวิร์คเราก็จะไม่เล่นอีก ช่วงแรกก็ทดลองไปเรื่อย เอาแต่ละโพสต์มาเทียบกันดูว่าชาวเน็ตชอบแบบไหน
แบบไหนที่ไม่เวิร์ค?
เรื่องศาสนาพุทธ พระพุทธเจ้าจะเล่นไม่ค่อยได้ เพราะจะมีคนที่ซีเรียสกับเรื่องนี้ หรืออย่างท่าน ว.วชิรเมธี จะบอกว่าไม่เวิร์คก็ไม่เชิง เพียงแต่มันจะทำให้คนสองกลุ่มเข้ามาตีกันบ้าง หรือไม่ก็มาตีเรา สุดท้ายแล้วเราก็จะคัดกรองระดับนึง ดูมุมที่มันโอเคไม่ได้มุ่งทำร้ายใคร แล้วก็ดูว่าเพจอื่นด้วยว่าเขาเล่นแล้วกระแสเป็นยังไง ถ้ามันไม่เลวร้ายนักเราก็จะเข้าไปเล่นด้วย
แล้วส่วนตัวสนใจเรื่องอะไรเป็นพิเศษไหม เพราะเท่าที่ดูในเพจจะมีเรื่องราวหลากหลายมาก
ตอนนี้ไม่มีแล้ว ก็ดูเฟสบุ๊กไปเรื่อย เหมือนพอเรามาทำเพจแบบนี้แล้ว ก็เลยต้องสนใจเรื่องราวให้รอบ ดูกระแสสังคมทุกอย่าง แต่ที่สนใจที่สุดตอนนี้ก็คงเป็นวิธีการสื่อสาร
คิดว่าทำไมคอนเทนต์ที่ผลิตออกไปถึงเข้าไปอยู่ในใจคนจำนวนมากได้
คิดว่าพอเขาร้องตามแล้วมันขำมั้ง กลายเป็น reality musical พอเห็นเงินในบัญชีเหลือน้อยแล้วก็ร้องเพลงเศร้าออกมา อีกอย่างคือเราจะดูจังหวะเวลาให้ตรงกับสถานการณ์ด้วย เช่น เรื่องเงินเดือนหมด ถ้าเล่นตอนต้นเดือนคนก็ไม่อินหรอก เราก็ต้องสังเกตตัวเรา คนรอบตัวเราว่ามันบ่นเรื่องอะไรกันบ้าง
ปกติแล้วภาพหรือเรื่องจะมาก่อนแล้วเพลงค่อยตามมา หรือมีโพสไหนบ้างที่เพลงมาก่อน
เพลงมาก่อนก็มี บางเพลงที่เป็นกระแสเราก็จะเลือกมาเล่น อย่างรูปนี้
คือ มีอยู่วันหนึ่งที่มีคนมาแข่งในรายการ The Voice แล้วเลือกเพลงจากการ์ตูนดราก้อนบอลมาประกวด จำได้ว่าวันนั้นเรื่องนี้เป็นไวรัลมาก เราก็เอามาเล่น หารูปมาใส่
มันยากกว่าหรือเปล่าที่ต้องหารูปให้เข้ากับเพลง
ก็ไม่ยากขนาดนั้น เพราะเราค่อนข้างเก่งเรื่องการใช้คีย์เวิร์ดพอสมควร อยากได้รูปประมาณไหนก็หาเจอ หรือถ้าหาไม่เจอก็รีทัชเอา
เท่าที่เห็นในเพจค่อนข้างเลือกใช้เพลงหลากหลายแนวมาก จริง ๆ แล้วฟังเพลงแนวไหน
จริง ๆ เป็นคนฟังเพลงแจ๊ส เราเสพติดเพลงแจ๊สมาก เวลาฟังแล้วมันชิวดี ต้องฟังตลอด Chet Baker, Bill Evans, Paul Desmond, John Coltrane คือที่เราฟังอยู่บ่อย ๆ แต่เราก็เพิ่งมาติดฟังเพลงแจ๊สก็ช่วงห้าปีหลังมานี้ ส่วนก่อนหน้านี้ก็ฟังทุกเพลง ตอนนี้ก็ยังฟังทุกเพลงทุกแนวอยู่นะ ชีวิตการฟังเพลงของเรามันเริ่มจากการที่ตอนเด็ก ๆ แถวบ้านเราจะเป็นชุมชนที่มีโรงงานติด ๆ กัน เราก็ชอบไปเล่นที่บ้านนั้นบ้านนี้ ทีนี้แต่ละบ้านก็จะเปิดเพลงแตกต่างกันไป แล้วด้วยความที่เราเป็นคนที่อายุน้อยสุดในละแวกนั้นก็เลยไม่มีสิทธิ์เลือกเพลงเท่าไหร่ ใครเปิดอะไรก็ต้องฟัง ๆ ไป อย่างชาวโรงงานเย็บผ้าก็จะเป็นสาว ๆ ฟัง ยุ้ย ญาติเยอะ กับ พุ่มพวง ดวงจันทร์ ถ้าเป็นชาวโรงงานทำทองก็จะเป็นกลุ่มช่างชายฉกรรณ์ เขาก็จะฟังเพื่อชีวิต คาราบาว, ปู พงษ์สิทธิ์ กับ มาลีฮวนน่า ส่วนพี่สาวเราก็ฟัง Dojo City ทำให้เราได้ฟังเพลงทุกแนวที่ต่างขั้วเลย แต่เวลาเลือกเพลงมาใช้ทำคอนเทนต์ มันก็ต้องเป็นเพลงที่เราคิดมาแล้วว่าทุกคนน่าจะรู้จัก
ทำคอนเทนต์หวยแดกหลายครั้งแล้ว เริ่มหาเพลงยากขึ้นไหม
ก็ยากขึ้นนะ ก็คิดอยู่ว่าเดี๋ยวพอจนมุมก็คงเล่นซ้ำบ้าง แต่ก็เป็นโพสที่ถูกแชร์เยอะทุกครั้งเลยนะ เรียกว่าเป็นวาระแห่งชาติเลย แล้วคนก็ไม่เลิกเล่นหวยไง ก็เลยเล่นซ้ำได้เรื่อย ๆ (หัวเราะ)
ทำคอนเทนต์แซวทีมฟุตบอลที่แพ้อยู่บ่อย ๆ จริง ๆ แล้วแอบเชียร์ทีมไหนอยู่หรือเปล่า
เราชอบเชียร์ทีมเล็ก ๆ อ่ะ เราชอบดูเวลาทีมเล็กแข่งกับทีมใหญ่ ก็จะเป็นพวกคอยเอาใจช่วยทีมรอง หรือเรียกอีกอย่างได้ว่าเราเป็นกองแช่งทีมใหญ่ ๆ (หัวเราะ) พอพวกทีมใหญ่ ๆ แพ้แล้วมันเอามาล้อสนุกดี ยิ่งถ้าเป็นลิเวอร์พูลหรือแมนยูแพ้นี่จะชอบมาก เราทำเตรียมไว้เป็นสิบเวอร์ชั่นเลยนะ
จำได้ว่าเคยทำโพสต์บอกฟ้อนต์สำหรับทำตัวหนังสือคาราโอเกะด้วย ไม่กลัวคนก๊อปเหรอ
มันก็ลอกได้แค่ art direction ซึ่งจริง ๆ แล้วแนวคิดของเราก็ลอกคาราโอเกะจริง ๆ มาอีกที แต่สิ่งที่มันเป็นออริจินัลของเพจเราคือ ‘ความเหี้ย’ ซึ่งเราว่าลอกยาก
เท่าที่สังเกตเพจคาราโอเกะชั้นใต้ดินเป็นเพจที่ไม่ได้มีการโต้ตอบกับลูกเพจเหมือนเพจอื่น ๆ เป็นเพราะอะไร
ขี้เกียจ (หัวเราะ) แค่นั้นเลย ใครส่งข้อความเข้ามาในอินบ็อกซ์ก็ไม่ค่อยตอบ ส่วนใหญ่ก็จะมีคนส่งมุขบ้าง ส่งรูปบ้าง ถ้าอันไหนพอใช้ได้เราก็ขอเซฟไว้แล้วขอบคุณ แค่นั้น
แล้วมีเพื่อนแอดมินเพจอื่นไหม เห็นเดี๋ยวนี้หลาย ๆ เพจก็มักจะรวมกลุ่มกันทั้งในโซเชียลและชีวิตจริง
เราแทบจะไม่ยุ่งกับใครเลย คือ เพจเรามี notifications เยอะแทบทุกวัน ถ้าใครเมนชันมาก็ไม่ค่อยเห็น นานที ๆ ที่เราจะเอามุกเพจอื่นมาเล่น มาแจม พวกเขาก็จะตามมาเล่นด้วยบ้าง ก็เคยเห็นที่แอดมินหลาย ๆ เพจ รวมตัวกัน นัดเจอกัน แต่เราว่าเราเป็นคนเหี้ย ถ้าจะต้องรู้จักกันก็ต้องอยู่กับคนเหี้ยพอ ๆ กัน ถ้าจะไปเจอคนแปลกหน้าก็จะเกร็งหน่อย เพราะพูดอะไรต้องระวัง ก็เลยอยู่แบบนี้ดีกว่า
คิดว่าแอดมินเพจไหนที่คิดว่าน่าจะเข้ากันได้
เออ ยากเหมือนกันนะ (เงียบคิด) เราว่าเพจ น้องง ก็ดีนะ เราชอบเข้าไปดู จริง ๆ มันก็มีหลายเพจที่เราสนใจแต่ยังนึกไม่ออก ถ้ารู้จักกันไว้เยอะ ๆ มันก็ดี เวลาเพจปลิวจะได้ช่วย ๆ กันโปรโมท (หัวเราะ)
ทราบมาว่าจากการทำเพจคาราโอเกะชั้นใต้ดิน ทำให้มีสินค้าจ้างทำคอนเทนต์อยู่เรื่อย ๆ การเป็นแอดมินเพจพอจะเป็นอาชีพได้หรือยัง
ก็พอเลี้ยงตัวได้นะ แต่มันก็ไม่ทำให้รวย ตอนนี้รายได้หลักของเราก็มาจากการทำเพจ แต่เราก็ยังมองหาโอกาสใหม่ ๆ อยู่เรื่อย ๆ ว่าจะไปต่ออย่างไรได้บ้าง เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าก็ต้องเลิกทำสักวัน เราคงไม่ทำเพจนี้ไปจนแก่ มันไม่มั่นคงขนาดนั้น
แล้วนอกจากทำเพจแล้วทำอาชีพอะไรอยู่
ก็เป็นฟรีแลนซ์ ทำพวกกราฟฟิกดีไซน์ กับ content director
ทำคอนเทนต์เกี่ยวกับคาราโอเกะ แล้วได้ร้องคาราโอเกะจริง ๆ ครั้งล่าสุดเมื่อไหร่
ถ้าไปร้องที่ร้านคาราโอเกะจริง ๆ ก็ประมาณหกเดือนที่แล้ว นอกนั้นก็ร้องอยู่บ้าน ร้องไปเรื่อย (หัวเราะ) พอเราเล่นดนตรีอยู่แล้วด้วยก็เลยไม่ต้องไปพึ่งพาร้านคาราโอเกะเท่าไหร่
ขอเพลงสักหนึ่งท่อนให้กับการสัมภาษณ์นี้
ฉันจะตอบทุกคำถาม ฉันจะมอบแต่คำหวาน (Sweet Mullet – ตอบ)