A Taste of Wonder

พอเรากางเตนท์พร้อมเติมเงินในบัตรเรียบร้อยกะว่าจะวิ่งไปดู Desktop Error เพราะเขากำลังเล่นอยู่พอดีตอนมาถึง แต่ไปไม่ทันเล่นจบซะก่อน เสียใจ ไม่ได้ดูมานานแล้ว เลยต้องเป็นการเดินสำรวจงานแทน เริ่มจากจุดที่ใกล้ general camp site ก็เป็นเวที Living Stage คือเวทีใหญ่ที่สุดในงาน ตกแต่งอลังการแสงสี installation เลอค่ามาก เดินเรื่อยมาก็จะถึง Forbidden Fruit เป็นเหมือนคลับเล็ก ๆ ที่จะมีเสวนาความรู้ต่าง ๆ จากนักเคลื่อนไหวทางสังคม ดีไซเนอร์จากทั่วโลกในช่วงกลางวัน ไปนั่งฟังอยู่สามสี่อัน อันนึงเป็นเด็กสองคน เพิ่งเป็นวัยรุ่นตอนต้นเอง พูดเรื่องการกำจัดขยะในบาหลี แล้วก็มีคนที่พูดเรื่อง sustainable life, grow food มีพูดเรื่อง installation แล้วก็การออกแบบการใช้ชีวิตอะไรแบบ พอตอนดึก ๆ ก็มีดีเจเปิดแผ่น ข้าง ๆ กันมีซุ้มของ Marimekko ให้เราเขียนโปสการ์ดลายน่ารัก ๆ ส่งให้ฟรีด้วย เดินเลยออกมาอีกหน่อยบริเวณกลางลานของโซนนั้นมี The Ziggurat เป็นเพิงพักของเบียร์สิงห์ให้เข้าไปนั่ง ๆ นอน ๆ หลบร้อนกันได้ มีเบียร์สิงห์สดให้จิบกันด้วย ส่วน Solar Stage ก็เป็นเวทีแต่งล้ำ ๆ มีดีเจผลัดเปลี่ยนกันมาปลุกช่วงเช้ามืด /เรานี่โดนปลุกทุกวัน อยากนอนนาน ๆ อะ ฮือ เลยไปอีกหน่อยจะเป็น Theatre of Feasts เป็นเหมือนโรงอาหารที่ร้านอาหารชื่อดังย่านเอกมัย ทองหล่อ จัดเป็นมื้อกลางวัน และมื้อเย็น นั่งกันแบบหลาย ๆ คนเป็นโต๊ะยาวสุดเตนท์ โดยเราต้องจองก่อนนะ อาจจะมี walk-in ได้ แต่ก็อยู่ที่ดวงว่ามื้อนั้น ๆ จะเต็มแล้วหรือยัง มีอาหารแบบ full course พร้อมดนตรีสดเล่นประกอบการกินของเรา เขยิบไปอีกนิดก็มีร้าน Peppina, Rocket Coffee Bar ที่ทำเหมือนเป็น social club ของตัวเอง

Molam Bus by Jim Thompson

แล้วที่เราชอบมาก ๆ คือ Molam Bus ของ Jim Thompson ที่มีรถหมอลำให้เราเข้าไปนั่ง หรือปีนขึ้นไปนั่งบนหลังคารถก็ได้ แล้วมีเวทีที่เอาวงหมอลำแบบ local จริง ๆ มาเล่นให้ดูแบบสด ๆ ธีมผ้าขาวม้าน่ารักสุดอะไรสุด ข้าง ๆ กันก็เป็นโซนละลายทรัพย์อย่าง A Taste of Wonder ที่รวบรวมร้านเสื้อผ้า เครื่องประดับที่คัดสรรมาแล้ว เรากับพี่บิ๊ก (ทีมงานฟังใจอีกคน) โดนเสื้อกับกางเกงผ้าฝ้ายพิมพ์ลายย้อมครามธรรมชาติไปคนละตัว บรรยากาศข้างในเหมือน Artist Flea ที่ Williamsburg, Brooklyn เลย แบบเป็นร้านตั้งกันดูรก ๆ แล้วเราต้องเข้าไปคุ้ยของเอง ดูยิปซี ๆ อะ แล้วก็มีโซนออกกำลัง โซนเล่นกีฬา  แถวนั้นก็ยังมี installation กระจายตัวอยู่ทั่วไป เดินเลี้ยววกกลับมาก็จะเป็นโซนอาหาร มี food truck และร้านดังย่านสุขุมวิทมาให้เลือกหลากหลายมาก ละลานตาจริงแต่จ่ายไม่ไหวทุกมื้อค่ะ ฮือ ก็โดน naked burrito ร้าน Cactus กับน้ำผักรวมของ Broccoli Revolution ไป อ่วมอยู่ แต่อร่อยนะ ฮ่า ๆ แล้วก็มี The Playground เป็นโซนกิจกรรมสันทนาการของ Moose Cider เขาแหละ สาธิตวิธีทำแอปเปิลไซเดอร์แล้วมีคนมาเล่น beach ball กันสนุก ๆ ด้วย

Submotion Orchestra

พออิ่มหนำกันเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะไปดูวงค่ะ สำหรับงานนี้ใจอิฉันมันฝักใฝ่จะได้ดู Com Truise มาก ๆ แต่ปรากฏว่าพอถึงเวที Soi Stageกลับไม่พบวี่แววของพี่แก ทราบความว่าย้ายไปเล่นเวที Solar Stage แทนเมื่อชั่วโมงก่อน แล้วแจ้งก่อนไม่นานตอนที่เราก็ไม่ได้กังวลอะไรเพราะยังคิดว่าเล่นที่เดิมเวลาเดิม แล้วปกติก็ไม่ได้เข้าไปเช็คในเพจหลักไง เฟลลลลลลลล เฟลมาก ทำไมไม่รีบบอกดาวววววว จะร้องไห้ ก็เลยจะหนีกลับไปดู Harts ที่เล่นเวทีใหญ่ แต่ก็ไปไม่ทัน จบซะก่อน เลยได้ดู Submotion Orchestra แทน แบบ โอ้โห สุดยอดมาก เป็นวง fusion jazz ที่เล่นผสมผสาน electronic, reggae, trip hop ด้วย นักร้องเขาเสียงคุณภาพจริง ๆ ส่วนเพลงบรรเลงนี่อย่างโยน แล้วก็ได้เดินผ่านร้านของ Never Ending Summer ค็อกเทลเบสยาดองเขาอร่อยดีนะ ม้ากระทืบโลงรัว ๆ แล้วตอนนั้นเซอร์ไพรส์มาก คือ Roth Bart Baron มาเที่ยวงานนี้ก่อนจะไปเล่นที่ Big Mountain ได้โชว์เพลงแจมกับคุณเบิร์ด Desktop Error ด้วย เป็นบุญตามากค่ะ จากนั้นก็ได้ดู The Faint เป็นวงสุดท้ายของเวทีนั้นกันต่อ วงนี้มีความอเมริกันแบบอธิบายไม่ได้จริง ๆ ต้องมาฟังเองอะ โซอเมริกัน เล่น electroclash, dance punk หนัก ๆ แต่ก็มีความเป็น alternative แบบสุด ๆ เหมือนกัน พอดูเสร็จก็ไปเดินเล่นนิดหน่อยแล้วกลับมานอน

Sharing Neighbourhood Pavillion by SC ASSET

ความยากที่ค้นพบในคืนแรกคือสภาพอันสุดจะแปรปรวน คือที่จัดงานมันอยู่ในหุบเขาถูกมะ พอกลางวันมันร้อนสุดแล้วกลางคืนก็จะเย็นสุด กะเล่นให้ป่วยอะค่ะ วันแรกนี่ทำเอาพี่ตื่นมาหายใจไม่ออก ทั้งหนาวทั้งสำลักฝุ่น แล้วกว่าจะนอนได้นี่ต้องข่มหูไม่ให้ไปฟังเสียงเพลงที่ยังเล่นอยู่ ตอนเช้าก็ตื่นเพราะดีเจ Solar Stage กับอากาศตอนเช้าที่ร้อนขึ้นเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็ว เรียกว่าคนไปงานนี้ต้องสตรองประมาณนึงเลยล่ะ ผ่านคืนแรกมาได้ทำให้รู้ว่า 1) เอาที่อุดหูไปด้วย 2) ผ้าปิดปากก็เช่นกัน 3) กลางวันให้ใส่เสื้อน้อยชิ้น บางสุดเท่าที่จะทำได้ ทา sunblock ด้วยเพราะแดดที่นี่ทำหลังพี่ไหม้เกรียมไปหมด ส่วนกลางคืนจัด winter collection ได้เลยค่ะ ผ้าห่มจำเป็นมาก อย่าซ่าเอาไปแค่ถุงนอน

Wonder Salon

เช้าวันรุ่งขึ้น วันที่สองในดินแดน Wonderfruit หลังจากอาบน้ำทำธุระปะปังเรียบร้อยก็ไปชาร์จแบตให้เต็มแล้วค่อยไปลุยกันต่อ เริ่มจากการไปสำรวจโซนที่ยังเดินไปไม่ถึง นั่นคือด้านหลัง Wonderfruit Farm ซึ่งเป็นแปลงผักที่ปลูกกันอยู่แล้วในพื้นที่แห่งนี้ ตรงนั้นนอกจากจะมี Soi Stageแล้วยังมี Wonder Salon หูยยยย เป็นอะไรที่น่าสนุกมาก เพราะตรงนั้นเป็นศูนย์รวมความสวยความงาม แปลงโฉมให้เข้ากับ festive look ได้ทั้งชายหญิง มีทั้งแต่งหน้า ทำผม ตัดผมแต่งหนวดท่านชาย แต่อันนี้ราคาค่อนข้างสูง ทำเฮนน่า เพนท์หน้า ถักเดรดล็อค ติดบินดิ ทำ headband แว่นตา สารพัก DIY accessories ในราคาที่จับต้องได้ น่ารักดี

Artisan Market

ออกมาใกล้กันมี Farmer’s Shack เป็นโซนอาหารและเครื่องดื่มออแกนิคจากร้านดังทั้ง One Ounce For Onion, Organic Supply เมนูน้ำปั่นกับกาแฟสูตรพิเศษเขาอร่อยมาก เช้านี้เราจัด nut smoothie ชื่อ Wilderness เป็นมื้อเช้าไป ใส่ถั่วพิสตาชิโอ นมถั่วเหลือง ข้าวหอมมะลิ จมูกข้าวสาลี ลูกฟิก กราโนล่า แล้วก็ chia seed ไม่หวานมาก หอม ๆ อยู่ท้องดี เฮลตี้ด้วย แล้วตรงนี้มีอาหารราคาถูกอย่างไข่พะโล้ สารพัดแกง ไม่เกินร้อยบาท ถูกสุดในงานแล้วเนี่ย ฮือ ขุมทรัพย์จริง ๆ จากนั้นก็ไปเดินเล่นใน Artisan Market ที่เป็นโซนขายของทำมือ มีผ้ามัดย้อม เครื่องประดับหิน หน้ากาก พัดหวาย ตัดกระดาษ ทำหมวก ทำเครื่องหอม อะไรกรุบกริบน่ารัก ๆ ซึ่งมี workshop ให้ลองทำแล้วเอาผลงานกลับบ้านได้ด้วย ข้างหลังตลาดมีจุด official ของงานเรียกว่า The Pavillion ดูข้างนอกอาจจะเฉย ๆ แต่พอเข้าไปข้างในคือดีมาก ร่มรื่นมาก มีตั่งให้นอนพักชิว ๆ ได้ ที่จริงตรงนี้เป็นที่ขายของที่ระลึกของงาน เสื้อกล้ามกับเป้น่ารักมากอะแก แล้วก็มีจุดชาร์จแบต จุดเติมน้ำฟรี คือเราซื้อน้ำเปล่า 30 บาทหนึ่งขวด สามารถมาเติมที่จุดนี้ได้ไม่อั้น เสียดายน่าจะมีให้ทั่วงานกว่านี้หน่อย

Wilderness Smoothie

แล้วก็พอเที่ยง ๆ ก็ไปหาซื้อของกิน เดินผ่านร้านแซนด์วิชของ Maison Jean Phillippe ที่รู้กันดีว่าขนมปังเขาอร่อยลืม เราจัด salami carmembert pressed sandwich ไป แซนด์วิชอบร้อนกรอบ ๆ ขนมปังแน่น ๆ ไส้เน้น ๆ ขอ extra cheese ด้วย อะไรแบบนั้นอะ โอ้โห ฟินยอมใจ อิ่มยาวถึงเย็นเลยจ้า แล้วก็มานั่งเล่นหลบร้อนใน Rocketfruit เป็น lounge ของ Rocket Coffee Bar ที่เล่าไปก่อนหน้านั่นแหละ ก็มีดีเจเปิดเพลง chill out ตลอดวัน มีอาหาร เครื่องดื่มแบบที่ Rocket แต่ราคาแอบสูงขึ้นกว่าหน่อย เราเลยกลับไปซื้อกาแฟที่ One Ounce For Onion เป็นกาแฟ pour over ใส่ sparkling water กับน้ำเชื่อมสูตรเด็ดหลายรสชาติ นี่ก็จัดอันที่เป็น lemon ginger ไป หอมมาก ดีงาม

Soi Stage

หลังจากนั้นเราก็กลับมาดูดนตรกันที่ Soi Stage ลืมเล่าว่าตรงนั้นมีโซนขายอาหารที่ถูกไปอีก ข้าวราดแกงหลากเมนูอย่างละ 80 สองอย่าง 100 (อย่าเทียบกับราคาในงานนี้กับท้องตลาดค่ะ ฮือ) ตอนนี้ Young Man and the Sea กำลังเล่น มีคนใส่ชุดมาสคอตกระต่ายยักษ์มานั่งดูด้วย ชอบมาก ฮ่า ๆๆๆ

Camp Wonder

ดูจบก็ออกมาเดินเล่นที่ Camp Wonder คืองานนี้เป็นงานสำหรับทุกเพศทุกวัยจริง ๆ นะ หลาย ๆ คนก็พาลูกตัวเล็ก ๆ มาทำกิจกรรมกันที่นี่ จะมีเกม การละเล่น โยคะเด็ก การแสดงหุ่นมือมาให้คุณหนู ๆ ได้ร่วมสนุกกันได้ทั้งวันเลย ใกล้ ๆ กันมีหนังกลางแปลงด้วย น่าร้าก วันนั้นแจ็คพ็อตไปเจอเจ้าขุนทอง ก็เป็นอะไรที่ย้อนวัยดีเหมือนกัน มีคนเอาน้องหมามาด้วย ดีจัง

Solar Stage

พอค่ำ ๆ ตรง Living Stage ก็มีวงงชื่อ Rajasthan Roots ที่ฟังชื่อตอนแรกนึกว่าจะเล่นเร้กเก้ แต่จริง ๆ แล้วพวกเขาคือวงดนตรีพื้นเมืองร่วมสมัยจากราชสถาน รัฐที่ใหญ่ที่สุดของอินเดีย ตู้หูวววว world ไปอีกกกกก มีเครื่องดนตรีแบบพวกขลุ่ยไม้ไผ่ ผสมกับซาวด์ดั๊บ เครื่องดีดเสียงก๋องแก๋ง กับวิธีร้องที่แปลกมาก เปิดโลกสุด ๆ จากนั้นก็วิ่งไป Soi Stage ดู Animal Machine นี่คือความดีงามของวงการเพลงบ้านเรา วง drum n bass ที่เพลงดีประทับใจ ฝรั่งไม่สนใจว่าเพลงจะร้องว่าอะไร ฟังเข้าใจหรือไม่ แต่พวกนี้เต้นมันมาก ดีดมาก เต็มที่กับงานจริง ๆ จากนั้นเราก็ลองไปสำรวจบริเวณข้างเคียง พอดีได้ยินเสียงเหมือนกลองชนเผาร้องรำอะไรกันอยู่ไกล ๆ เลยลองเข้าไป ตรงนี้เรียกว่า Goddess Camp ที่ปกติจะมีกิจกรรมโยคะ body, mind, and soul ให้คุณสาว ๆ ได้มาดีท็อกซ์ร่างกายและอารมณ์กัน แล้วคืนนี้มีงานเต้นรำชื่อ journey dance แบบ คนแน่นในกรงไม้ไผ่ที่ไม่ค่อยใหญ่นี่มาก เราก็อดไม่ไหวขอเข้าไปแจม ถอดรองเท้าเต้นไปกับดนตรีพื้นเมืองที่เล่นกันสด ๆ ล้อมวงกันไปรอบ ๆ เหยียบพื้นไม้กันยวบยาบ อย่างเมา สนุกจริง

Forbidden Fruit

พอออกมาตรงนั้นลองแวบไปดู Roscius ที่ Forbidden Fruit เป็นดีเจเปิดดิสโก้แหละ แต่รู้สึกในนั้นแออัดมากเลยออกมา แต่ตอนออกมานี่หนาวจนปวดท้อง รู้สึกไม่ไหวเลยต้องไปหาอะไรร้อน ๆ ดื่ม เดชะบุญเจอร้านชาจีนชื่อ Cha โดน Jasmine Silver Needle เข้าไป โอ้โห ชีวิตดีขึ้น 60% เชื่อป่าวว่าอยู่งานนี้แตะอบายมุขน้อยมาก ไม่ใช่ไร แพง กลัวเมาละกลับเตนท์ไม่ถูกด้วย ฮ่า ๆ พอหายหนาว หายปวดหัว หายปวดท้องขึ้นนิดก็ไปลุย headline ของงานนี้กันต่อกับ Jon Hopkins ค่ะ

Jon Hopkins x Chris Levine

ที่เวที Living Stage ตอนนี้เนืองแน่นไปด้วยผู้คนจากทุกสารทิศ นอกจากนี้ยังอบอวลไปด้วยกลิ่นหญ้า แทบอ้วกเลยฮะ เวลาไม่ได้ดูดเองก็รู้สึกว่ามันเยอะไป๊ ไม่นานนัก Jon Hopkins โปรดิวเซอร์และศิลปินเพลง electronica ระดับโลกก็ปรากฏตัวบนเวที บีทเบา ๆ เริ่มบรรเลงคล้ายร่ายมนต์ให้คนดูตกอยู่ในภวังค์ พร้อมกับลำแสงโฮโลแกรมที่ถูกยิ่งไปทั่วบริเวณนั้น ผลงานจาก Chris Levine ที่เนรมิตด้านบนเหนือศีรษะของทุกคนกลายเป็นม่านสีเขียว ม่วง น้ำเงิน พร้อมมีกลุ่มควันลอยล่องผ่านไป โหดมากที่เขาทำเป็น visual lighting เมฆล่องผ่านท้องฟ้าสีมรกต เหมือนเป็นหลังคาคลุมคนดูอีกทีอะ ทุกคนนี่พร้อมใจหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดิโอกันเลยแหละ จากนั้นไม่นานก็เล่นเพลงบรรเลง รู้สึกว่ามีมิกซ์ sampling ของ Sigur Ros ด้วย แบบ โอ้โห ตกอยู่ในมนต์สะกดของพ่อมดสองคนนี้เลย ดีงามมาก

The Quarry

จบจากตรงนี้ก็แวบไปหาเพื่อน ๆ นั่งเล่นกันตรง Molam Bus แล้วฟังเพลงที่เปิดไกล ๆ จาก A Taste of Wonder ที่เปิดโดยคุณโน้ต Dudesweet ดีงามมาก ลงจากรถก็มาเต้นกันเรื้อน ๆ ข้างล่าง มีทั้งงาน trash, disco, 20s swing, Beyonce, Rihanna, Pet Shop Boys, New Order สนุกจริง จากนั้นก็ไปบุกเวที The Quarry ที่ซ่อนตัวอยู่ในป่าลึกห่างจากตัวงานหลักไปค่อนข้างไกล ดีที่มีคนเดินไปมาระหว่างทางเยอะมาก ทางที่มืด ๆ เลยดูไม่เปลี่ยวจนเกินไป พอไปถึง เราจะเห็น installation เป็นพิระมิดทรงกลมสามสี แดง เหลือง น้ำเงิน ดู ๆ ไปก็เหมือน Hershey’s Kisses อยู่เหมือนกัน พอไปถึงตัวงาน กลิ่นหญ้าหึ่งอีกละ แต่บอกเลยว่าไฟเวิร์ลมาก ๆ แสงสีพุ่งพล่านลอดช่องไม้ไผ่ออกมา visual น่าจะเป็นคนทำอันเดียวกับโชว์ของ Jon Hopkins แต่อยู่ได้ไม่นานเพราะระดับความแออัดคือหายใจไม่สะดวก หรือเราไม่ชอบบรรยากาศแบบในผับก็ไม่รู้ เพลงก็ตื๊ดตามสไตล์ อยู่ได้แปปเดียวก็ขอเผ่นกลับมาก่อน ขากลับนี่เดินสั่นมาก รู้ตัวว่าไม่รอดแน่คืนนี้รีบกินพาราแล้วนอนดีกว่า