’25’ ฉลองเบญจเพสกับอัลบั้มใหม่ของ Youth Brush อารมณ์สามัญธรรมดาของวัยรุ่นคนหนึ่ง
- Writer: Peerapong Kaewthae
เธอยังเชื่อเรื่อง ‘เบญจเพส’ อยู่มั้ย ที่บอกว่าคนอายุยี่สิบห้าแล้วจะดวงตก ซวยซ้ำซวยซ้อน จะไม่สมหวังในสิ่งใด ๆ เป็นปีที่เราต้องทำใจ ดุ่ย Youth Brush เลยปล่อยเพลงอัลบั้ม 25 ออกมาเพราะกำลังอยู่ในช่วงปีนี้พอดีก็ได้
ส่วนตัวผมไม่เคยเชื่อเรื่องนี้เลย แค่ช่วงอายุเท่านี้มันคือวัยที่เรากำลังเปลี่ยนผ่าน ต้องรับมือกับความเปลี่ยนแปลงมากมายในชีวิต ถูกกดดันให้ต้องเป็นผู้ใหญ่ทั้งที่ยังไม่มีประสบการณ์มากพอ ทำให้เราตัดสินใจเรื่องต่าง ๆ ในชีวิตไม่ดีพอก็ได้ จนทำให้ชีวิตวุ่นวายขนาดนี้ แต่อัลบั้มนี้น่าจะอธิบายสิ่งที่ผมบอกได้เข้าใจง่ายกว่า ทุกคนก็ต้องดำเนินชีวิตต่อไปท่ามกลางความรัก ความผิดหวัง ร้องไห้อย่างโดดเดี่ยว แต่ชีวิตก็จะนำพาเรื่องดี ๆ เข้ามาบ้างเหมือนกัน ไม่มีใครที่จะต้องเสียใจไปตลอดกาล 25 ก็แค่บันทึกเรื่องราวของวัยรุ่นคนหนึ่งเอาไว้ ไม่ว่าใครได้ลองฟังก็ต้องเข้าใจ
เธอของเธอ
เป็นเพลงที่เราได้ยินในโชว์เขาบ่อยมาก ในที่สุดก็อยู่อัลบั้มเต็มซักที กีตาร์โปร่งกรีดกรายตัวเองออกมาเป็นภาษาที่อ่อนโยน “แข็งแรงคืออะไร ไม่รู้” เสียงดุ่ยก็ปลอบโยนเราอย่างนุ่มนวล อย่าลืมว่ากว่าจะมาถึงวันนี้เราเข้มแข็งแค่ไหนแล้ว จะล้มลงนอนพักผ่อนบ้างก็ไม่เป็นไร เนื้อเพลงยังเต็มไปด้วยคำจี้ใจดำ เป็นคำพูดที่ใส่ใจมากมาย มีกีตาร์คอยเรียบเรียงคำพูดเหล่านั้นให้มันสวยงามมากขึ้น
เริ่มหนาว
เสียงซินธ์โอบกอดเราไว้ โดยมีกีตาร์สะกิดใจ ก่อนจะครบเครื่องด้วยกลองและเบส ดนตรีก็สนุก ๆ อยู่เหมือนกันแต่มันดันชวนเศร้ายังไงไม่รู้ เนื้อเพลงก็พูดถึงฤดูที่เปลี่ยนไป แต่ความคิดถึงที่เคยมีให้เธอก็ไม่เคยหายไปไหน เสียงร้องพร้อมคอรัสสาวทำให้เพลงดูละมุนขึ้นเป็นกอง ท่อนโซโล่ที่มีซินธ์หวาน ๆ เคลือบเมโลดี้เอาไว้ได้รื่นหู แล้วสลับจังหวะร็อกนุ่ม ๆ เข้าไปได้น่าฟัง ท่อนที่ขยี้กีตาร์ไฟฟ้าคือเท่มาก ก่อนจะจบด้วยกีตาร์อะคูสติกหล่อ ๆ
วันนั้น
เติมเสียงร้องคร่ำครวญด้วยความคิดถึงเข้ามา ทำให้เสียงกีตาร์โปร่งเหงายิ่งกว่าเดิม แม้จะร้องเพลงอยู่ตรงนี้แต่เธอก็ไม่เคยสนใจ และพรรณนาความรู้สึกอยากตัดใจที่คุกรุ่นอยู่ข้างในออกมาได้สวยงามสุด ๆ ยิ่งมีเสียงเปียโนเข้ามาเติมคือฟังแล้วจะขาดใจ ใครกำลังอยู่ในสถานะแอบรักคือฟังแล้วร้องไห้ได้ง่าย ๆ เลยนะ แถมจบได้เจ็บปวดมากด้วยเพราะภาษาดุ่ยด้วย ฮือ
Hair
จังหวะกีตาร์สนุก ๆ พร้อมเสียงร้องหวาน ๆ ใช้เปียโนเข้ามาเติมความอบอุ่นให้กับเพลงได้น่ารักมาก มีกลองเบา ๆ เสริมด้วย ผู้หญิงที่โทรหาเราตอนกำลังรอผมแห้งนี่มันต้องคิดอะไรกับเราบ้างแหละวะ แค่ 10 นาทีก็ทำให้เราคิดไปไกลมากพอแล้ว เพลงนี้ยิ่งทำให้เรามีความหวังมากขึ้นไปอีก หลังฮุกแแรกก็มีกีตาร์ไฟฟ้าเข้ามาขยี้อารมณ์ให้ชวนยิ้มออกเลย
ได้
เสียงซินธ์จังหวะน่ารัก ๆ ลงตัวกับเสียงกีตาร์มากมาย “ก่อนหน้านี้คงเป็นตัวเอง ที่ยังคงหลอกตัวเอง” บรรยากาศมินิมัลแบบนี้น่าจะอธิบายความ ‘ปลง’ ในแบบของดุ่ยได้ชัดเจน เธอจะไปทำอะไรก็เรื่องของเธอแล้ว มันไม่ใช่ทั้งความโกรธหรือความเศร้าด้วย เป็นอารมณ์ที่น่าจะนึกออกถ้าเราปล่อยวางจากคนที่เรารักแล้ว จังหวะใช้เสียงคอรัสและดนตรีแบบดนตรี 8-bit คือได้ใจสุด ๆ
พยางค์เดียว
นาน ๆ จะมีเพลงรักของดุ่ยโผล่มาซักเพลง แน่นอนว่าต้องลึกซึ้งกินใจกว่าเพลงรักเพลงไหนที่ได้ฟังในช่วงนี้เลย กีตาร์กับซินธ์สองชิ้นก็ถักทอคำว่ารักออกมาเป็นเสียงได้งดงามมาก กว่าความรักจะงดงามได้ก็ต้องผ่านบททดสอบของชีวิตมากมาย ชื่อเธอถึงเป็นคำติดปากได้ขนาดนี้ ถ้าคิดจะมอบเพลงนี้ให้ใครซักคนคงต้องมั่นใจมาก ๆ เลยด้วยเพราะมันสวยงามมาก ดนตรีก็ยังมีลูกเล่นตอนท้าย ๆ เพลงด้วยการเติมจังหวะเข้ามาอีกนิดหน่อยให้น่าฟัง
ทำอะไร
เพอร์คัสชันสนุก ๆ ระบายเข้ามาทำให้จังหวะกีตาร์ชวนโยกย้ายสุด ๆ เหมือนเป็นความรู้สึกดี ๆ ที่ไม่เคยเกิดขึ้นจริงในสายตาของเธอยกเว้นตอนเธอกำลังเมา จังหวะกลองเข้ามาทำให้เพลงดูมีมิติมากขึ้น มีท่อนให้ให้ซินธ์และกีตาร์ได้โชว์ลวดลายน่ารัก ๆ บ้างเหมือนกัน
ตัวแทน
จังหวะกีตาร์ช้า ๆ เน้นย้ำอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดที่มีให้เธอ แล้วสลับจังหวะให้น่ารักขึ้นเพื่อให้เธอเห็นภาพว่าฉันรักเธอขนาดไหน เนื้อเพลงก็น่ารักมากเล่าด้วยจังหวะกีตาร์น่ารัก ๆ แล้วเพลินหู “ก็เราสองไม่ค่อยบอก คำหวาน ๆ ให้ชื่นใจ ให้เพลงนี้ได้เป็นตัวแทนความงาม สองเราที่ได้พบกันในวันนี้” ท่อนโซโล่ด้วยกีตาร์ไฟฟ้าคือละลายไปเลยจ้า หวานหยดย้อยเหลือเกิน
ไม่อาจ
กีตาร์ค่อย ๆ คลี่คลายตัวเองออกมาเป็นจังหวะหม่น ๆ เสียงนุ่ม ๆ ของดุ่ยค่อย ๆ เปิดความรู้สึกที่เก็บซ่อนไว้ออกมาผ่านเนื้อเพลงบาดใจ คนมันจะไม่ได้คู่กันทำยังไงก็คงไม่มีทางได้คู่กันอย่างแน่นอน ขมวดเมโลดี้เข้ามาให้บีบคั้นใจเรามากขึ้น โบยตีเราเบา ๆ ด้วยกีตาร์ไฟฟ้าเจ็บ ๆ ช่วงท้ายก็ฟาดเข้ามาด้วยกลอง ปลดปล่อยความรู้สึกเศร้าออกมาได้มันสุด ๆ กีตาร์ไฟฟ้าก็ขยี้หัวใจจนแหลกสลาย
25
เพลงสุดท้ายที่ไม่ยาวมาก แต่น่าจะถ่ายทอดความรู้สึกของวัยรุ่นในยุคนี้ได้อย่างดี กีตาร์ตัวเดียวคร่ำครวญข่มขื่น เจ็บปวด เดียวดาย กอดความเหงาเอาไว้ไม่อาจบอกใคร
พอได้ไล่ฟังแล้วทุกคนก็คงสังเกตได้ว่าหลายเพลงก็เป็นเพลงที่ปล่อยบนโลกออนไลน์ หรือได้ยินตามงานโชว์ของดุ่ยอยู่แล้ว ก็ดีใจที่หลายเพลงถูกจับรวมอยู่ในอัลบั้มให้ฟังแบบเต็ม ๆ ซักที และแน่นอนว่าซีดีก็มีขายที่งาน Cat Expo ด้วย แต่ตอนนี้ลองไปฟังเพลงทั้งหมดได้บนฟังใจเลย ที่นี่ แล้วจะเข้าใจว่าเราไม่ได้เป็นวัยรุ่นที่เจ็บปวดอยู่คนเดียว
