คืนวันอังคารที่ 21 มกราคมที่ผ่านมา Fungjaizine ก็ได้ไปแวะเวียนบาร์ Nineteens Up เพราะรู้มาว่าจะมีงาน 19 Visit ชวนสามวงจากเชียงใหม่จะมาเล่นที่นี่ ทั้ง Vels และ Yonlapa จาก Minimal Records และ The Vuniyerse จาก Macrowave ซึ่งเป็นสามวงที่น่าติดตามสุด ๆ ณ ขณะนี้

เราไปถึงงานตอนสามทุ่ม คิดว่าจะไม่ทันวงแรกแล้ว แต่ไป ๆ มา ๆ พบว่าการแสดงเลตไปครึ่งชั่วโมงเพราะเกิดเหตุสุดวิสัย นั่นคือ ‘ถูกขอความร่วมมือให้งดใช้เสียง’ (อีกแล้ว) ก็ถือว่าโชคดีที่ทำให้เราได้ฟังตั้งแต่เพลงแรก แต่ความน่าเสียดายคือช่วงที่งดใช้เสียงเป็นช่วงที่ตรงกับซาวด์เช็กของ The Vuniyerse พอดี วงเลยไม่สามารถซาวด์เช็กได้ เสียงในตอนต้นโชว์เลยลั่นทุ่ง แหลมแสบ บวม ๆ น่าปวดใจอยู่ แต่คุณโด่ง Solitude is Bliss ก็มากู้สถานการณ์ ในเพลงแรก DreamerLover เพลงใส ๆ กีตาร์เซิร์ฟ ๆ ประกอบกับช่วงที่คนดูทยอยเข้ามาภายในร้านพอดี ต่อด้วย Rush เพลงสนุก ๆ ที่วงอะเรนจ์ให้มันขึ้น แต่ซาวด์กีตาร์บางตัวยังเบา ๆ ไปบ้าง ต่อด้วยเพลง Behind the Scene สลับให้มือกีตาร์อีกคนร้องเป็นหลัก ซินธิไซเซอร์จิ้มกุ๊งกิ๊งในเพลงนี้น่ารักมาก กลองก็เท่ เดิมทีจุดเด่นของวงนี้คือเสียงประสานแหละ แต่ด้วยความที่เสียงยังไม่เข้าที่ เลยทำให้การประสานเพี้ยนไปบ้าง

ซาวด์เริ่มเข้าที่เข้าทางในเพลง Reverse กับแจงเกิ้ลป๊อปเสียงหงุง ๆ ร่วมด้วย Jellyfish เพลงน่ารักใหม่ล่าสุดที่ร้องวนเป็นลูป เสียดายมีกลองตีวืดไปในบางจังหวะ ตามด้วย Blue Bus เพลงช้าชวนโยก สรุปว่าวงนี้ร้องเพลงกันได้เกือบหมดเลยเพราะหนนี้มือซินธ์เป็นคนร้อง และแต่ละคนก็มีเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ด้วย ความดีงามคือเพลงนี้ประสานกันได้เพราะมาก แต่พวกเขาก็ไม่ปล่อยให้ได้เนิบเกินไปเมื่อท่อนโซโล่เล่นกันแบบไฟแล่บ แล้วก็เป็นเพลงใหม่ที่ยังไม่มีชื่อเพราะเพิ่งแต่งก่อนมาทัวร์ได้เพียงวีคเดียวโดยมือซินธ์คนเดิม ที่เขาก็อาสาร้องเองด้วยเพราะเป็นเพลงที่เขาแต่งให้เพื่อน จบจากเพลงนี้

ฟรอนต์แมนถามว่า “ใครเคยฟัง The Vuniyerse บ้าง อยากฟังเพลงอะไร” ไอ้เราก็ตะโกนไปว่า ขอ CardGame ปรากฏว่าวงไม่ได้ซ้อมมา เสียดายมาก เขาเลยเล่นเพลงที่แต่งแรก ๆ Nothing Hill ในคราบความป๊อปแต่กีตาร์ท้ายเพลงเท่เหลือเกิน แล้วก็เล่นเพลง Coming Soon กลองแบบฟังกี้แต่ซาวด์กีตาร์เป็นแจงเกิ้ลป๊อปใส ๆ มีบริดจ์ที่เปลี่ยนไทม์ซิกเนเจอร์ แล้วตัดเข้าโซโล่ได้เท่มาก ตรงนี้เสียดายสุด ๆ ที่มือกลองมึงวืดไปในท่อนสำคัญก่อนเข้าฮุคสุดท้าย ก่อนจะเป็นเพลง Summer Down เป็นเพลงที่มีกีตาร์เท่อีกเพลง คีย์บอร์ดคือดีงาม เป็นเสียงสว่าง ๆ ล้อเล่นกับหู และเบสเท่มาก ดึงหน่วงกันเลยทีเดียว ซึ่งก็มีท่อนนึงที่เมามาย นีโอไซค์มาเต็ม ท้ายเพลงมีบริดจ์ที่กีตาร์ เบส กลอง ยูนิซันกันจนเราขนลุก และก็เล่น interlude hypnagogic pop หน่วง ๆ ก่อนจะดึงเข้าท่อนที่เล่นแล้วเรานึกถึง The Pains of Being Pure at Heart แต่ก็มีช่วงที่กลองสาด ๆ แบบการาจอังกฤษ และปิดท้ายด้วย Breathless ที่ซาวด์กีตาร์ให้ความรู้สึกเป็นอัลเทอร์เนทิฟร็อก 2000s เลย

แล้วก็ถึงคิวของ Vels ที่ขึ้นเล่นตอนสี่ทุ่ม มือซินธ์กับนักร้องนำส่งซิกให้สัญญาณกัน แล้วเริ่มบรรเลงเสียงขับขานกังวานจาก Dust ปลุกวิญญาณปิศาจ เหมือนกำลังฟังบทสวดอยู่ แต่ใจก็ไปโฟกัสอยู่ที่จังหวะกลอง ที่อีกนิดคือจะเป็นแดนซฮอลแล้ว จนอีกท่อนมานี่คือดั๊บหนืดหนัก เล่นซาวด์เอฟเฟกต์วื้ด ๆๆๆ ส่งให้ตอนท้ายเราเข้าสู่โหมดนรกแตก เปิดมาเพลงแรกก็กะเอาตายกันเลย จากนั้นก็เล่นเพลงใหม่จากอัลบั้มที่สองที่ยังไม่ปล่อยและยังไม่ได้ตั้งชื่อ ตอนฟังนี่เสียง md หลุดอวกาศไปแล้ว แม้กีตาร์จะ dreamy แต่กลองก็ยังหนักหน่วง และเล่นได้หม่นมาก กับกีตาร์ดรีมมี แต่เล่นหน่วงมาก รับอารมณ์ดาร์กจากเสียงที่ประสานกันได้เท่สุด ๆ ตามด้วย หนี อินโทรกีตาร์เท่แบบหาตัวจับยาก ตามมาด้วยลิกที่เล่นขึ้นมาแหลม ๆ คีย์บอร์ดเปนเสียงลูป ตื้อ ดื่อ ดือ วนไป ประสานด้วยเสียงร้องวน ๆ อันทรงพลัง ประกอบกับกีตาร์ก็เล่นออกมาได้มันมา เท้าเริ่มไม่ติดพื้นแล้วตอนนี้ แล้วก็เล่นเพลงล่าสุด Refraction ทั้งดนตรีและเสียงร้องคอยประคองกล่อมให้เราตกอยู่ในภวังค์ ชอบการทอดเสียงในเพลงนี้มาก ๆ ตอนท้ายดนตรีทุกชิ้นประโคมเข้ามาอย่างหนักหน่วง โดยเฉพาะกับกลองที่พล่านสุด ๆ ชอบมากกับเสียงน้ำจ๋อมแจ๋มฉ่ำเย็น คอยหล่อเลี้ยงไม่ให้อารมณ์เพลงเดือดจนเกินไป ยิ่งในเพลง พร่าง เพลงแรกที่พวกเขาปล่อยกับ Minimal Records ใช้คำว่าสวยงามสว่างสไวคงไม่ผิดนัก มีเสียงแอมเบียนต์ชวนล่องลอย ท่อนประสานก็ไร้ที่ติ คือสองคนฮัมอิมโพรไวส์เป็นลูปสลับกัน ท่อนหลังสุดเท่มากกกก ไซเคเดลิกมาเต็ม

แล้วพวกเขาก็เล่นอีกหนึ่งเพลงใหม่ ได้ความแจ๊ส ผสมแมธร็อก แต่เมโลดี้เป็นป๊อปที่เพราะมาก ๆ คอร์ดที่เลือกมาใช้นี่โกงมาก (หมายถึงว่าพอเลือกมาทางนี้แล้วคนฟังตายเรียบ) เสียงประสานได้ฟีลแบบ X-Japan กันเลย ยิ่งท่อนดรอปเหมือนพาล่องอวกาศ แล้วตอนแรกว่าป๊อปมาก ท่อนหลังคือเหมือนโดนตบหน้าโหดบ้า ว้ากสะกดคนดูไปเลยจ้า ปีศาจสมชื่อวงจริง ๆ (Vels. = Vile Evil Lives) จบเพลงนี่คือรอฟังเพลงอัลบั้มใหม่เลย แม้มันจะป๊อป ฟังง่ายขึ้นบ้าง แต่ดนตรีโหดเหมือนเดิม จากนั้นก็เล่นเพลง ไม่ต่าง กลองขึ้นมาเร้า เท่มาก เวิร์สนี่กล่อมอยุดี ๆ พอเข้าท่อนร็อก กลายเปน Muse เป็น The Horrors ชุดแรก ๆ ฟีลเพลงคือสโตนเนอร์ร็อกนัว ๆ ร้องประสานกันได้โหดจริง จุดนี้เราสังเกตเห็นคนข้าง ๆ เราโยกหัวเป็นบ้าไปแล้วอะ มันมาก ชอบ ๆ แล้วช่วงที่ไม่อยากให้มาถึงก็เดินทางมาถึงจนได้ เพลงสุดท้ายของพวกเขาแล้วกับ Humane เพิ่งสังเกตเห็นว่ากีตาร์เขามี 8 สาย เล่นซิงเกิ้ลโน้ตแบบจิ้ม ๆ ไปบนคอ ไล่สเกล โคตรปีศาจ กลองก็เล่นสับรัว ๆ ดุมาก

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ดูพวกเขาในฐานะ Vels. ทำให้นึกถึงตอนได้ดู PC 0832/676 ครั้งแรก คือฝีมือพวกเขาทำเอาเราทึ่งมาจนถึงทุกวันนี้ แล้วเขาก็ได้เอาความแมธ ความเครื่องจักรสมองกล มาใส่ไว้กับเวิร์ลบีต ไซเคเดลิกของ Fahamarzy ที่เราไม่เคยดูมาก่อน แต่กลิ่นอายของสองวงก็มาอยู่รวมกันได้ลงตัวมาก ๆ ผ่านซาวด์อิเล็กทรอนิก ร็อก และแจ๊ส แนะนำให้ติดตามจริง ๆ

ได้เวลาของศิลปินหน้าใหม่ของวงการ ขวัญใจชาวป๊อป Yonlapa หรือ น้อยหน่า สาวเสียงดีมีเอกลักษณ์ มาพร้อมเพลงใส ๆ ฟังสบาย แต่รายละเอียดดนตรีไม่ธรรมดา โดยมีสมาชิกคุ้นหน้าคุ้นตาจากวงต่าง ๆ ทั้ง นาวิน จากวง Smile Station และ กันย์ Vega ก็มาร่วมเล่นในวงนี้ โดยโชว์ที่ Nineteens Up ในค่ำคืนนี้ก็คือเดบิวต์โชว์ของวงในกรุงเทพ ฯ เลย น่าเสียดายที่มาเล่นต่อจากวงที่เอเนอร์จี้แรง ๆ แบบ Vels. บรรยากาศก็เลยดรอปความเดือดลงไปเยอะ แต่น่าสนใจที่คนดูแห่กันเข้ามาในร้านหนาตาทีเดียว

ตอนประมาณห้าทุ่มสิบ อินโทรคุ้นหูก็ดังขึ้น นั่นคือเพลง Locket ของวง Crumb จากนั้นก็เล่น Tailwhip ของ Men I Trust และก็ยังเป็นคัฟเวอร์อยู่ กับเพลง No Vacation – Yam Yam เราก็ลุ้นว่าเพลงหน้าจะเล่นเพลงตัวเองรึยังน้า มาแล้วค่ะหนึ่งเพลงกับ Why Why Why เพลงล่าสุดที่เพิ่งปล่อยไปสด ๆ ร้อน ๆ เป็นเพลงเหงา ๆ ที่เธอแต่งให้แม่ แล้วก็กลับมาช่วงคัฟเวอร์รัว ๆ อีกครั้ง มาทั้ง The Marias – Ruthless และ Hyuk Oh – WI ING WI ING คือเซ็ตลิสต์นี่รวมเพลงฮิตอินดี้ป๊อป มาเป็นเซ็ต Youtube Suggestion เลย ตอนนี้เดาในใจว่า เฮ้ย มันยังมีเพลงนึงทรง ๆ นี้ที่น่าจะต้องเล่นแน่ ๆ แต่ยังไม่ได้เล่น แล้วก็เดาไม่ผิดจริง ๆ กับ Fazerdaze – Lucky Girl และ Stella Donnelly – Tricks

แล้วในที่สุดเธอก็เล่นเพลงของตัวเอง นั่นคือ คิดถึงเหลือเกิน จากโปรเจกต์ Minimal’s Less Vol. 2 ซึ่งเป็นเพลงภาษาไทยที่เธอแต่งให้แม่อีกเพลงนึง ตามด้วย You หนึ่งเพลงที่ทำให้เราให้ความสนใจเธอคนนี้ ความละเมียดละไมแบบป๊อปถ่ายทอดผ่านแบนด์ที่นักดนตรีก็มีฝีมือกันทุกคน มีท่อนให้เราได้เซอร์ไพรส์ตลอด ๆ นี่สิที่เรารอฟัง เสียงของเธอสะกดเราได้อยู่หมัด แต่มีเล่นวืดไปบ้างเล็กน้อย ตามด้วยเพลงโปรดวัยรุ่น Let Me Go ซิงเกิ้ลที่สองของเธอ แม้ว่าจะป๊อปจ๋า ๆ แต่ก็เรียบเรียงได้มีชั้นเชิง จบด้วย Last Trip เพลงที่พวกเขาแต่งเป็นเพลงแรก โอ้โห กีตาร์หนา ๆ เท่มาก ๆ ยิ่งทำให้เราย้อนเสียดายว่า เพลงของเธอเองดีกว่าเพลงที่หยิบมาคัฟเวอร์ด้วยซ้ำ รอเพลงเยอะกว่านี้ก็ได้จ้า ยังไม่ต้องรีบ ไม่ฟูลโชว์ไม่เป็นไร เล่นซัก 25-30 นาที คัฟเวอร์ 2 เพลงกำลังอิ่ม หรืออย่างน้อย ๆ ก็รีอะเรนจ์ให้เป็นกลิ่นของวงตัวเองซักนิดก็ยังดี แต่เข้าใจว่านาน ๆ มาทีก็อยากเล่นให้แฟนเพลงได้ฟังกันนาน ๆ แหละนะ อะ อันนี้ก็ถือว่าน่าติดตามเช่นกัน คือเมื่อกลับดูกันที่เพลงของวงเองแล้วคือดีเลย แล้วก็เชื่อว่าศักยภาพของทุกคนพัฒนาต่อได้ไกลแน่นอน

ต้องขอบคุณ Nineteens Up และ Shade & Shadow ที่จัดงาน 19 Visit ชวน The Vuniyerse, Vels. และ Yonlapa มาเล่นสด ๆ ให้ชาวกรุงเทพ ฯ ได้ฟังกันนะ ส่วนใครที่ชื่นชอบวงเหล่านี้ก็ติดตามที่แฟนเพจของวงได้เลย

อ่านต่อ

The Vuniyerse เล่นแร่แปรเพลงกับงานศิลปะให้กลายเป็นดนตรีหวานชวนฝัน
คุยกับ VELS. วงที่เราตื่นเต้นที่สุดในตอนนี้กับดนตรีอันรวดร้าวงดงาม
Yonlapa คอยเฝ้าถามตัวเองวน ๆ ซ้ำ ๆ ในงานล่าสุด Why Why Why

• Twitter
• Line