ฟังใจ เมก้าฮิต มหกรรมรวม 25 ศิลปินท็อปฮิต มาเล่นตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืน
- Writer: Chavit Mayot, Donratcharat Phromsoonthornsakul, Montipa Virojpan และ Peerapong Kaewthae
- Photographer: Tas Suwanasang
ฟังใจ เมก้าฮิต – Fungjai Megahit คอนเสิร์ตครั้งใหญ่ที่รวมศิลปิน 25 ชีวิต ท็อปฮิตของชาร์ตฟังใจ มาเล่นตั้งแต่เที่ยงวันยันเที่ยงคืน (เป๊ะ) และตลาดโคตรของโคตรฮิต มีทั้งร้านอาหาร สินค้าศิลปิน และอีกหลายสิ่งสุดติ๊ดชึ่งมาอัดไว้ในงานเดียว แถมงานนี้ยังมีเซอร์ไพรส์หลายอย่างที่ทำเอาหน้าหงาย เพราะเราเองก็เพิ่งไปได้เห็นที่งานเหมือนกัน!
21 ธันวาคม 2562 @ ฟังใจ เมก้าฮิต – Fungjai Megahit
เวลาเที่ยงแดดลงตรงหัว แต่ชาวฟังใจก็ไม่หวั่น เด็กน้อยหน้าใสพร้อมใจหน้าดำมาดู Safeplanet ที่เวทีกองไฟยาว 8 เมตร คือไม่ได้ตั้งชื่อไปงั้น ๆ เพราะมันยาว 8 เมตร และมีจอ LED เป็นไฟลุก คือแค่นี้ร้อนไม่พอหรอคะ!!! วงขึ้นมาในเพลง ห้องกระจก สุดฮิตขวัญใจชาวเรา ต่อด้วย โอยา ที่เสียงร้องตามได้ทุกคนนะ แต่ไม่ดังมาก เพราะแดดเปรี้ยงสูบพลังไปหมด ขออวยสปิริตให้ศิลปินที่ขึ้นเล่นในช่วงนี้จริง ๆ แล้วก็ยังมีเพลงที่เพิ่งปล่อย กอดความเจ็บช้ำ กับ ดินแดน ที่เวอร์ชันนี้เอามาเล่นแบบนุ่ม ๆ กรุ๊งกริ๊ง แต่ก็แค่ช่วงแรกเท่านั้นแหละ เพราะท้ายเพลงตัดเข้าอัลเตอร์มัน ๆ แบบที่เราโยกหัวตาม จบเพลงนี้วงก็ถามว่า ยังไม่มีใครเป็นลมใช่ไหม ขอเสียงหน่อยยย เพลงต่อไปคือเพลงที่ทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น แล้วทุกคนก็ช่วยกันร้องเพลง คำตอบ
ต่อด้วยเวลาเที่ยงครึ่ง ที่เวที ฮาว-ทู-ฮิต คือเกรียนมากกับการล้อหนัง ‘ฮาว-ทู-ทิ้ง’ แล้วเซ็ตอัพเวทีเป็นเหมือนรวมของฮิตทุกอย่างที่พร้อมทิ้งแล้ว แบบ โอ้ยยย เออดี ซึ่งตอนนั้นก็เป็นคิวของวง WHATFALSE ครอบครัวหนุ่มซื่อ ที่บอกงี้เพราะสมาชิกวงเป็นพี่น้องกันหมดเลย และมือเบสก็คือพ่อของพวกเขา น่ารักมาก ๆ กับการเรียบเรียงเพลงออกมาแบบจริงใจ๊ จริงใจ เริ่มด้วยอัลท์ร็อกทุ่ง ๆ มัน ๆ ใน มวยวัด ต่อด้วย ความสุขไม่ยากนัก ความรักไม่ยากเย็น มีคีย์บอร์ดโซโล่เมโลดี้น่ารัก เล่นเปนสไตล์แจ๊ส ๆ ช่วงประสานเสียงคือเพลินมาก มีคนช่วยร้องได้เยอะด้วย จากนั้นก็เป็นเพลง ภาพเธอ ที่ชวนหวนให้คิดถึงวันเก่า ๆ เวลาเหงาหรือตอนฝนตก ตามด้วย ภาษารักไม่บอกรัก คือตอนที่ฟัง ๆ อยู่นี้เราก็นึกถึงวงสตริงคอมโบ พวกชาตรี หรือ ดิอิมพอสซิเบิล ที่จะมีความเก่า ๆ ซื่อ ๆ แบบนี้อยู่ แล้วก็เป็นเพลง คนใจขม ได้ฟีลโฟล์กร็อก 70s ที่มีท่อนให้คนช่วยร้อง แม้แดดแผดเผาแต่ปากน้องก็พะงาบอย่างพร้อมเพรียง ก่อนจะจากไปใน โดยปราศจากฉัน ที่คนขึ้นร้องตั้งแต่ต้นเพลงเลยทีเดียว
ได้เวลากลับไปที่เวทีกองไฟยาว 8 เมตร แดดเริ่มระอุขึ้นเรื่อย ๆ ตอนบ่ายโมงกับ Zweed N’ Roll ที่อุตส่าห์เอาเพลงหม่น ๆ ดาร์ก ๆ มาดับแดด แต่ซัดเอาตั้งแต่ Linger ก็อ่วมเลย ก่อนที่วงจะทักทายแฟนเพลง ตามด้วยเพลง ช้า ๆ เพราะ ๆ ธันวาคม ที่พัดแซวว่า ‘เป็นธันวาคมที่ร้อนนิดนึงนะคะ แต่…’ แล้วก็ร้องเข้าท่อน ‘เธอทำให้ฉันได้รู้ว่ามันอบอุ่นเพียงไหน’ ในช่วงท้ายเพลง โห ฟีลมันได้มาก เอาใจไป ต่อด้วยเพลง ทุกวัน ที่พวกเขายังไม่ได้ปล่อยแบบออดิโอ แต่มี live session ชอบเนื้อเพลงที่ร้องว่า ‘อากาศมันร้อนเกินไป ชั้นไม่อยากจะลุกจากตรงนี้’ แล้วทางคอร์ด เมโลดี้อะไรทำให้นึกถึงอรอรีย์เลย ดีมาก ๆ รอฟังกันได้เลย ตามด้วยเพลง Always และ Diaries ที่คนช่วยกันร้อง แม้แต่ You เพลงใหม่ก็สิ่งดังฟังชัด ปิดท้ายด้วย ช่วงเวลา ที่ทุกคนรอคอย
ระหว่างนี้เราแวะพักกินข้าว ไปเจอกับตลาดที่มีอาหารที่ปกติไม่มาอยู่ในงานแบบนี้ ทั้งยำแซลม่อน ปูดอง กุ้งแช่น้ำปลา เบคอนย่าง ทาโกยากิ (ที่อร่อยมว้าก) น้ำมะม่วงปั่น ไปจนถึงป๊อปคอร์นด้วย ส่วนหน้างานก็มีเมก้าหีบ ให้คนโหวตศิลปินที่ชอบชิงรางวัลโปสเตอร์พร้อมลายเซ็น เห็นว่าหีบเต็มไวมาก ๆ
จากนั้นเวลาบ่ายสอง เราก็กลับมาที่เวที ฮาว-ทู-ฮิต Sirimongkol วงจาก Minimal Records เชียงใหม่ เปิดตัวมาด้วยเพลง Loop จากที่ไม่ได้ดูวงนี้นานมาก ๆ เราเพิ่งสังเกตว่าเขาเปลี่ยนนักร้องนำ โทนดนตรีหนักหน่วงไม่เปลี่ยนแต่ด้วยเสียงร้องทำให้ไวบ์เพลงเปลี่ยนไปเลย แล้วก็สังเกตเห็น ปอนด์ มือคีย์บอร์ด Solitude Is Bliss มาช่วยเล่นด้วย แล้วก็เป็นเพลง เวลาช้ำ ซิงเกิ้ลใหม่ของพวกเขา ตามด้วยเพลงฮิตที่ทำให้เราได้รู้จักกับวงนี้ April โห มันต่างชัดเลย แม้ว่าท่อนหลังจะช่วนประคองความเดือดไว้ก็ตาม แต่กลายเป็นป๊อปหวาน ๆ ไปเลย จากนั้นก็เล่น Once ซิงเกิ้ลแรกของอัลบั้ม และ ดอกไม้ เพลงนี้ดนตรีเข้ากับเสียงร้องละ การเรียบเรียงเหมือนใช้เมโลดี้เล่าเป็นนิทาน ทรงคอร์ดมีความเป็นค่ายมินิมอลมาก ๆ ไม่รู้จะเรียกไงแต่คือหลาย ๆ วงจะมีจุดร่วมกันตรงนี้ ริฟฟ์เท่ พรีฮุคก็เท่ โอ้ย ส่วนท่อนโซโล่เดือดมาก ก่อนจะปิดท้ายกันไปในเพลง 30 กุมภาพันธ์
กีตาร์เท่ ๆ พุ่งขึ้นมาแบบนี้ Taitosmith แน่นอน “ฟังใจ เอารึยังงง” มาถึงก็เดือดเลยแม่ ก่อนจะตบด้วย “ร้อนชิบหายเลยโว้ย” เรียกเสียงเฮจากหน้าเวทีถล่มทลายทันที เปิดด้วย Amazing Thailand ที่ควบกีตาร์ได้บ้าคลั่งมาก เวทีแทบจะลุกเป็นไฟจริง ๆ สมกับเวที กองไฟยาว 8 เมตร จากนั้นวงชวนชูนิ้วกลางทุกคนก็เฮลั่น จังหวะกระทืบเท้าคือเท่สุด ก่อนจะเดือดไปกว่านี้ ขอแวะมา Pattaya Lover กับกีตาร์โปร่งเบา ๆ หวาน ๆ หน่อย ทุกคนก็ส่งบริดจ์ให้ดังลั่น ดรอปจังหวะลงแล้วร้องเป็นภาษาอีสานให้ทุกคนช่วยกัน แน่นอนว่ากระหึ่ม ต่อด้วยฮุกสุดท้ายได้เท่มาก คางคก ก็ได้คนดูช่วยกันร้องท่อนฮุกในครึ่งแรก ท่ามกลางดนตรีน่ารัก ๆ ก็มีโซโล่กีตาร์ไฟฟ้าก็แหลมโดนใจ ก่อนจะขยี้ช่วงท้ายได้ดุเดือดตามสไตล์ของวง เสียง ‘โว่วโว้วโวว’ ทำให้ฮุกสุดท้ายยิ่งเดือดขึ้นไปอีก จากนั้นวงก็ลดจังหวะลงมาอีกหน่อยด้วย เป็นตะลิโตน คนร้อง ‘เป็นตะลิโตนเด้’ กระหึ่มเวทีไปเลยทั้งนักร้องทั้งคนดู นักร้องก็มีเสน่ห์มาก ๆ ทั้งสองคน เจ็บลึกเหมือนหยดน้ำบนกองไฟ โซโล่ก็หยาดเยิ้มไปหมดด้วยกีตาร์ไฟฟ้าที่เซ็กซี่มาก แล้วฟาดกีตาร์ดุ ๆ ขึ้นมากับ เจ้าสาวไฉไล และเสียงร้องเข้ม ๆ กับดนตรีดาหน้ากันเข้ามาอย่างรุนแรง ท่อนฮุกยิ่งเดือดขึ้นไปอีก ทุกคนโยกตัวกันจนลืมแดดไปเลย โซโล่ด้วยกลองก็งาม ฮุกสุดท้ายที่ขยี้เนื้อสามรอบก็ทะลุขีดไปเลย อินโทรเพลงต่อไปขึ้นมาทุกคนก็กรี๊ดเลยใน บางระจัน ที่เดือดไม่แพ้ต้นฉบับของ คาราบาว เลยทีเดียว ต่างคนต่างชูเขาควายกันหมด พี่มือเบสก็เสียงเหมือนพี่แอ๊ดจนน่าตกใจ “เพื่อบ้านเมือง…” แล้วใส่ชื่อนายก ฯ เฉย ได้ใจวัยรุ่นทั้งเวทีไปเลยจ้า ก่อนจะ “ขอเสียงนักเลงบางกอกหน่อยโว้ย” ใน แดงกับเขียว แค่ประโยคเริ่มเพลงก็ทำให้คนดูคลั่งทันที ทั้งร้องตาม ทั้งโยกหัว ทุกคนชูสองกำปั้น แล้วโดดพร้อมกันในท่อนฮุก ‘พ่อแม่มึง’ มันจนลืมร้อนกันไปเลย ซีนเขวี้ยงกีตาร์แล้วจับไมค์นี่เท่ติดตามาก แล้วปิดท้ายกันไปในเพลงความหมายลึกซึ้ง “เพลงนี้สำหรับคนที่มีความหวังและความฝัน ช่วยทุกคนที่เหนื่อยล้าจากชีวิตมาร้องเพลงไปด้วยกัน” Hello Mama ท่อนฮุกก็ร้องกันกระหึ่มเหมือนเดิม แถมวิชวลเป็นมาม่าอีก พาซึมไปกันใหญ่ ท่อนโซโล่บาดใจสุด แล้วเขาก็พูดขึ้นมาว่า “ฟังใจ เวลาพี่ ๆ ท้อให้รู้ไว้ว่า สิ่งที่เราทำโคตรยิ่งใหญ่เลย” เรียกเสียงเฮลั่นจากทั่วทั้งลาน และท่อนสุดท้ายคือเห็นว่าหลาย ๆ คนถึงกับเสียน้ำตากันไปเลย
เกือบสามโมงตรง แดดยังไม่คล้อยลาไป ยังเผาร่างให้พร้อมละลายได้ตลอด ที่เวทีกองไฟ ฯ Srirajah Rockers ขึ้นมาพร้อมกับบรรเลงคีย์บอร์ด พร้อมกลอง ดั๊บไวส์ ทรัมเปต ทรอมโบน ตามด้วยคอรัสสาวสองคน และวิน ถึงขึ้นมาตอนสามโมงเป๊ะ หลังจากบิลด์ชวนโยกกันไปได้พักใหญ่ เสียงคอรัส ‘ล้า ละลันลันล้า ลันล้าลันล้าลา’ ขึ้นมา ก็รู้เลยว่าเป็นเพลง ตากแดด มีท่อนนึงร้อนว่า ‘อย่าหวั่นไหวแม้ว่าแดดร้อนขนาดไหน’ โอ้โห รู้สึกใจเย็นขึ้นมาเลย (แต่มือปาดเหงื่อนะ) วินทักทายคนดูถามว่า ‘ร้อนป่าวววว นาน ๆ ทีวัยรุ่น เหมือนเข้าแถวตอนเช้า แค่ตอนนี้บ่ายสาม อากาศดีเว้ย พอสิทิฟ มลพิษ พอสิทิฟ’ เรียกเสียงฮาตบมือชอบใจของคนดูได้ แล้วก็บอกให้ช่วยเก็บขยะ ให้คลีนทั้งข้างนอกข้างใน ดี๊ดี
เพลงต่อไปคือ เติม และ ออแกนิก แบบใส ๆ สบาย ๆ คลายเครียด และเล่นเพลงใหม่ เส้นทางสู่วิถีเกษตรของวัยรุ่นไทยสมัยใหม่ ที่มีท่อนแร็ปเป็นชื่อผักสวนครัว เท่มาก ๆๆๆ ตามด้วย Karma Soundsystem โซโล่คีย์บอร์ดน่ารักมาก แล้วพวกเขาก็พักเล่นแล้วบอกว่า ‘จริง ๆ แล้วจะเล่นเพลง เราจะทำตามสัญญา โคตรเชย แต่เพลงใหม่โคตรล้ำ ร้องไม่ได้ เลยให้รูปมันเล่าเรื่อง’ เขาทำท่าเหมือนโดนยิงเป้า ‘ไม่รู้จะโดนประสบอุบัติเหตุรึเปล่า… มองไปข้างหน้า ทำหน้าที่ นี่คือวิธี destroy babylon ใครถนัดอะไร ทำให้สุด ไม่ต้องแคร์รัฐบาล’ แล้วก็ตัดเข้าท่อนเดือด ๆๆ คนเริ่มโดดกันไม่กลัวแดดแล้ว จากนั้นก็เล่น พรรณลำพัง ‘จินตนาการว่าฝนตกนะ’ โชวทรอมโบนโคตรเพราะ ดั๊บไวส์กรุ๊ก ๆ มีท่อนให้คนช่วยร้องกันเสียงดังฟังชัด ก่อนจะปิดท้ายไปด้วย ‘มาทำลายบาบิลอนกัน’ กับ Destroy Babylon ‘บาบิลอนมันไม่มีวันดับสูญ เขาเป็นของเขามานาน เราทำลายมันได้ด้วยใจเราเอง’ แล้วก็ให้คนช่วยร้อง ‘ฮู้ลัลลั้นลัน’ เป็นบทสวด ให้สรรพสิ่งทั้งหลายได้ดีขึ้น ก่อนจะพูด ‘สาธุเด้อ’ และให้เราโลดเต้นกันไปจนจบเพลง
ที่เวที ฮาว-ทู-ทิ้ง t_047 ขึ้นมาแบบฟูลแบนด์ ไม่เคยดูแบบนี้เลย ตื่นเต้น อินโทรขึ้นมาแบบสามช่าหน่อย ๆ และตูนก็อวยพรให้ทุกคนมีความสุขกับท้องฟ้าในวันนี้กับเพลง สีของฟ้า ที่เร่งจังหวะขึ้นมานิดนึงด้วยกลองพร้อมเติมกีตาร์ให้เท่ขึ้นด้วย ลากเสียงก่อนเข้าฮุกซะยาวเลย ใช้ไวโอลินแทนคอรัสได้เนียนกริ๊บ “ขอเสียงให้ท้องฟ้าวันนี้หน่อยได้มั้ย” คนดูช่วยร้องแบบกระหึ่มในฮุกสุดท้าย ต่อด้วย กลับดาว ที่ร็อกมาก ไวโอลินคือสร้างแอมเบียนต์ที่ละมุนได้จนน่าสนใจมาก เพียงฤดู ก็นุ่ม ๆ สู้แดด หลังคา ก็ละมุนไม่แพ้กัน ยิ่งโซโล่ด้วยกีตาร์หวาน ๆ แล้วเคลิ้มเลย ก่อนจะส่งความรักถึงแฟนเพลงด้วยการแปลงเนื้อท่อนท้ายนิดหน่อย ตามด้วย จันทร์ ขับกล่อมเราเบา ๆ ก่อนด้วยกีตาร์ แล้วใส่ดนตรีเข้ามาทุกชิ้นจนเคลิบเคลิ้มไป ช่วงท่อนดรอปก็ให้คำร้องเลี้ยงจังหวะไปคือโคตรเพลินใจ แล้วตบด้วยการบอกว่า “อย่ายุ่งกับยาเสพติดนะครับ” แล้วเขาก็เล่น รอสายรุ้ง ที่ฝากไว้ว่า “ใครรออยู่ก็ไม่ต้องรอนะ” กีตาร์กับกลองอินโทรให้เข้าร้องได้จับใจ ฮุกกระแทกใจไปอีก แล้วซัดด้วยโซโล่สนุก ๆ แล้ว outro ก็สลับจังหวะโซโล่อีกชุดได้เท่มาก ล้อไปกับเสียงกรีดร้องของตูน แถมขายสปอร์นเซอร์ท้ายเพลงให้ด้วย เก่งจริง ๆ แล้วคัฟเวอร์ ที่ผ่านมา เป็นเวอร์ชั่นซอฟต์ร็อกที่ละมุนมาก แต่ครึ่งหลังก็เปลี่ยนจังหวะเป็นเร้กเก้เฉย ตอนจบก็ขยี้ความร็อกลงไปจนทุกคนเหวอหมด มีเตะเก้าอี้ใส่กันอีก เป็นอีกเวอร์ชันของวงที่สนุกไปอีกแบบ
สี่โมงตรงที่เวทีกองไฟ แดดเริ่มไม่ร้อนแล้ว หลายคนก็ออกมาจากที่ร่มมากขึ้นและพื้นที่หน้าเวทีก็ถูกจับจอง เพื่อดู Yellow Fang เปิดมาด้วย midi เสียงดนตรีอินเดียเป็นอันรู้กันว่านี่คือเพลง Morning แต่รู้สึกว่าเครื่องเสียงเกิดปัญหา เสียงอั้น ๆ ไม่ค่อยออก พอจบเพลง แพรวามือกลองก็บอกว่า ‘เพลงต่อไปสำหรับคนเอาแต่ใจนะคะ’ ก็เป็นเพลง เอาแต่ใจ วิชวลข้างหลังเป็นตอนแปลงร่างของการ์ตูนญี่ปุ่นสาวน้อยมหัศจรรย์ พวก ‘Peach Girl’ อะไรแบบนี้ แล้วก็เล่นเพลง I Don’t Know ต่อด้วย ‘เพลงใหม่ที่สุดของเรา’ ที่แค่เสียงดรัมแพดดังขึ้นมา คนก็ร้องเฮกันในเพลง แค่เพียง และสูตรนี้ก็ต้องตามด้วย พลั้ง ที่เป็นท่อนอิเล็กทรอนิกครึ่งเพลงแรก ก่อนจะกลับมาสาด ๆ แบบเพลงร็อกตามเดิม จากนั้นพวกเธอก็เล่นเพลง Gang ซึ่งเป็นงานของ Young Bong แก๊งแร็ปเปอร์ที่พวกเธอชอบมาก ๆ และพูดชมอยู่เสมอในทุกโชว์ ก่อนจะจากกันไปในเพลง ห่มผ้า ที่พิมบอกว่าให้ทุกคนใช้จินตนาการเพราะเพลงมันดูหนาวขัดกับอากาศตอนนี้มาก
เวที ฮาว-ทู-ฮิต ก็มี Youth Brush แบบฟูลแบนด์ เพลงที่ชอบ เสียงกีตาร์นุ่ม ๆ เรียกร้องความสนใจทุกคนได้ เสียงร้องของดุ่ยก็ละมุนละไมเคล้าไปกับเสียงกลอง มีกีตาร์รีเวิร์บสร้างบรรยากาศอบอุ่น ๆ อยู่ข้างหลัง แค่เพลงแรก ได้ ก็สะกดทุกคนอยู่จนปล่อยตัวปล่อยใจไปตามเสียงซินธ์ แล้วเต้นไปกับเสียงกีตาร์สนุก ๆ เพลงนี้เอามาเล่นสดแล้วน่ารักดี ท่อนฮุกยิ่งทะเล้น ส่วนเพลง 55 เปิดด้วยกีตาร์น่ารัก ๆ แล้วฟาดเข้ามาด้วยซาวด์ยุกยิก ต่อด้วย มีจริง ลดจังหวะลงให้ช้าลงบ้าง ขับกล่อมทุกคนด้วยกีตาร์กับเสียงร้องนุ่ม ๆ จนเพลิน เพลงนี้ดุ่ยโซโล่เองคนเดียวก็เอาอยู่มาก ส่วนเพลงต่อไปเป็นช่วงที่แดดหายไปพอดี อากาศก็เย็นสบายขึ้นมาทันที ดุ่ยเฉลยว่าเพลง รางวัล เป็นเพลงใหม่ยังไม่มีใครได้ซ้อม เลยต้องเล่นคนเดียว จากนั้นก็เล่น ไม่อาจ กีตาร์แอมเบียนต์คือทำงานมาก พาเราคล้อยตามไปกับเพลงทันทีที่คำร้องขึ้นมา ตบด้วยโซโล่บาดใจ ยิ่งพอมาเล่นเป็นวงแล้วเราอินมาก ๆ เธอของเธอ น้ำเสียงคร่ำครวญบาดใจ ท่อนฮุกสั่นสะเทือนไปหมด ยิ่งมีเครื่องดนตรีครบยิ่งซึมเลยให้ เพลงฮิตของดุ่ยที่งดงามเหมือนเดิม ฟังกี่ทีก็ไม่เบื่อ ท่อนสุดท้ายที่อัดดนตรีเข้าไปจนครบนี่ก็มันได้ใจอยู่นะ
ที่เวทีฮาว-ทู-ฮิต ก็เป็นคิวของ Folk 9 กับดนตรีป๊อปสดใส มีแฟนเพลงมารอดูกันอย่างเนืองแน่น งานนี้ก็ยังมีเอ๊กซ์จาก Soft Pine มาช่วยเล่นด้วยเหมือนเคย โดยเปิดมาด้วยเพลง Plant ที่เป็นซิงเกิ้ลที่ตัดมาปล่อยเป็นเพลงล่าสุด จากนั้นก็เป็นเพลง The Waiter ที่คนดูร้องตามได้ แล้วพวกเขาก็หยิบเพลงเก่าที่ไม่ได้ฟังนานมากแล้วอย่าง Feel good มาเล่น เมโลดี้กีตาร์เพลงนี้น่าร้าก ต่อด้วย China Town และ Lavender ที่เราต้องดีดดิ้นตามในซาวด์ ‘กุ่งกุงกุ๊งกุงกุ่ง’ และเป็น Morning Day ก่อนจะเป็นเพลงหวาน ๆ Romantic Scene แล้วจากกันไปในเพลงสนุก ๆ แว่นกันแดด
เกือบห้าโมงตรงวงอิเล็กทรอนิกหนึ่งเดียวของงาน TELEX TELEXs ขึ้นมาบนเวทีพร้อมเสียง narrator จากรายการตลกตอน ‘หลวงปู่เค็ม’ ที่มาของวลี ‘กองไฟยาว 8 เมตร’ ที่ดึงความสนใจคนทั้งงานให้มารวมตัวกัน คือเอาเสียงอันนี้ดั๊บลงไปในบีตโอลด์สคูลฮิปฮอป เท่มากกกกกก แล้วก็เป็นบทพูดตอนนั้นทั้งตอน ‘ก้าวแรกไม่เป็นไร ก้าวต่อไปไฟเริ่มไหม้สบง’ เงี้ย ฮามาก ๆ แล้วปิดท้ายด้วย ‘ตาลือตกบ้าน‘ โอ้ยยยย แล้วเราก็หันไปเห็นหน้าร้านขายเบียร์ ที่ตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเป๊ะ คนก็มารอคิว กลายเป็น แถวเบียร์ยาว 8 เมตร ไปโดยปริยาย คนไทยคอแห้งอะเนาะ วงพร้อมกันบนเวทีแล้วก็เล่นเพลง June ไวบ์เหมาะกับที่จะเล่นตอนบ่ายคล้อยแดดล่มลมตกมาก ๆ ตามด้วย ถาม เพลงฮิตชาวฟังใจ ต่อด้วย สุขสันต์วันเหงา และ La Belle มาท่อนนึงที่อยู่ดี ๆ กลับมาเล่นเป็นร็อก อัลเทอร์เนทิฟเท่มาก ๆ แต่ยังมีเสียงพวกเอเลเมนต์อิเล็กทรอนิกอยู่ จากนั้นก็เล่น Rain โห คือเพลง EP ใหม่เอามาเล่นภาษาอังกฤษคือเท่มาก ๆ ตามด้วย Shibuya เรือใบ และ ซ่อน เป็นอันครบสูตรฮิตของวงนี้
แล้วเราก็ได้แวะไปดูวง Dept. กันที่ ฮาว–ทู–ฮิต แปปนึง คนเพียบเลยแม่ แถมลุค มือคีย์บอร์ดตัดผมใหม่เป็น Julian Casablanca เลยจ้า เปิดมาที่ แล้วเธอ มาถึงก็จัดเต็ม อัดความสนุกจุก ๆ ไปเลย สร้างบรรยากาศมัน ๆ รับบรรยากาศเย็น ๆ Just All The Night ลดจังหวะลงมานิด แต่อัดความเท่เข้าไปในดนตรีเนี้ยบ ๆ ทีเด็ดอยู่ในโซโล่หวานละลายใจแถวหน้าเวทีไปเลย คล้าย ก็เนียนกริ๊บทั้งเพลง ท่อนฮุกปุ๊บร้องกันกระหึ่มเวที เสียงหวาน ๆ ของซินธ์กับกีตาร์คือสะกดคนอยู่หมด Gossip เคลิ้มไปกับเสียงของเบนซ์ ยวบยาบไปหมดแต่พอโซโล่แล้วปล่อยพลังกันเต็มที่ หรือไม่ใช่ แค่อินโทรมาทุกคนก็โยกหัวตามเลย ท่อนฮุกขโมยใจใครหลายคนไปหมดเลย ดนตรีก็นุ่ม ๆ ชวนโยก โซโล่ก็กินขาดเหมือนเดิม แค่พูดชื่อเพลง ลา ลา ลา ทุกคนก็กรี๊ดกันเลย เข้ามาก็เดือดเลย ท่อนสุดท้ายคือจัดเต็มมาก
ตอนนี้เราก็เดินผ่าน ‘บาร์ลับ’ อยากรู้มาก ๆ ว่าจะเป็นไง พอเดินเข้าไปปุ๊บ ขอร้องว่า สึ๊สสสสส คือทำมาดักชัด ๆ มันเป็นแค่เวิ้งโล่ง ๆ ให้นั่งกินเบียร์เงียบ ๆ สูบบุหรี่ได้เฉย ๆ รู้เลยว่าตั้งใจจะล้อกับอีพวกที่ชอบขายของว่า บาร์ลับ ๆๆๆๆ กับพวก speakeasy เท่ ๆ ที่ ‘จะลับ ไปถึงไหน แค่นี้ก็ขายไม่ได้แล้ว!!!’ (เสียงโวยวายจากบาร์แห้งหนึ่ง อันนี้เรื่องจริง) เราเลยแวะจิบเครื่องดื่มเย็น ๆ จาก LEO เพื่อสู้กับอากาศร้อนของงาน Megahit ต่อไป
ระหว่างทางไปต่อกับโชว์ของ วงขวัญใจว่าไงวัยรุ่น อย่าง Electric.Neon.Lamp เราก็แวะจิบเครื่องดื่มเย็น ๆ ผสม Ginger ale บีบมะนาวสด ๆ ที่บูท Jameson เติมความสดชื่นเพิ่มดีกรีความสนุกให้กับตัวเองพร้อมลุยต่อกับอีกกว่า 10 วงดนตรีที่มีคิวเรียงหน้าขึ้นโชว์กันต่อซะหน่อย
กลับมาที่เวที กองไฟยาว 8 เมตรรรรร ตอนนี้ Electric.Neon.Lamp กำลังขึ้นเล่นในช่วงที่พระอาทิตย์กำลังจะตกพอดี ไฟบนเวทีสวนมาก เล่นเป็นเส้นมินิมัลวง ๆ กับอีกตอนก็เป็นบันไดเสียงเส้น ๆ สวยงาม เล่นเพลงแรกก็ เธอที่ร้าย เลย ต่อด้วย เจ็บแล้วไง คนดูช่วยร้องกันได้แบบกระหึ่มมาก ตามด้วยเพลงล่าสุดที่เพิ่งปล่อยกับ สุขุมวิท และ บางครั้ง… แค่บางครั้ง ซึ่งเพลงที่พวกเขาบอกว่าเป็นเพลงที่สำคัญกับวงมาก ๆ จากนั้นก็เป็น ภาวินี ที่ก็ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีคนบอดี้เซิร์ฟกันในเพลงนี้ ตัว เจน นักร้องนำเองก็บอกว่า “ไม่คิดเลยว่าจะวงเราจะมีบอดี้เซิร์ฟด้วย แถมยังเป็นเพลงภาวินีอีก ขอบคุณมาก ๆ ครับ” (ขำ จริง ๆ ก็คือคนเดียวกับน้องกล้วยที่งานมหรสพนี่แหละ สร้างซีนทุกงานจริง ๆ) และ Silenceness ที่ได้ฟีลแบบกระฉับกระเฉงขึ้นมาหน่อย ต่อด้วย เสียเวลาว่ะ ที่คนดูเอาสุด ๆ (น่าจะเริ่มเมากันแล้ว เบียร์ขายแล้วว้อย) ร้องโยกกัน 90s pop vibe กระจุย ตามด้วย นางรอง และลากันไปใน โทรจิต ที่กีตาร์เพลงนี้กวนมาก ๆๆๆ ซิ่งสุด ๆ เรียกเหงื่อได้ดีทุกครั้งที่ฟังวงนี้เลย เป็นอีกวงที่ให้พลังงานบวกกับคนดูทุกครั้ง เล่นตั้งแต่แดดร้อนจนมืด เต้นจนหน้ามืด ตะโกนร้องจนหน้ามืดเช่นกัน
เวลาทุ่มตรง ฟ้ามืดสนิท แต่ความระอุเพิ่งเริ่ม เมื่อ Slur ขึ้นเวทีมา พร้อมด้วยเพลง ดวงอาทิตย์ ที่ขึ้นมาท่อนแรกก็มีคนช่วยร้องตามได้เลย ตบมือตามจังหวะท่อนดรอป บิลด์กันดีมาก ต่อด้วย Stop โอ้โหหหห เพลงอัลบั้มแรกหยิบมาเล่นรัว ๆ มีท่อนร้อง ‘Stop! 2 3 4′ ของบู้ มือเบส รู้สึกพลังวัยรุ่นกลับมาเลย แล้วบู้ก็บอกว่า อันนี้จะเล่นเวอร์ชันใหม่ ไม่มีแบ็คกิ้งแทร็ค มีแต่เครื่องดนตรีสี่ชิ้นดิบ ๆ ดูซิจะเป็นยังไง ก็ผลปรากฏว่า ดิบมาก มันมาก วัยรุ่นมาก ในเพลง แม็กกาซีน โอ้โห โดดยับ คอแตก
แล้วบู้ก็ถามอีกว่า “ไหนใครเป็นแฟนเพลงตั้งแต่อัลบั้มแรก” ใครร้องได้คนนั้นรู้ตัวเลยนะคะว่าไม่ใช่เด็ก ๆ แล้ว ในเพลง ไม่แน่นอน พอเล่นเสร็จก็บอกว่า “มาร็อกแอนด์โรลกันดีกว่า” กับเพลง ร้าย จากชุด B-Side คือมัน rare มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่คิดเลยว่าจะเอามาเล่นงานนี้ แล้วก็กลับมาที่ หรือ เพลงขวัญใจชาวฟังใจเขาล่ะ คราวนี้เสียงร้องตามกระหึ่มเลยแม่ พอบู้บอก ‘อะริกาโตะโกไซมาสสสส’ พวกเขาก็ซัดต่อในเพลง โรคจิต มีคนช่วยตบมือตั้งแต่ต้นเพลง และเป็น แฟชันดีไซน์ แล้วความมันของเวทีนี้คือสนุกจนลืมเวลา แบบ ฮะ จบแล้วหรอวะ เราเดินทางมาจนถึงเพลงสุดท้ายไวมากจริง ๆ ปิดที่ เซโรงัง สับกันขาขวิด เต้นกันสุดตัว เวอร์ชันนี้ซิ่งมาก ๆ พอจบโชว์ บู้ก็ได้ฝากข่าวที่เราทุกคนแฮปปี้มาก ‘ปกติทุกคนจะรู้ว่าเราเล่นกันเดือนละครั้ง แต่เดี๋ยวปีหน้ามีคอนเสิร์ตใหญ่’ โห รอเลยจริง ๆ วงนี้
Anatomy Rabbit พร้อมแล้ว นักร้องก็หมุนตัวขึ้นมาอย่างสวยงาม พร้อมเปิดเสียงเด็กแนะนำ แล้วชวนร้อง ‘บิ ยะ บิ ยะ บิ ย้า บิ ยะ’ แล้วชวนร้องเพลงอินโทรของวง ก่อนจะซัดด้วย ดนตรีซิ่ง ๆ กีตาร์คือแผลงฤทธิ์เว่อร์ แล้วพวกเขาก็ตะโกนพร้อมกันว่า “We are rabbits” กีตาร์เริ่มฟุ้งไปทั่วเวทีตั้งแต่อินโทร ท่อนโซโล่คือเฟี้ยวฟ้าวไปหมดทั้งดนตรีและลีลาบนเวที สลับจังหวะไปมาได้สนุกมาก ยังเยาว์ อินโทรทะเล้นจริง ๆ ทุกคนก็ช่วยร้องกันลั่นเวที ท่อนฮุกน่ารักเว่อ สลับจังหวะไปมาได้เท่สุด โยกตัวไปมาไม่หยุด เช็กเสียงแฟน ๆ หน่อยทั้งชายหญิง อุดรทาวน์ ละมุนหูด้วยดนตรีเบา ๆ เคลิ้มกับเสียงกีตาร์หวาน ๆ ท่อนฮุกก็ใส่ลูกเล่นลงไปให้จี๊ดจ๊าด ชวนทุกคนตะโกนไปพร้อมกัน แล้วฟาดโซโล่เท่ ๆ เข้ามาปิดท้าย สภาวะเดียวดายบนดาวอังคาร ลดจังหวะหัวใจลงมาหน่อย ให้วาบหวามไปหมดทั้งหู พาดิ่งแบบกะเอาตายเลย ขยี้ดนตรีลงไปถึงอารมณ์มาก ในเพลง ออกมายัง? เสียงซินธ์แหลมบาดใจ ดิ่งลงไปอีก ตามด้วย ขับรถเล่น ซาวด์ละมุน ๆ ช็อตตบมือคือทุกคนพร้อมมาก ท่อนฮุกก็ช่วยร้องกันกระหึ่ม โดยเฉพาะฮุกสุดท้ายที่พร้อมใจกันมาก จากนั้นวงก็ระบาย outro น่ารัก ๆ ลงได้ประทับใจ ส่วน Wonder Why? ถึงท่อนแรกจะปล่อยให้คนดูร้อง แต่ก็เค้นดนตรีออกมาได้กินใจ ก่อนจะเร่งจังหวะขึ้นให้ครื้นเครง มือซินธ์ก็ออกมาเต้นเลยก่อนจะกลับไปช่วยเข้าท่อนฮุกได้สนุกสนานเหมือนเดิม จบไปแบบสวยงาม ดรอปจังหวะแล้วลากันไปโดยชวนทุกคนร้อง ‘เมื่อเธอหายไป เมื่อเธอหายไป’ แล้วฟาดโซโล่สุดท้ายได้หนักหน่วงตราตรึงใจมาก
สองทุ่มตรง ต่อกันกับ Penguin Villa ที่เขาอัพสเตตัสว่าได้กลับมาทำอัลบั้มเต็มเพราะการเชิญชวนของงาน ‘ฟังใจลอย’ จริง ๆ และทำให้เพลง เธอคือความจริง ถือกำเนิดออกมา และทำให้เขาได้มาเจอกับแฟนเพลงที่งานนี้ในวันนี้ เปิดมาด้วยเพลง Good Morning และ Acrophobia ที่เราร้องกันจนสุดเสียง ตามด้วย ร้อยล้านวิว ที่วิชวลข้างหลังตอนนี้ festive มาก เป็นเพนกวิน ต้นคริสต์มาส เรนเดียร์ คิวท์สุด ต่อด้วย วันที่ฟ้าเป็นใจ อันนี้ก็น่ารักไปตรงที่วิชวลกลายเป็นรถไฟฟ้า BTS วิ่งจากหัวเวทีไปสุดลายเวที แล้วก็เป็น ความลับในฝูงปลา คนร้องตามดังมากกกกกก ตามด้วย เว และ กลับไปที่โลก พอจบเพลง เจพูดกับคนดูว่า “เยี่ยมไปเลย ถ้าไม่มีฟังใจอาจจะไปทำการเกษตร ถ้าไม่มีฟังใจ อาจจะเก็บเพลงนี้ไว้ที่บ้านตลอดกาล” แล้วเขาก็เล่นเพลง เธอคือความจริง คนเปิดแฟลชมือถือโบกไปมากลางอากาศ แล้วเจก็บอกว่า “ลืมบอกว่าเมื่อกี้เพลงสุดท้าย จริง ๆ มีเพลงนี้ด้วยแต่ไม่ใช่ของวงเรา” แล้วเขาก็เล่น Vintage Pic เวอร์ชันงาน Crossplay ส่งเข้าโชว์ของ Solitude Is Bliss วงต่อไปที่กำลังจะเล่นซึ่งเขาไปเป็นโปรดิวเซอร์ในอัลบั้มล่าสุดของวงนั้นด้วย
ที่เวทีฮาวทูฮิต ก็มี Yena ซึ่งเริ่มด้วยเพลง Police ที่คนดูค่อย ๆ ทยอยเดินเข้ามา เพลงดึงช้าลงก่อนจะจบลง แล้วกุล นักร้องนำก็ทักทายว่า “งานศพควรจะเท่ากันทุกงานครับ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ค่าความเป็นคนเท่ากันครับในงานศพ” ก่อนจะบอกว่า “เมื่อกี้พูดถึงตำรวจแล้วครับ มาพูดถึงอาชีพที่ใกล้ ๆ กันนะครับ กับทหารครับ แต่เป็นรสชาติของอาหารครับ แกงไตปลา ครับ” แล้วเสียงไฮแฮตก็ดังเข้าเพลง แกงไตปลา ที่เราประทับใจท่อน ‘แม่จ๋า จะเอายศเอาดาวไปฝาก พ่อจ๋า จะเอาร่างไปประดับประดาพวงหรีด แม่จ๋า จะเอายศไปเสริมปรุงแกงไตปลา พ่อจ๋า จะเอาร่างไปเสริมบารมี’ มาก ๆ กินใจเหลือเกิน จบเพลงโฟน มือเบสก็ทักทาย “คนใหญ่คนโตทำตัวให้มันประโยชน์ด้วยนะครับ ถ้าพูดเยอะเดี๋ยวจะกลายเป็นม็อบนะครับ” จากนั้นกุลก็ตัดเข้าเพลงแบบฉับไว “เล่นเลยดีกว่า พวกเราอยู่พระโขนง มาจากกรุงเทพ ฯ ครับ” แล้วเป็นเพลง กรุงเทพ จากนั้นกุลก็เล่าเรื่องราว “เพลงต่อไปเราก็เขียนให้ผู้หญิงคนนึง ที่บางทีเค้าก็มีทางเลือกของเค้าที่เข้ามาในเมือง” ก่อนจะขอตัวตั้งสายซักครู่ ที่โฟน ก็ช่วยทำลายความเงียบ “ขอบคุณฟังใจมากนะครับที่ทำให้เรามีเพลงฮิต ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณอีกครั้ง ขอบคุณทุกคนมากนะครับ” แล้วกุลจะบอกว่า “ขอบคุณทุกเสียงปรบมือนะครับ เพลงต่อไป Hi, Hello ครับ” จากนั้นเสียงกีตาร์ก็ดังขึ้นคู่ไปกับกลองเหมือนกับดนตรี marching ซึ่งในท่อน ‘กรุงเทพมหานครแห่งความหวัง’ คนก็ร้องตามลั่น
“ต่อไปเป็นเพลงที่เราเล่นที่นี่เป็นครั้งแรก” โฟนบอก “เพลงนี้ค่อนข้างเคลียร์นะครับ เพราะทุกคนรับใช้กัน อาชีพทุกคนก็รับใช้กัน มีใครไม่รับใช้ด้วยเหรอครับ” เสียงเฮดังลั่น ก่อนโฟนจะพูดต่อ “มีบ้าง แต่ไม่พูดถึง ถ้าเป็นมนุษย์ก็ต้องรับใช้กันและกันนะครับ” จากนั้นเข้าเพลง คนรับใช้ จบเพลงโฟนก็ถาม “เหลืออีกกี่นาทีครับเนี่ย” ขณะเดียวกันด้านล่างก็มีคนตะโกนขอเพลง กรุงเทพ ซึ่งโฟนตอบกลับว่า “กรุงเทพ เล่นไปแล้ว! เพลงอะเหลืออีกเยอะ แต่เวลาเหลือไม่เยอะนะครับ โถขี้ ? เดี๋ยวใจเย็น ๆ ดิ เค้าบอกคนใจร้อนเป็นชนชั้นนายทุนน้อยนะ” แล้วกุลก็เอากีตาร์โปร่งมาเริ่มเซ็ต ขึ้นอินโทรคนก็กรี๊ดทันทีกับ ก้มลงช่วยมด ซึ่งจบเพลงเขาก็ทิ้งท้ายว่า “บางทีเจอหมาซักตัว ก้มลงกอดมันก็พอแล้วครับ ขอบคุณครับ” ก่อนเขาจะอธิบายเพลงต่อไปว่า “เดี๋ยวช่วงนี้ผมจะเล่นกันสองคนครับ เพราะตอนนั้นพี่เยมือกลองติดภารกิจต้องไปทำงานครับ เดิมวงนี้ชื่อ ฬเย (รอเย) ครับ ถ้าใครซื้ออัลบั้มก็จะมีเพลงนี้ในอัลบั้มด้วยครับ” ก่อนจะเว้นไปแป๊บนึงแล้วบอก “ครับผม ชายเหวี่ยงแหครับ” ซึ่งตลอดเพลงคนก็ร้องตามดังมาก จบเพลงก็เล่าติดตลกว่า “เมื่อกี้รอเย เยกลับมาแล้วนะ ขอเสียงปรบมือให้เยด้วยครับ” กุลบอก แล้วโฟนก็เล่าว่า “พี่เยไม่ร้องเพราะพี่เยไม่ดื่ม เพลงนี้เพลงใหม่ ไม่เคยเล่นที่นี่มาก่อน ที่อื่นก็เล่นมาแล้ว ไหนคุณพูดซักนิดนึงสิว่าทำไมอิสลามต้องกอดอก” ซึ่งกุลก็เล่าว่า “พูดตรง ๆ เลยครับ พวกเรารู้สึกว่าเด็กไม่ควรมีศาสนา เรามีสิทธิ์เลือก เด็กก็ควรมีสิทธิ์เลือก น่าจะเรียนหลาย ๆ ศาสนา แล้วค่อยเลือกครับ” โฟนก็เพิ่มเติมว่า “ตอนเด็ก ๆ นับถือพุทธ บอกครูอยากนับถือคริสต์ เค้าบอกไปถามพ่อแม่ก่อน เราก็ไม่กล้าครับ” ก่อนงานฟังใจจะได้ยินเพลง อิสลามให้กอดอก เป็นครั้งแรก “เวลาเราหมดแล้วครับ เพลงสุดท้ายแล้วครับ เหมือนเดิมครับ มนุษย์เราต้องเท่ากันครับผม โถขี้ ครับ” เพลงนี้ขึ้นมาแบบดนตรีบาง ๆ แล้วกุลก็ทิ้งท้ายไปว่า “ขอบคุณครับ ไว้พบกันใหม่โอกาสหน้า ขอบคุณทุกเสียงปรบมือครับผม”
อีกเวทีหนึ่ง ก็มี คณะขวัญใจ ที่เราตั้งต่อ มาถึงดนตรีก็ร็อกสุด ๆ ว๊ากสุดพลังจนแฟนเพลงตะลึง เพลงแรก แมลง เนื้อเพลงแพ้ ๆ ล้อไปกับดนตรีได้แสบทรวง มีความเพื่อชีวิตมาก ๆ กีตาร์ขยี้ใจโคตร ๆ ส่วนเพลง รู้บ้างไหม ดนตรีเข้มมาก ๆ บอกเล่าความคับข้องใจได้เท่มาก ๆ โซโล่ก็จี้ใจเหมือนเดิม มาฟังเพลงที่เหมือนจะไม่ฮิตกันบ้างดีกว่า ดาวพลูโต แต่พออินโทรมาคือทุกคนกรี๊ดเลย ท่อนร้องว่าซึมแล้ว พอดนตรีเข้ามาประกอบครบทุกชิ้นก็ดิ่งไปเลยจ้า คำรามสุดปอดก่อนจะดรอปดนตรีลง แล้วซัดโซโล่มัน ๆ ไว้ตอนท้ายอีกชุดได้ตราตรึง คุณคือดวงจันทน์ฉันสิคนบ้า แฟนเพลงช่วยกันร้องเสียงกระหึ่มเวที ไลน์กีตาร์เชื่อมแต่ละท่อนคือนุ่มมาก ชดช้อยไปมาจนทุกคนอยู่ภวังค์ เสียงร้องขับกล่อมจนเราเคลิ้มตาม พอขอไฟแฟลชทุกคนก็ร่วมมือทันที เลยอวยพรไปว่าขอให้เจอดวงจันทร์ของตัวเองนะครับ พร้อมช่วยกันร้องท่อนฮุกไปด้วยกัน รอไม่มีกำหนดการ เอื้อนแบบนี้มาคือทุกคนกรี๊ดเลย ดนตรีก็บีบคั้นจิตใจมาก พอถึงฮุกก็ให้คนดูช่วยร้องทั้งท่อน ตบด้วย ‘จะไม่รอเมื่อหมดรักเธอแล้ว แต่ตอนนี้ยังรักอยู่ก็ขอรอต่อไป’ แล้วซัดด้วยฮุกอีกรอบด้วยความรู้สึกอันรุนแรง บาดใจทุกคนไปทั้งเพลง ต่ำตม กีตาร์แสลงใจมาก เข้ม ๆ นุ่ม ๆ ย้ายป่า เนื้อเพลงแรงอยู่ เล่นสดหึกเฮิมเหมือนกัน โซโล่มันมาก โซโล่สุดท้ายปล่อยของมาก ทิ้งภาพลักษณ์วงโฟล์กนุ่ม ๆ ไปเลย เป็นวงที่ต้องดูสดจริงแหละ
ยังไม่ทันสามทุ่มดี Solitude Is Bliss ก็ขึ้นมาบนเวที ตอนนี้คนดูแน่นขนัดมาก ๆ และอย่างที่รู้กันว่า ยิ่งวงนี้เล่นสดยิ่งเล่นดีแบบไม่ต้องคาดหวังเลย ซึ่งวันนี้เขาก็พิสูจน์ความเชื่อนั้นอีกครั้ง แม้แต่คนที่เคยดูครั้งแรกยังทึ่งกับฝีมือของวง เปิดมาใน Show Time เพลงจากอัลบั้มใหม่ พอเลือกมาเป็นเพลงเปิดโชว์คือเท่มากกกกกก เหมือนเพลงปลุกใจ ปลุกให้ทุกคนตื่นแล้วมาสนุกกัน ต่อด้วย Dream On, Ice Cream โห เท่มาก ความ neo-psychedelic ร็อกแอนด์โรลมาเต็ม และเป็น สกุณา เพลงที่ร้องเล่าเหตุการณ์ช่วงชุมนุมนกหวีดได้แบบแสบ ๆ คัน ๆ ท่อน ‘ปิ๊ดปิ๊ดปี้’ มีคนช่วยร้องกันสนั่น ซึ่งเบสในเพลงนี้โหดมาก ๆ มีท่อน 90s ballad ใส่เข้ามาให้ดูกวนโอ๊ยสไตล์ละครหลังข่าวกันด้วย ร้ายจริง ๆ แล้วก็เป็นเพลง Glory Will Come Last ที่มีท่อนร้องรับส่งกันแบบเพลงฉ่อย กลองก็เท่สุด ๆ ตามด้วยอีกเพลงฮิตจากชุดใหม่ เพียงสิ่งเดียว คือต้องบอกว่าอัลบั้มเพิ่งปล่อยออกไปได้ไม่นาน แต่คนก็ร้อง 5 เพลงแรกนั้นได้กันแล้ว เยี่ยมมาก ซึ่งเราก็จับกลุ่มกับแก๊งน้อง ๆ ร้องกันอย่างสนุก ได้เพื่อนใหม่เฉย ตามด้วย ระบายกับเสียงเพรียก ที่แม้แต่ท่อน วิบวิ้ว เสียงหัวเราะ ก็เก็บร้องได้หมด บ้าไปแล้ว และเฟนเดอร์ ฟรอนต์แมนก็บอกว่า “เดี๋ยวจะเล่นเพลงต่อจากเพนกวิน” ขึ้นมาเป็น Vintage Pic ที่เป็นเหมือนเพลงประจำตัวของใครหลายคน และที่พีคมากคือเขาเอา Don’t Expect Me มาเล่นจ้าาาา ไม่ได้ฟังนานมากแล้ว นาน ๆ เล่นที มีคนร้องเอิ้ว ๆๆๆ กันอย่างเดือด มีท่อนที่เล่นเป็นแจ๊สนิด ๆ ด้วย เท่สุด เบสหนึบ ท่อนหลอน ท่อนดรอปอะไรมาครบ ท่อนปั่นกีตาร์ดุ ๆ ก็มี วงนี้ไม่ใช่คนแล้ว เป็นปิศาจไปเลยจ้าาา
ณ ขณะที่เวที ฮาว-ทู-ฮิต แบดบอยฟอร์มพะเยาวง YENTED ขึ้นเล่นตรงเวลาเป๊ะ เปิดตัวด้วยซิงเกิ้ลใหม่ของปีนี้อย่าง พูดไปเหอะ เพลงที่มีความหมายเศร้า ๆ ว่าคงถึงเวลาบอกรักเธอแล้วล่ะ เพื่อเป็นการวอร์มอัพว่าเพลงต่อไปนี้จะเป็นคำสารภาพของพวกเขาทั้งหมด ต่อด้วยเพลง รักได้คนเดียว จากอัลบั้มก่อนหน้านี้อย่าง Antifungal ซึ่งยังคงคอนเซ็ปต์เพลงเศร้าต่อเนื่องจากเพลงก่อนหน้านั้น อยากจะกรี๊ดออกมาว่าเสียงเจา นักร้องนำ นุ่มมากกก ฟังแล้วทั้งหลงทั้งเศร้า หลังจากสารภาพรักผ่านเพลงแรกแล้วก็ยังย้ำอีกทีว่ารักได้คนเดียวนะ เพลงต่อมาจึงยังคงเป็นคอมโบเพลงเศร้ายอดฮิตอย่าง Winter Rain ที่ช่างเข้ากับอากาศของฤดูหนาวอย่างเดือนธันวาคมของไทยในงานเมก้าฮิตเหลือเกิน (ประชดนะ) หลังจากไม่สมหวังมาหลายเพลงแล้ว มาถึงเพลงใหม่ล่าสุดอย่างเพลง วิภาวดี เป็นไม่กี่เพลงของพวกเขาที่สมหวังอินเลิฟกับความรัก การที่ทุกคนสามารถร้องเพลงนี้ตามได้แล้วทั้งที่เป็นเพลงใหม่ของพวกเขาทำให้ตีความได้ว่าพวกเขาคือวงยอดฮิตแล้วจริง ๆ หลังจบเพลงเริ่มพูดคุยกับผู้ชมด้วยการถามว่าใครมาดูวงพวกเขาเป็นครั้งแรกซึ่งก็มีอยู่พอสมควร แล้วก็เริ่มแนะนำสมาชิกในวงก่อนที่จะชวนคนดูตบมือตามเพื่อที่จะเริ่มเพลงที่ทำให้ใครหลายคนรู้จักพวกเขากับเพลง ถ้าหาก ที่ฟังกี่ครั้งก็ต้องร้องคลอตามอัตโนมัติโดยเฉพาะท่อน ‘โอ้ววว พอแล้ววว กับการเปลี่ยนแปลงอะไรแบบนี้’ ต่อด้วยเพลง Her ซึ่งเจาแร็ปเองร้องเอง ทั้งมันและนุ่มนวลในเพลงเดียวกัน เชื่อว่าใครโดนเพลงนี้เอาไปร้องให้ฟังก็คงเขินม้วนจนตัวบิดเกลียวชัวร์ ๆ มาถึงเพลงสุดท้ายพวกเขาเลือกเพลง รักจาง ๆ ที่อ่างแม่ต๋ำ น่าจะเป็นเพลงแรก ๆ เลยที่พวกเขาปล่อยออกมา ถ้ารวมทุกเพลงของ YENTED 90% ล้วนเป็นเพลงเศร้าแน่นอน แต่เพลงนี้เศร้าที่สุดที่เคยดูมา มันคือเพลงที่เล่าเรื่องราวควบคู่ไปกับสถานที่ทำให้จินตนาการของเราอินตามไปกับเพลงได้ง่ายมากยิ่งขึ้น ดีมากจริง ๆ เกือบลืมไปแล้วว่าพวกเขาเป็นวงน้องใหม่ เป็นวงที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองและน่าจับตามองว่าก้าวต่อไปของพวกเขาจะเป็นอย่างไร
แล้วก็ได้เวลาของ Already Dead แก๊งฮิปฮอปตัวจี๊ดแห่งยุค เปิดมาด้วย Young Bong กับเพลง Gang ที่โคตรของโคตรเดือด พลังเอาคนดูอยู่หมัดมาก ๆ ไม่รู้ไปชาร์จกันมาจากไหน แล้วก็เป็น Yeti Gang, My Style, กัญและกัญ ก่อนจะชวน Younggu ขึ้นมา จัดให้เลยกับเพลงใหม่ล่าสุด เพิ่งกดฟังไปวันก่อน Si Gun Bon Doi หรือ สี ๆๆๆ กันบนดอย นั่นแหละค่ะ ซึ่งเขาชวนให้คนดูชู 4 นิ้วขึ้นมาด้วย ต่อด้วยเพลงที่เขาถามว่า ‘ไหนใครดูดเนื้อแล้วตาแดงขอเสียงหน่อยยยย’ แล้วก็เป็น Anti-Autotune ที่ทุกคนพร้อมใจกันร้องท่อน ‘ใครด่ากู พ่อมึงตายยยยย’ โห turnt มากข้า แล้วก็ได้ 1Mill ขึ้นมาพร้อมกับ FIIXD ในเพลง พิษภัย โอ้ย เท่มากเด้อ แล้วเจ้าน้องตัวแสบ DIAMOND ก็ขึ้นมาพร้อมเพลง บอกตัวเอง โห แต่เพลงนี้คือ hustle เล่าชีวิตดีเลยแหละ สังเกตเห็นข้างหลังวิชวลเป็นเส้นแถบ YouTube player กำลังเล่นอยู่ คือคนคิดวิชวลเก่งจริงงานนี้ ยอม ตามด้วยเพลง HIPHOP ของ YG และ TONY JAA ของ 1Mill ต่อไปเป็นเพลง RIP ที่มีทีมงานขึ้นมาถ่ายภาพเพื่อตัดไปทำมิวสิกวิดิโอของ 1Mill (เพิ่งปล่อยวันนี้เลย) ตามด้วยเพลงสุด turnt ใน Shibuya และปืดท้ายกันไปแบบคอแตก ดุ ๆ ในเพลงฮิต Can’t Tell Me Nuttin’ กับ Gucci Belt งูมันเลื้อยกันเกลื่อนฟังใจเมก้าฮิตเลยโว้ยยยย
Moving and Cut มาพร้อมกับเสียงดำน้ำชวนเอาดิ่งลงไปในความมืดมนในเพลง พอแล้วใจ ก่อนกีตาร์เท่ ๆ จะซักขึ้นมาให้เราเคลิ้มเล่น ทุกคนตะโกนพร้อมกันในท่อนฮุก ฮุกก็วาไรตี้ไปด้วยกีตาร์สองตัวกับซินธ์อีก ตามด้วย เรี่ยวแรงครั้งสุดท้าย มาถึงก็อัดกลองกับกีตาร์เข้ม ๆ เข้าไปให้มันกว่าเวทีใหญ่ไปเลย ไลน์กีตาร์จับใจดี จังหวะกลองคือเพลินมาก ชวนทุกคนร้อง โวววว ตามจนกระหึ่มเวทีเลย แล้วซัดด้วยโซโล่กลมกล่อมจนเราต้องโยกตัวตาม “เพลงนี้สำหรับคนที่มากับเพื่อน ไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้าเราไม่ได้แอบรักเพื่อน” พูดเปิดมาจนขึ้นเพลง อย่าเลย…อย่าไว้ใจ บีบอารมณ์หนักมาก ดนตรีคือถูกต้อง ท่อนฮุกคือจะเอาตาย เป็นเพื่อนกันแหละจะได้คบกันนาน ๆ ต่อด้วย จะมีอะไร เพลงใน EP ล่าสุด กีตาร์โปร่งทำให้ผ่อนคลาย เนื้อเพลงก็ค่อย ๆ นวดเราไป และเป็น Escape ทุกคนร้องตามตั้งแต่ท่อนแรก เสียงกีตาร์ค่อย ๆ เลี้ยงอารมณ์จนทุกชิ้นเข้ามาเติมให้เจ็บปวดขึ้น “รบกวนขอแบตมือถือ 2% ในมือถือช่วยเปิดแฟลชให้หน่อยได้มั้ย” แสงสว่างไปทั้งเวทีในเวลานี้ จากนั้นเขาก็ชวนไปดูคอนเสิร์ตใหญ่ และให้ทุกคนร้องฮุกได้ดังสนั่นท่ามกลางเสียงกีตาร์โปร่งตัวเดียว เป็นโมเมนต์ที่น่าจดจำมาก แล้วขยี้กีตาร์อย่างดุเดือดให้ถึงใจคนฟัง “บางครั้งคุณอาจรู้สึกไม่มีค่า แต่พวกคุณมีค่าสำหรับพวกเรามาก อย่างน้อยอยู่เพื่อพวกเราได้มั้ย ขอบคุณครับ” เสร็จแล้วก็พูดบิ้วอีกรอบ “เพลงนี้มอบให้กับคนที่ชอบทำอะไรโง่ ๆ ให้กับคนที่เรารัก และคิดว่าจะทำเป็นครั้งสุดท้าย แต่เรายังทำต่อไปเพราะเรารักเขา” ใน ฉันยอม ท่อนแรกคนดูช่วยร้องเสียงดังเลย ดนตรีก็สนุก ท่อนฮุกติดปากอยากร้องตาม ท่อนแร็ปของ นะ Polycat ก็คือโดนใจ จังหวะโซโล่เบสแล้วดรอปฟาดเข้าโซโล่คือเท่สุด ๆ กีตาร์เหลือร้ายสุด ตามด้วย อย่าเลย…อย่าทรมาน กีตาร์โปร่งกับคำร้องก็สะกดเราอยู่ทันที เว้นให้คนดูเติมท่อนเชื่อมลงไปก็กระหึ่มเลย พอฮุกปุ๊บทุกคนก็โยกตัวร้องตามพร้อมกัน เลี้ยงอารมณ์ด้วยการขยี้กีตาร์ก็รืนหู ยิ่งฮุกสองก็ให้คนดูช่วยกันร้อง ทุกคนก็ตะโกนกันสุดเสียง จากนั้นก็บอกกับคนดูว่า “ขอบคุณทุกคนที่มาฟังเพลงกัน ขอให้จำว่าพวกเรา Moving and Cut” แล้วสับเครื่องดนตรีกันสุดพลัง ในเพลง ปล่อยให้ตัวฉันไป แค่อินโทรมาก็เรียกเสียงกรี๊ดถล่มทลาย ได้ฟังออดิโอบ่อย ๆ พอมาฟังสดแล้วมันดีงามมาก ชอบจังหวะกลอง แม้ฮุกจะโดนเสียงคนดูช่วยร้องกลบ แต่กีตาร์ก็ยังแสบทรวงเหมือนเดิม “เพลงที่ดีที่สุดคือเพลงที่เราช่วยกันร้อง ขอให้ทุกคนช่วยกันร้อง” ‘อย่างน้อยก็คนเคยรักกัน’ ได้ยินเสียงคนดูดังกระหึ่ม
ห้าทุ่มตรงของฝั่งติดถนนพระราม 9 ก็ได้ส่งท้ายค่ำคืนนี้ที่เวที ฮาว-ทู-ฮิต ไปกับ Whal & Dolph ที่มาพร้อมอินโทรเก๋ ๆ ทุกครั้งที่โชว์ แต่คราวนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว คราวนี้มาพร้อมเพลงใหม่ มีความจริงบางอย่างที่เธอไม่ควรรู้ แค่เพียงเสียงของ ปอ (นักร้องนำ) ที่พูดว่า “เธอ คืนนี้ขอไปเที่ยวนะ” ก็เฮกันหมด พร้อมกับสวัสดีชาวฟังใจทุกคน ต่อด้วยเพลงน่ารัก ๆ อย่าง นานนาน ตามมาด้วยเพลงชวนทำใจอย่าง หากมันจะสายเกินไป ยังช้ำไม่พอขออีก ตามมาด้วยเพลงที่เธอไม่ลืมแฟนเก่าซะทีอย่าง ละเมอ ต่อด้วยเมดเลย์เพลง พ และรอให้เธอบอก ที่พูดกันตรง ๆ เลยว่าต้องมีคนร้องไห้บ้างแหละ เพราะก่อนจะร้อง ปอชวนทุกคนให้ร้องเพลงนี้ให้คนที่ทำร้ายเรา! (ต่อให้ไม่อินก็ต้องอินแหละวะคราวนี้ ตะโกนไว้ก่อน) อะเศร้ากันมาเยอะแล้ว พักใจกันมาฟังเพลงน่ารัก ๆ ที่หวนให้นึกถึงคนในใจอย่าง ฉันยังเก็บไว้ ที่เพียงอินโทรขึ้นก็รู้สึกอบอุ่นและเศร้าไปในเวลาเดียวกัน แถมยังชวนยกมือโบกไปโบกมา เป็นภาพที่น่ารักเสียจริง ต่อกันด้วย ฝากไว้กับดาว ที่มีทะเลดาวให้คู่หูปลาได้ชม เป็นทะเลดาวที่งดงามมาก ชื่นใจแทนเจ้าปลาเลย ส่งท้ายไปด้วยเพลงคนใจร้าย ๆ แน่นอนว่านั่นก็คือ ไม่รู้ทำไม ตะโกนร้องกันให้ลั่นสนั่นเวที แต่ยังไม่จบแค่นั้น ถึงแม้เวลาจะหมดแล้ว เที่ยงคืนเป๊ะ ๆ ยังแถมท่อนฮุกใจเดียวให้อีกนิดนึงก่อนจะร่ำลาเวทีไป ด้วยสโลแกนประจำอย่าง “รักน้ำ รักปลา รักวาฬแอนด์ดอล์ฟ” เป็นการปิดคอนเสิร์ตที่น่าประทับใจจริง ๆ
ห้าทุ่มตรง วงที่ทุกคนรอคอยก็ขึ้นมาประจำที่แล้ว Polycat ที่หลายคนคิดถึง กลับมาพร้อมเพลงจากอัลบั้มชุดแรกของพวกเขาในสไตล์อัลเทอร์เนทิฟร็อกที่ได้เสียงซินธิเข้ามาสร้างสีสัน นั่นคือ ถ้าเธอคิดจะลืมเขา โห คือไม่ได้ฟังนานมาก ไม่ได้สัมผัสด้านร็อก ๆ ของวงมานานมาก แล้วก็เป็นเพลง มิดชิด แรร์มากกก อะเรนจ์เท่สุด ต่อด้วยยุคที่เราน่าจะรู้จักเขากันทั้งบ้านทั้งเมือง ในเพลง เวลาเธอยิ้ม มีท่อนรีอะเรนจ์เบสอย่างฟังก์ ใส่บีตฮิปฮอปเข้ามาได้กลมกล่อมมาก เพลงต่อไปนะถามว่า ‘ใครรักเดียวใจเดียวบ้าง’ นั่นคือเพลง ภักดี อีกเพลงฮิตของชาวฟังใจ ต่อด้วย ‘ไหนใครแอบชอบเพื่อนนนน’ กับเพลง เพื่อนไม่จริง นี่คือสุดยอดของความพระรองแล้วนะวงนี้ ตามด้วย มานี่มา มีความโอลสคูลฮิปฮอปซ่อนอยู่ในเบสและบีต ในความมันนี้ด้วย ก่อนจะตัดเข้าความซึมใน เป็นเพราะฝน และ พบกันใหม่ ตามด้วยเพลง ดูดี ที่อะเรนจ์ใหม่อีกเช่นกัน อย่างเพราะ หรือจะมี มันเป็นใคร ซึ่งช่วงนี้ก็มาถึงเพลงสุดท้าย มีประกาศจากโต้ง มือซินธ์ว่า ‘เอามือถือยัดใส่ตูดไปเลยไอ้เหี้ยยยย’ คือนี่เป็นสิ่งที่เขาอยากจะพูดในคอนเสิร์ตใหญ่ที่ผ่านมาแต่ไม่ได้พูด เลยถือโอกาสบอกกันที่งานนี้เลย ชอบ ๆๆๆ ขอบคุณพลังแอลกอฮอลที่ทำให้เราได้พูดในสิ่งที่อยากพูดนะค้า ซึ่งแฟนเพลงก็ให้ความร่วมมือแต่โดยดี ก่อนจะลากันไปในเพลง อาวรณ์ จบเวลาเที่ยงคืนอย่างงดงาม อ้อ โชว์นี้นะ ฟรอนต์แมน ถอดเสื้อด้วยแหละ
ทุกคนพร้อมกลับบ้านด้วยสีหน้าชื่นบาน กับความฟินตลอด 12 ชั่วโมงในงาน ฟังใจ เมก้าฮิต – Fungjai Megahit 2019 ขอทุกคนรับความขอบคุณจากทีมงานหน้าใสใจสว่าง ประหนึ่งดวงไฟหน้า 7-Eleven ที่เราเอามาขึ้นจอ LED ในช่วงท้าย อยากฟังเพลงเมื่อไหร่ก็แวะมา ฟังใจ ขอให้ทุกคนเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ Bon Jovi /ตึง ตึง อิทส มาย ล้ายยยยยฟ
