Review อัลบั้ม B จาก Slur
- Writer: Montipa Virojpan
Slur “B” งานเพลงชุดใหม่ของวงสุดแนวที่นำยุคทองของการสร้างสรรค์งานดนตรีให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
ตอนที่ได้เห็นดีไซน์ปกอัลบั้มใหม่ของ Slur ที่เป็นภาพคล้ายบรรยากาศในร้านอาหารจีน กับสีสันที่เลือกใช้ก็ดูย้อนยุคผิดแปลกไปจากงานส่วนใหญ่ในสมัยนี้ สิ่งแรกที่คิดไม่ใช่ว่าชุดนี้จะทำเพลงสอดแทรกความเป็นเอเชียนแบบภาพปกแต่อย่างใด แค่คิดว่าวงนี้กำลังจะต้องมีอะไรมาทำให้ประหลาดใจ หรือจะต้องมีความกวนบางอย่างแน่นอน เช่นเดียวกับที่ผ่านมาทั้งสามอัลบั้มก่อนหน้าก็มักจะมีเซอร์ไพรส์ในหลายรูปแบบออกมาให้พวกเราได้ฟังอยู่เสมอ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชุดที่สาม Boong ที่เรียกว่าเป็นการฉีกกฎเดิม หรือสั่นคลอนภาพและเสียงที่คุ้นชินในความคิดของแฟนเพลงค่อนข้างมากพอสมควร แต่ในชุดที่สี่นี้คงเป็นการลดทอนความเฟี้ยวฟ้าวจากชุดที่แล้ว ที่อาจจะไม่ได้กลับไปแด๊นซ์สนุกกับกิมมิคเสียงทรัมเปตแบบชุดแรกอย่าง Boo! หรือดิบ ๆ มัน ๆ แบบงานชุดที่สอง Bum
แต่ B ก็เป็นการสร้างสรรค์งานเพลงที่กลมกล่อมและแปลกใหม่ชุดนึงเลยก็ว่าได้ ด้วยบรรยากาศของเพลงโดยรวมที่ทำให้เรานึกย้อนไปถึงยุค 80s – 90s ซึ่งเป็นยุคเฟื่องฟูของดนตรี Brit pop, shoegazer หรือ surf music ที่จะติดความ lo-fi อยู่บ้าง แต่ก็หยิบเสียงซินธ์ที่ให้ความรู้สึกร่วมสมัยหรือความเป็นดนตรียุคใหม่เข้ามารวมอยู่ด้วย พร้อมกับวิธีการร้องที่นุ่มนวลขึ้น ทิศทางของเนื้อหาในเพลงที่จะดูโตและนิ่งขึ้น ขณะเดียวกันก็พูดเรื่องความสัมพันธ์ชายหญิงเพิ่มขึ้นหน่อย ทั้งหมดที่ว่ามานี้แม้จะดูเปลี่ยนไปเยอะ แต่ Slur ก็ไม่ได้ลืมตัวตนของตัวเอง เพราะยังแฝงไว้ด้วยซาวด์กีตาร์ที่เป็นเอกลักษณ์ กับวิธีการเรียบเรียงหรือเลือกใช้คำในเนื้อเพลงที่ไม่เหมือนวงอื่น สำหรับสี่เพลงก่อนหน้าอย่าง หากใจ เพราะทุกครั้ง ดูหมาและ Popular Vote ที่ปล่อยมาเรียกน้ำย่อย ก็น่าจะเป็นการอธิบายภาพคร่าว ๆ ของอัลบั้มนี้ได้ดี
มี track อื่น ๆ ที่น่าสนใจอย่าง คำเหล่านั้นที่ทำให้ฉันสุขใจ ที่ได้สไตล์กลองมาจากวงฝั่งอังกฤษ ท่อนพรีฮุคและฮุคที่ลื่นไหล กับสำเนียงกีตาร์โซโล่ที่เท่แต่แฝงความน่ารักอบอุ่น ส่วนเพลง หรือ ทำให้ต้องถอนคำพูดที่เกริ่นไว้ตอนแรกว่าอาจจะไม่ติดความเอเชียน แต่เพลงจังหวะกลางฟังสบายนี้ทำให้เรานึกถึงบรรยากาศจีน ๆ แบบห้ามไม่ได้ ซึ่งความดีงามของเพลงนี้คือเมโลดี้กีตาร์สวยมาก ประทับใจตั้งแต่ intro แล้วยังนำไปใช้ต่อในท่อนโซโล่ที่เน้นให้พาร์ทนี้เป็นพระเอกไปเลย ขณะที่เพลง Hey เธอ นี้น่าจะเป็นเพลงเดียวที่ทำให้เรานึกถึงอัลบั้มชุดก่อน ๆ ของพวกเขา กับกีตาร์เสียงสดใสกับจังหวะกลองชวนดีดดิ้น เพียงแค่มีความ pop มากขึ้น และเพลง ด้วยกัน ที่ตามปกติเราอาจจะไม่ชินเพราะวงนี้ไม่ค่อยมีเพลงช้า แถมเพลงนี้ยังแฝงกลิ่นอาย dream pop ล่องลอย แฟนเพลงยุคแรกที่อาจจะไม่ชินกับการเปลี่ยนแปลงหลายสิ่งอย่างของ Slur ก็อย่าเพิ่งเบือนหน้าหนี เราเองก็ติดตามพวกเขามาตั้งแต่งานชุดแรก แต่เรากล้าพูดว่านี่คือความแปลกใหม่ของ indie scene เมืองไทย ที่เราอยากให้ทุกคนได้ลองมาสัมผัส อย่างที่เขาบอกว่าสเน่ห์ของของเกรด B เป็นเสน่ห์ที่ทำให้เราจดจำในรายละเอียดของความไม่เนี้ยบอย่างจงใจ หรือมีความขบขันบางประการอันเป็นสีสันที่แตกต่างอย่างที่พวกเขาเป็น