16 มกราคม 2559

ขออนุญาตขอเกริ่นก่อนเลยนะครับว่า ความรู้ของผมในวงการ hip – hop สำหรับผมแล้วยังมีน้อยนิด เพราะฉะนั้นนี่จะไม่ใช่การรีวิว มันคงเป็นการบอกเล่าเรื่องราวอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับชุมชน Rap is Now ที่ผมเพิ่งไปพบเจอมา ซึ่งก่อนหน้านั้นชื่อเสียงสำหรับชุมชนนี้ผมได้ยินมาพอสมควรแล้วจากทางพี่พาย ฟังใจก็ดี จากพี่ตุล Apartment Khunpa ก็ดีผมได้ยินชื่อ MC KING, MAIYARAP มาจากพี่ตุลเนี่ยแหละทำให้รู้สึกว่าคนพวกนี้มันเป็นใครว่ะ แล้วทำไมอยู่ดี ๆ ไอ้ซีนนี้โผล่ขึ้นมาได้ไง พวกเขาเป็นใครกัน เพราะเอาจริง ๆ ก่อนหน้านั้นความทรงจำของผมกับ hip – hop ก็คงจะหนีไม่พ้นพี่ ๆ วง Thaitanium อย่างแน่นอน นี่ยังรวมไปถึงช่วงเวลามัธยมตอนเด็ก ๆ ด้วยที่ไปเดินสยามแล้ว เด็กวัยรุ่นยุคนั้นแต่งตัว hip – hop เต็มไปหมดเลย รู้สึกว่านั้นแหละ hip – hop ของผม ทำให้ก่อนการไปดูครั้งนี้ผมต้องทำการบ้านพอสมควรที่จะรู้จัก rapper (อันนี้ไม่แน่ใจว่าในการแข่งขันแบบนี้เรียกถูกหรือไม่ หากผิดขออภัยครับ) หลายคนรวมไปถึงการทำความเข้าใจกติกาการแข่งขันของ Rap is Now ทำให้สรุปใจความคร่าว ๆ ได้ว่า การแข่งขันจะมีทั้งหมด 2 ยก ใครโดนต่อยจนไปต่อไม่ได้คนนั้นแพ้ หรือเอาง่าย ๆ ใครเคยดู 8 Mile น่าจะทำความเข้าใจได้ไม่ยาก ซึ่งนอกเหนือจากการแข่งขัน 2 ยกแล้วมาโหวตกันจากคนดูทางบ้านและคนดูที่งาน Rap is Now คือ การแข่งขันทางคำพูดวาจาที่ถูกร่ายมนต์ให้มีเสน่ห์ด้วยบีทของดนตรีนั้นเอง โดยส่วนตัวสำหรับผมแล้วการแข่งขันแบบนี้ผมค่อนข้างอินนะ เพราะว่าตอนเด็ก ๆ ผมชอบเพ้อเจ้อกับเพื่อนในห้องแล้ว rap ออกมาแบบนี้อยู่บ้าง แต่ก็รู้สึกว่าทำไมแม่งยากจังการจะพูดให้ลงคำ ลงจังหวะแม่งยากนะ ทำให้ค่อนข้างเข้าใจตัว rapper แต่ละคนเป็นอย่างดีว่าทำการบ้านมาเยอะมากก่อนมาแข่ง ทำให้ผมตัดสินใจที่จะพาตัวเองเข้าสู่การดูแสดงสดของ Rap is Now ครั้งนี้โดยไม่ลังเล เอาละครับเมื่อเกริ่นกันสักพักเราเข้าเรื่องงานนี้กันเลยดีกว่า

ก่อนงานครั้งนี้จะเกิดขึ้นส่วนตัวติดตามมาตั้งแต่เริ่มแล้วจะเห็นได้ว่าบัตรขายหมดเร็วสัส เร็วจนรู้สึกเชี้ยอะไรกันเนี่ย แต่พอมานั่งศึกษากลยุทธ์การโปรโมทงานครั้งนี้ของ Rap is Now แล้วบอกเลยว่าไม่ธรรมดาพวกเขาทีมงานทุกคนทำการบ้านและทำความเข้าใจคนยุคนี้ได้เป็นอย่างดีว่าจะโปรโมทอย่างไรแล้วคนถึงจะมาซื้อบัตร นี่ยังไม่รวมไปถึงความบังเอิญของคลิปการแสดงสดจากครั้งก่อนที่ถูกตัดไปปล่อยอย่างผิดกฏหมาย แต่ไอ้การผิดกฏหมายครั้งนี้เนี่ยละครับทำให้คนพุ่งเข้าหากลุ่ม Rap is Nowอย่างรวดเร็ว (เรียกว่าเป็นโชคดีในความโชคร้ายก็ว่าได้) เมื่อวันงานมาถึงเอาจริง ๆ ผมค่อนข้างตื่นเต้นและแอบลุ่นนะครับว่า การแสดงสดมันจะเป็นไง rap กันสด ๆ มันต้องมีบทป่ะวะ หรือ เขาไปเตี้ยมกันมาแบบมวยปล้ำแล้วมาแข่งให้เราดูกันแน่วะ แต่เมื่อผมเดินทางเข้าสู่ก้าวขาเข้าสู่สังเวียน Cubic 63 การผจญภัยของผมกับดินแดน hip – hop ก็เกิดขึ้น

อันดับแรกพูดถึงเรื่องของสถานที่จัดงานก่อน ตอนแรกเราเห็นสถานที่แล้วคิดในใจเฮ้ยยังไงฝนก็ไม่ตกหรอก นี่มันฤดูหนาวอยู่นะเว้ย (ฤดูหนาวห่าไร ร้อนชิบหาย) สถานที่จัดงานค่อนข้างโอเคเลยล่ะ ส่วนตัวผมคิดว่า การจัดงานการแจ้งแบบนี้เหมาะสุดแล้วกับ Rap is Now (หวังว่าครั้งหน้าไปจัดริมทะเลสาบเมืองทองธานีเลยนะครับ) โดยรวมทุกคนที่อยู่ในงานจะมองเห็นเวทีหมด ซึ่งก่อนมาผมแอบคิดในใจว่ากลัวว่าถ้าคนมาเยอะมันจะมองเห็นกันรึเปล่าวะเนี่ย ปรากฏไปจริง ๆ ทุกคนมองเห็นหมดเลยไม่ว่าจะมองจากมุมไหนก็ตามถือว่าเป็นความตาถึงของทีมงานที่เลือกที่นี้ครับ

อันดับที่สองขอชื่นชมเลยคือ ทีมงานทุกคนเลยครับ ไล่ไปตั้งแต่คนรับตั๋วเลยที่ยิ้มแย้มและให้คำแนะนำเป็นอย่างดีทำให้คนมาดูรู้สึกสบายใจที่อย่างน้อย ๆ เออกูโอนเงินไปให้ล่วงหน้าแล้วไม่ต้องมาเสียเวลาในการรับบัตรที่ยาวนานอันนี้ชื่นชมเลยครับ อีกทางทีมฝั่งพี่การ์ดทุกคน ตอนแรกนึกว่าการ์ดจะทำหน้าที่ยืนเฉย ๆ กันคนเข้างานแบบงานทั่วไปแต่สำหรับการ์ดงานนี้มีความน่ารักอยู่ตรงที่ให้คำแนะนำกับคนดูด้วยและก็ค่อนข้างเข้มงวดกับกฏที่ทางทีม Rap is Now ตั้งไว้อย่างดีเราจะสังเกตุเห็นว่าเรื่องการนำเบียร์เข้ามาในงานนี้เป็นเรื่องที่ยากมาก แม้กระทั่ง rapper เองก็เอาน้ำจากข้างนอกเข้าไม่ได้ (อันนี้บังเอิญเดินไปเห็นพอดี) แถมช่วงที่ทีมฟังใจเกิดปัญหาเนื่องจากพี่ในทีมของเราหน้ามืด การ์ดเนี่ยละครับเป็นคนช่วยพาออกไปอย่างดี รวมไปถึงทีมงาน Rap is Now ที่เตรียมรถพยาบาลไว้ในงานด้วยถือว่าทำการบ้านตรงนี้มาดีมาก ๆ เลยครับขอชื่นชม อีกทีมที่จะขาดไม่ได้คือทีมภาพ เราเห็นกล้องโครตเยอะเลยงานนี้แอบคิดในใจที่วิดีโอของพวกเขาออกมาดีขนาดนี้ก็เพราะทีมกล้องที่เก่งด้วยนิหว่า จะมีคนยืนดูมุมกล้องอยู่ข้างบนด้วยเจ๋งวะ ชอบ ๆ มิน่าถึงเก็บภาพได้ทุกมุมมองขนาดนี้ เยี่ยมเลย (แต่ติดนิดเดียวผมหาน้ำเปล่าในงานกินไม่ค่อยได้เลย คือ สั่งพวกเหล้า สั่งพวก cocktail ชื่อเฟี้ยว ๆ งี้ไม่เป็น ฮือ)

เรื่องที่สามที่น่าสนใจคือ กลุ่มผู้ชมในงาน เราพยายามกวาดสายตาไปรอบ ๆ งานได้ใจความสรุปช่วงอายุของคนมางานได้ว่ามีตั้งแต่ 17-30 ปี โดยประมาณอยู่รอบ ๆ ภายในตัวงานเลย ทำให้รู้สึกอึ้งว่าเอาละว่ะหรือว่าไอ้ยุคที่เคยเห็นเด็ก ๆ ชาวสยามแต่ง hip – hop จะกลับมาอีกครั้งหลังจากที่ถูกกระแส hipster เข้ามาครอบครองการแต่งตัวของวัยรุ่นยุคนี้อยู่นาน ทำให้เราเชื่อว่าในอนาคตเราแม่งต้องเห็นเด็ก ๆ ที่มาดูวันนี้กลายเป็น rapper แน่นอน เพราะเดี๋ยวนี้อะไรมันไปไวถ้าตั้งใจฝึกยังไงแม่งก็ต้องทำได้แน่นอน แอบเชียร์ให้ยุค hip – hop กลับมาอีกครั้งครับ เชื่อว่าพวกนายแม่งรันวงการได้แน่นอนเว้ย เอาหน่อยวัยรุ่นไทยดีใจที่เด็ก ๆ ให้ความสนใจเยอะด้วยครับ

เรื่องที่ 4 ซีนนี้มีความน่าสนใจอยู่คือ วงที่มาเล่นคั้นในช่วงพักของการแข่งขันครั้งนี้คนดูที่มาร้องตามได้ครับ ซึ่งสารภาพตามตรงเลยว่าไม่เคยได้ยินเพลงของสักวงที่เล่นอยู่ในครั้งนี้เลยแต่งงว่าคนดูร้องได้ แต่แสดงว่านี่เป็นการเปิดจักรวาล hip – hop ของผมอย่างแท้จริงแล้วว่า มันยังมีอะไรให้ค้นหาอีกเยอะเลย สัญญาว่าจะนำเพลงเหล่านั้นมาลงเว็บฟังใจให้ได้ครับ ฮึบบบบ เห็นตอนคนร้องตามได้บอกเลยดีใจแทนศิลปินโครตเท่เชี้ย ๆ ฟีลแบบนั้น

ชมมาเยอะแล้วขอแอบตินิดนึงเดี๋ยวจะหาว่าชมแม่งอย่างเดียวเลย ไม่ว่าเลยได้ไง เรื่องสถานที่จอดรถก่อนเลยฮะ ผมค่อนข้างแอบคิดว่า น่าจะมีที่จอดรถส่วนตัวสำหรับงานไปเลย มันคงจะดีแน่ ๆ เลยแต่ก็เข้าใจว่าคุมเรื่องรถแม่งยากยังไงฝากไว้ในครั้งต่อไปครับ แล้วก็ผมไม่แน่ใจว่างานเริ่มเร็วไปรึเปล่าสำหรับ 2 คู่แรกที่พอเมื่อแข่งเสร็จไปแล้วเหมือนอารมณ์คนดูยังค้างอยู่แต่โดนเบรกไปด้วยช่วงพักที่ค่อนข้างนาน + ฝนตกด้วยเลยอาจจะทำให้เกิดความเนื่อยนิดนึงแต่วงที่มาเล่นในช่วงพักถือว่าดี เอาคนให้อยู่ในพื้นที่นั้นได้ยอดเยี่ยมยังไงถ้าฝากได้อยากฝากความกระชับของเวลาและอารมณ์ของงานนิดนึง มันตก ๆ ไปช่วงนึงเลยดีว่ายังมีคู่ THE ULTIMATE MATCH ที่ออกมาบิ้วคนดูได้พักนึงไม่งั้นผมว่าช่วงนั้นคนน่าจะเดินออกเยอะแน่ ๆ เพราะอารมณ์มันกำลังต่อเนื่อง หรือเอาง่าย ๆ ไฟมันกำลังติดแล้วมันค่อยๆ แผ่วลงจนเกือบดับ ถ้าไม่อยากถูกจับก็จุดมันขึ้นมาอีกครั้งสิ (กูจะแร็พทำไม!!!!!)

ตัดภาพเข้าสู่ช่วงแสดงสดครับ ฟีลที่ได้ดูตอนนั้นคิดไว้ตั้งแต่บ้านแล้วว่าจะมาเชียร์ใคร แต่พอเข้าไปในบริเวณงานแล้ว เรากลับรู้สึกว่าทุกคนแม่งเก่งหมดเลย ไม่รู้จะเชียร์ใครดีก็เลยเฮแม่งทุกคำที่พูดออกมา เราจะเห็นการเสียดสี จิกกัด แอบแซวของการแข่งขันครั้งนี้อยู่เป็นระยะ เพราะฉะนั้นแล้วถึงตรงนี้คนที่ไม่ชอบพูดคำหยาบก็อาจจะรู้สึกไม่สนุกเท่าไร แต่ถ้าคุณรู้สึกว่าคำว่า ไอ้สัส เหี้ย ควย หรือคำต่าง ๆ นานาเป็นเรื่องธรรมดาแล้วละก็คุณเตรียมมันส์ได้เลย อันนี้ผมรับประกันว่า ถ้าได้ฟัง verse ที่แต่ละคนพูดออกมาสด ๆ คุณจะสนุกเพิ่มไปอีกหลายเท่าแนะนำว่ามีครั้งหน้ามาดูสดเถอะครับ สำหรับการแข่งขันครั้งนี้ผมขอยกให้คู่ MC KING vs DARK FACEและคู่ MAIYARAP vs Z09 เป็นคู่ที่มันส์ที่สุดสำหรับผม ส่วนอีกสองคู่ที่เหลือจะเป็นการเชือดเชือนทางวาจาซะเป็นส่วนใหญ่จึงรู้สึกไม่ตื่นเต้นเท่าสองคู่แรกที่พูดไป แต่ในใจผมก็เชียร์น้อง Nil LHOHITZ นะครับหวังว่านายจะไปถึงรอบชิงนะเว้ยเฮ่ย แอบเชียร์อยู่

สุดท้ายนี้ ผมอยากจะเชียร์ซีนนี้เลยครับ ขอให้ Rap is Now RUNวงการให้ได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้นะครับ ผมเชื่อพวกคุณทำได้ มีคนรอสนับสนุนและให้กำลังใจอยู่เสมออย่าเพิ่งรีบทำแล้วหายไปนะ ครั้งนี้มาใหญ่แล้วครั้งหน้าต้องใหญ่อีกนะเว้ยเห้ย ขอเป็นกำลังใจให้ครับและก็รู้สึกสนุกดีกับงานแบบนี้เป็นงานแรกของต้นปีนี้เลยที่ผมไปดูในฐานะคนดูไม่ได้มีหน้าที่อะไรในงาน ขอบคุณที่ปลุกความชั่วร้ายภายในตัวของผมออกมานะครับโย่ว เดี๋ยวผมจะเขียนเต็มๆ อีกทีในฟังใจซีนนะฮะ อันนี้แค่อยากพิมพ์สิ่งที่เจอไม่ให้มันหายไป เพราะถ้าคนเราตื่นมาแล้วโมเม้นท์ที่เคยเกิดขึ้นมันอาจจะหายไปก็ได้ใครจะไปรู้ ขอบคุณ Rap is Now ที่ทำให้ค่ำคืนวันครูครั้งนี้เป็นวันที่มันส์อีกหนึ่งวัน ไว้มีโอกาสเราคงได้พูดคุยกันนะครับ โย่ว !!!!

ปล. อยากจะซัดคุณสักดอก เพราะว่าผมไม่กระจอก เดี๋ยวน้ำลายจะกระฉอก เพราะผมไม่ใช่ลูกกรอก ผมจะจัดให้สักดอก ค*ย !! (กูจะฝึก rap ทำไมวะชิบหาย ไม่รุ่งแนวนี้มุ่งแนวเดิมเนี่ยละครับ)