จับหูชนปาก#06 เคลิบเคลิ้มไปกับเพลงโฟล์กสุดสวยงามของ Selina & Sirinya กับบรรยากาศแสนอบอุ่น
- Story and photos by Nattawoot Nimitchaikosol
10 มกราคม 2561
ในตอนแรกที่เราได้ยินว่า Selina & Sirinya จะกลับมาแสดงสดให้พวกเราดูอีกครั้ง ก็บังเกิดความตื่นเต้นขึ้นในจิตใจหลังจากที่เขาห่างหายไปนานหลายปี จากข่าวคราวที่ได้ยินว่า พี่รามเดินทางไปอาศัยอยู่อเมริกาเป็นเวลาห้าปี ทำให้เราไม่มีโอกาสได้ดูการแสดงสดของพวกเขาทั้งสองคน จริง ๆ ก็แอบคิดว่าน่าจะไม่มีอีกแล้วด้วยซ้ำ
ในครั้งที่ Selina & Sirinya เปิดคอนเสิร์ตใหญ่ของพวกเขา ที่ About Studio เมื่อวันที่ 6 มกราที่ผ่านมา เราหมายมั่นปั้นมือตั้งใจจะไป แต่ก็ไม่นึกว่าอุปสงค์ความต้องการบัตรคอนเสิร์ตนั้นจะสูงขนาดที่หมดเร็วจัดในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง โถถังกะละมังหม้อ เราก็เลยอดไป แต่ด้วยบุญพาฟ้าประทาน พี่ตั้ม โตคิณแห่ง ‘The World May Never Know’ ก็จัดงานเล็ก ๆ อบอุ่น ๆ ในนาม ‘จับหูชนปาก’ ที่พาศิลปินมาเปิดเพลงที่ตัวเองชื่นชอบ และเปิดคอนเสิร์ตเล็ก ๆ เล่นเพลงกันสบาย ๆ พ่วงด้วยช่วงถามตอบทุกอย่างที่อยากรู้ แบบเป็นกันเอง เดชะบุญรีบกดบัตรได้อย่างว่องไว ชะตาจึงพาช่วยมาให้ได้ดูในวันนี้
ตอนยืนอยู่ข้างหน้าร้าน Nitt Press ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานนั้นจะมีความตื่นตะลึงอยู่นิดหน่อย เพราะเป็นตึกแถวที่อยู่ในซอยตัน (พรานนก ซอย 6) และไม่มีป้ายอะไรบ่งบอกว่ามีร้านอยู่ในนี้ แต่ถ้าเราไปครั้งแรกก็ไม่ต้องกลัว คุณจะเห็นความเท่และสีสันที่โดดเด้งออกมาจากตึกแถวบริเวณนั้นแน่นอน สามารถเข้าไปได้เลยไม่ผิดที่จ้า พอเข้ามาก็ได้ยินเสียงเพลงแบบไทยยุคเก่าสมัยรุ่นพ่อรุ่นแม่เรา ตอนแรกตกใจนึกว่านี่คือเพลงที่พี่ ๆ วงเลือกกันมา แต่ปรากฏว่าเป็นดีเจพี่ตั้ม โตคิณนี่เองที่เปิดเพลงต้อนรับเกริ่นรอพระเอกของงาน เขามาพร้อมเปิดแผ่นไวนิลเพลงไทยฟังก์เมื่อกาลอดีตยุค 60s-70s ที่เราไม่รู้จัก แต่ฟังแล้วจับใจความได้ว่า แหม เพลงเหล่านี้มันเท่ชะมัด
เมื่อถึงเวลาอันสมควร ก็ได้เวลาของดีเจนที ที่พร้อมขนแผ่นไวนิลจากอัลบั้มที่ตัวเองชอบมาเปิดในร้านนี้ เห็นแล้วมีความอิจฉาเล็ก ๆ เพราะอยากมีแผ่นและเครื่องเล่นเปิดกับเขาอยู่ที่บ้านบ้าง เซ็ตนี้เป็นเพลงโฟล์กเสียส่วนใหญ่ ตามแนวเพลงที่พี่ ๆ เขาชื่นชอบ เป็นเพลงที่ฟังสบายๆ กีตาร์เพียว ๆ เสียส่วนใหญ่ ให้อารมณ์เหมือนนั่งสงบอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าโล่ง ๆ บนหุบเขา สบายและสงบ หนึ่งในลิสท์นั้นมีเพลง Nick Drake – Northern Sky ที่เรารักด้วย ฟังแล้วรู้สึกอึมครึมขึ้นมาทันใด แต่เพลงช่วงหลัง ๆ ที่เปิดก็ไม่ได้มีแค่แนวโฟล์กแนวเดียว มีเพลงป๊อปยุค 60s แถมยังมีเพลงร็อกด้วย และเป็นเพลงส่วนใหญ่ที่เราไม่ค่อยรู้จักด้วย เราเปิดใช้ Shazam ค้นหาเพลงเกือบทุกเพลงเลย เพราะมีเสน่ห์ติดหูอย่างแรง และสุดท้ายนั้นจบด้วยเพลงของ Nirvana – All Apologies เวอร์ชั่น unplugged ที่โด่งดัง
ต่อด้วยดีเจรามที่ขนแผ่นไวนิลมาอย่างท่วมท้นเช่นกัน เราได้ยินการขึ้นเซ็ตลิสท์ด้วย Bob Dylan พ่อพระแห่งแนวโฟล์ก หลังจากนั้นก็มีแนวร็อกผสมกันด้วย มากมายหลายหลาก ระหว่างนี้หลายคนในงานก็เริ่มทำกิจกรรมของแต่ละคน บ้างปล่อยอารมณ์ไปกับเสียงเพลง บ้างก็มาสังสรรค์อยู่กับกลุ่มเพื่อน เราก็ไปยืนกับกลุ่มพี่ ๆ เม้าท์อะไรเหมือนกัน สิ่งที่เราเห็นในงานนี้คือทุกคนดูมีความสนิทชิดใกล้กันมาก ๆ พวกเขาเดินไปเดินมามีบทสนทนากันตลอด ให้ความรู้สึกเหมือนอยู่ในผับที่มีความเป็นกันเองสูง หลังจากที่ฟังเพลงของทั้งสองดีเจ เราจะรู้สึกถึงความคล้ายคลึงของอารมณ์ในเพลงที่แต่ละคนเปิด อาจจะเป็นเพราะเพลงในยุคที่ใกล้เคียงกัน หรืออารมณ์ความเย็นสบาย และความสวยงามบางอย่าง เลยไม่ค่อยแปลกใจว่าทำไมทั้งคู่จูนกันได้ดีขนาดนี้
เมื่อจบแล้ว ก็ถึงเวลาที่ Selina & Sirinya จะแสดงสดให้พวกเราดูอีกครั้ง หลังจากที่เพิ่งผ่านคอนเสิร์ตใหญ่ไปไม่นาน เป็นเซ็ตลิสท์ที่มีความสดมาก ทั้ง ๆ ที่พี่รามและพี่นทีคุยกันอยู่ แปป ๆ ก็เริ่มเล่นกันตอนนั้นเลย ระหว่างที่เล่นพวกเขาบอกว่าถ้ามีใครอยากให้เล่นเพลงอะไร ก็ขอขึ้นมาได้ แต่ไม่ค่อยมีใครขอ เราก็ไม่กล้าขอ เพราะตอนนั้นถ้าเขาเล่นเพลงอะไรมา ก็น่าจะดีหมดในคืนนี้ ระหว่างที่เล่นมีความเป็นกันเอง คือแซวกันไปแซวกันมามีความขบขันสร้างเสียงหัวเราะให้กับผู้ชมที่มาดู และจะพูดถึงแรงบันดาลใจที่มีของแต่ละเพลงเท่าที่พูดได้ ซึ่งเราชอบเวลาที่พี่รามเล่าเรื่องที่มาของเพลงมาก เขาดูเป็นนักเล่าเรื่องที่ดี เหมือนเพื่อนหรือรุ่นพี่ที่ไปเจอเรื่องสนุก ๆ มาเล่าให้ฟัง พอเล่น Happy Time เสร็จเราได้ฟัง เผลอสุขใจ ต่อเลย พอขึ้นเพลงมาฟังแล้วรู้สึกตื้นตันทันที เพราะเป็นเพลงที่เรารักมาก และเป็นเพลงที่ทำให้เรารู้จักกับ Selina & Sirinya อยากร้องตามมากแต่ก็กลัวจะเสียงดังเกินไป เพราะทุกคนในงานฟังกันด้วยความเงียบ เลยได้แต่ฮัมเบา ๆ จากนั้นก็เล่นเพลง มหัศจรรย์ และ เสียงเพลงจากป่า ระหว่างนี้พี่นทีขอตัวไปเข้าห้องน้ำ พอเหลือคนเดียวอาจจะดูเหงา พี่รามเลยเชิญพี่เบิร์ด สหายแห่งสายลม มาช่วยแจมในเพลงใหม่ที่ไม่ได้อัดลงอัลบั้ม พอพี่นทีกลับมาก็กลายเป็นสามคนแล้ว และเล่นเพลง อยู่ตรงนี้แต่แสนไกล, Our ที่พี่รามเล่าว่าชอบเพลง Our เวอร์ชันนี้เพราะเป็นเวอร์ชันที่เหงาดี และ Still Together พี่รามก็ถึงคิวไปเข้าห้องน้ำกับเขาบ้าง ส่งให้พี่นทีเล่นกันสองเพลงติดแบบคนเดียวเหงา ๆ ด้วยเพลงในโปรเจกต์ Uncle Tree อย่าง ขอ และ ความทรงจำในความหนาว ที่เป็นเพลงใหม่อยู่ในอัลบั้ม Still Together นี้ หลังจากนั้นพี่รามก็กลับมาเล่น มีชีวิตเพื่อ และ ดอกไม้ เป็นการปิดท้าย ซึ่งตอนแรกก็จะปิดท้ายด้วยเพลงนี้แล้ว แต่มีคนขอเพลง She ขึ้นมา แต่พี่ ๆ เขาบอกว่าขอเล่นเพลงอื่นละกันเนาะ (ฮา) สรุปปิดท้ายด้วยเพลง ชีวา ด้วยเสียงร้องอันเปี่ยมไปด้วยพลังของพี่ราม ทำให้โชว์นี้จบลง ด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก แต่เป็นความรู้สึกที่ดีเอ่อล้นมาก ๆ เหมือนจะเล่นเกินเวลามานิดหน่อย แต่เราอยากให้เป็นแบบนั้น เพราะนี่คือความคุ้มค่าที่เราไม่รู้ว่าจะได้เจอแบบนี้อีกหรือเปล่า
พอจบช่วงการแสดงสดไปแล้ว ก็เข้าสู่ช่วงถามตอบระหว่างศิลปินกับคนดู แต่อาจจะมีการเก้ ๆ กัง ๆ เล็กน้อยสำหรับคนดู เป็นเพราะไม่รู้จะถามอะไรกัน เหมือนเราเอง ก่อนที่พวกเราจะรู้ตัวว่าพี่รามจะบินกลับอเมริกาในอีกไม่กี่วันนี้ และก็ไม่รู้ว่าจะกลับมาอีกทีเมื่อไหร่ พี่เขาบอกว่าขนาดครั้งที่แล้วจะบอกว่ากลับมาภายในสองปี ความเป็นจริงนั้นผ่านไปตั้งห้าปี เพราะปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้ไม่ได้กลับมาพบเจอกัน แต่ทั้งคู่ก็สามารถทำอัลบั้มด้วยกันได้อีกครั้ง ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีสำหรับแฟนเพลงที่คิดถึงทั้งสองคนมาก ๆ ครั้งนี้เป็นครั้งที่เราได้เจอศิลปินทั้งสองอยู่ร่วมกันแล้วมวลโดยรวมในงานก็ถือว่าเป็นงานที่มีความสุข ได้รับเสียงหัวเราะและความอบอุ่นจากบทเพลงของวง ถือว่าเป็นค่ำคืนที่ดีและงดงาม ก่อนที่จะพบว่าตัวเองซื้อซีดีไม่ทัน เพราะคืนนี้พี่ ๆ เอามาขายแค่สิบแผ่นเอง โธ่คุณพระคุณเจ้า!
Selina & Sirinya จะมีไปเล่นอีกทีที่เชียงใหม่ ก่อนที่พี่รามจะกลับอเมริกา ซึ่งเรายังรอคอยการกลับมาเล่นเพลงร่วมกันของพี่นทีและพี่รามอีกครั้ง จะเป็นเวลาอีกกี่ปีก็ตามก็จะรอ และฝากทุกคนติดตามโปรเจกต์ จับหูชนปาก ของพี่ตั้ม โตคิณ กันต่อไปว่าพี่เขาจะพาศิลปินคนไหนมาเปิดเพลงและพูดคุยกัน แต่เชื่อมั่นได้เลยว่าเป็นศิลปินที่น่าสนใจแน่นอน
